Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

Τα ψίχουλα και οι πραγματικές ανάγκες



ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ Σάββατο 21 Μάρτη 2015
«Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ψηφίζεται ένα νομοσχέδιο που ικανοποιεί τις κοινωνικές ανάγκες των πολλών και όχι κάποιων λίγων και εκλεκτών», ισχυρίστηκε προχτές στη Βουλή ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, αναφερόμενος στο νομοσχέδιο «για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης»...
Αλήθεια; Για τις «κοινωνικές ανάγκες των πολλών» η κυβέρνηση «κούρεψε» με το εν λόγω νομοσχέδιο ακόμα και αυτά τα ψίχουλα που έταζε προεκλογικά για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας; Για τις «κοινωνικές ανάγκες των πολλών» από τα 1,3 δισ. ευρώ που προβλέπονταν στο περιβόητο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» για τα μέτρα που περιλήφθηκαν στο νομοσχέδιο, το σχετικό κονδύλι τελικά συρρικνώθηκε στα μόλις 200 εκατ. ευρώ;
Για τις «κοινωνικές ανάγκες των πολλών» αποκλείεται ακόμα και από τα ψίχουλα του εν λόγω νομοσχεδίου η μεγάλη πλειοψηφία των φτωχών εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών; Για τις «κοινωνικές ανάγκες των πολλών» αποκλείονται από τις προβλέψεις του ακόμα και 4μελείς οικογένειες που παλεύουν να τα βγάλουν πέρα με 400 και κάτι ευρώ το μήνα;
Για τις «κοινωνικές ανάγκες των πολλών» ακόμα και τα ψίχουλα αυτά προς την ακραία φτώχεια η κυβέρνηση τα μεθόδευσε με τη μέθοδο του μοιράσματος της φτώχειας, δηλαδή ο λιγότερο φτωχός να πληρώνει για τον πιο φτωχό, αφήνοντας απείραχτο το κεφάλαιο;
Για τις «κοινωνικές ανάγκες των πολλών» η κυβέρνηση αρνήθηκε να κάνει αποδεκτές ακόμα και τις τροπολογίες που κατέθεσε στο νομοσχέδιο η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, μεταξύ άλλων για διαγραφή οφειλών των φτωχών νοικοκυριών προς τη ΔΕΗ, για αύξηση της μηνιαίας παροχής δωρεάν ρεύματος, για παροχή δωρεάν και πλήρους ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης για όλους, για παροχή ενός γεύματος ημερησίως στους μαθητές με δαπάνη του κρατικού προϋπολογισμού;

***
'Η μήπως όλα αυτά έγιναν σύμφωνα με τις ανάγκες των «λίγων και εκλεκτών», τις ανάγκες δηλαδή της αποπληρωμής «στο ακέραιο και εγκαίρως» ενός χρέους που δεν είναι του λαού (αλλά ακριβώς των «λίγων και εκλεκτών», των καπιταλιστών), τις ανάγκες της εγχώριας αστικής τάξης, που αποδείχθηκε ότι δεν «αντέχουν» ούτε τα ψίχουλα που υποσχόταν στο λαό προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ;
Και ποιο, αλήθεια, μέτρο ενάντια στα συμφέροντα των «λίγων και εκλεκτών» πήρε η κυβέρνηση, προκειμένου να δώσει έστω αυτά τα ψίχουλα σε περισσότερα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά που τα έχουν ανάγκη; Μήπως, για παράδειγμα, επέβαλε έστω καμιά έκτακτη εισφορά στο μεγάλο κεφάλαιο γι' αυτό το σκοπό; Ούτε για αστείο...
Και για να πάμε στο ακόμα σημαντικότερο: Από πότε οι κοινωνικές ανάγκες του λαού για δουλειά για όλους με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, για εξασφαλισμένη στέγη, ηλεκτροδότηση και θέρμανση, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία και Υγεία κ.ο.κ., «ικανοποιούνται» (όπως λέει ο Αλ. Τσίπρας) με κουπόνια σίτισης, με επιδότηση μέρους του ενοικίου, με μια ποσότητα δωρεάν ρεύματος που απέχει από τις πραγματικές ενεργειακές ανάγκες των λαϊκών νοικοκυριών; Από πότε οι κοινωνικές ανάγκες του λαού «ικανοποιούνται» με τέτοιου είδους ψίχουλα, με διάρκεια 9 μηνών (και μετά βλέπουμε...) ακόμα και γι' αυτά τα εξαθλιωμένα λαϊκά νοικοκυριά που θα καταφέρουν να «πιάσουν» τα απαράδεκτα «εισοδηματικά» και «περιουσιακά» κριτήρια;
Καθαρές κουβέντες: Οι «κοινωνικές ανάγκες των πολλών» δεν μπορούν να ικανοποιηθούν όσο τον τεράστιο πλούτο που παράγουν τον καρπώνονται οι καπιταλιστές, όσο ο λαός δεν οργανώνει την πάλη του για την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών του και την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών του, την πάλη του ενάντια στο ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης.

Γ. Ε.