Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

Ερώτηση του ΚΚΕ για τα σοβαρά προβλήματα λειτουργίας της Οδοντιατρικής Σχολής του ΑΠΘ

 ΠΗΓΗ 902.gr Δημοσίευση: Δευ, 17/11/2014 - 13:33
Επίκαιρη Ερώτηση προς τον υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, με θέμα τα σοβαρά προβλήματα λειτουργίας της Οδοντιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, κατέθεσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ Θεοδόσης Κωνσταντινίδης και Ελένη Γερασιμίδου.
Αναλυτικά το κείμενο της Ερώτησης:
«Το νέο ακαδημαϊκό έτος έχει ξεκινήσει και γι’ ακόμη μια φορά, αναδεικνύονται και οξύνονται οι χρόνιες ελλείψεις και τα σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία της Οδοντιατρικής Σχολής του ΑΠΘ, ενώ σε αυτές προστίθενται κι άλλες. Αιτία τους αποτελεί η πολιτική υποχρηματοδότησης των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, που ακολουθήθηκε από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις και συνεχίζεται από τη σημερινή συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.
Οι ετήσιες οικονομικές ανάγκες της Οδοντιατρικής Σχολής, η οποία έχει στην ευθύνη της τις κλινικές μαζί με το εκπαιδευτικό έργο, ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, όμως από τον κρατικό προϋπολογισμό δίνονται πραγματικά ψίχουλα, από 0 ευρώ για το 2011 μέχρι 60.000 ευρώ για το 2013. Ουσιαστικά, η λειτουργία της Σχολής βασίζεται στα έσοδα από τα δίδακτρα και νοσήλια του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών.
Τα αποτελέσματα της υποχρηματοδότησης γίνονται φανερά σε όλους τους τομείς λειτουργίας του τμήματος, επιβαρύνοντας τους φοιτητές του προπτυχιακού και του μεταπτυχιακού κύκλου, τους εργαζόμενους στο τμήμα, αλλά και τους ίδιους τους ασθενείς που απευθύνονται στις κλινικές του. Συγκεκριμένα, αναφέρουμε:
Τα τελευταία πέντε χρόνια, η Οδοντιατρική Σχολή έχει θεσπίσει νοσήλια για την προπτυχιακή κλινική. Τα νοσήλια αυτά πρόσφατα αυξήθηκαν, με βάση το ποιες οδοντιατρικές εργασίες πραγματοποιούνται περισσότερο και ποιες λιγότερο. Παράλληλα, αυξήθηκαν τα ήδη υπάρχοντα εδώ και χρόνια νοσήλια για τις κλινικές των μεταπτυχιακών κλινικών.
Σοβαρές όμως είναι και οι ελλείψεις σε καθηγητές και διδακτικό προσωπικό, εξαιτίας συνταξιοδοτήσεων, της απαγόρευσης προσλήψεων, που οδηγούν σε χαμένες διδακτικές ώρες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα φροντιστηριακά μαθήματα να γίνονται σε μια ώρα, αντί δύο ωρών που προβλέπεται, αφού οι καθηγητές ταυτόχρονα πρέπει να βρίσκονται και στην κλινική.

Μάλιστα, για να καλυφθούν οι ελλείψεις στις κλινικές, η σχολή παίρνει όλο και περισσότερους "επιστημονικούς συνεργάτες" (ιδιώτες οδοντίατροι που προσφέρονται εθελοντικά), οι οποίοι τίθενται ακόμα και υπεύθυνοι κλινικών, χωρίς όμως να έχουν καμία δέσμευση απέναντι στη σχολή και κατ’ επέκταση και απέναντι στους φοιτητές και στα μαθήματά τους.
Οι ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό, σε συνδυασμό με τον αριθμό των φοιτητών ανά έτος, δημιουργούν καταστάσεις συνωστισμού στα τμήματα. Χαρακτηριστικά, οι 120 φετινοί τεταρτοετείς φοιτητές έχουν χωριστεί για τις κλινικές, σε τμήματα των 32 ατόμων και μπαίνουν σε κλινικές με 23 καρέκλες, εκ των οποίων οι λειτουργικές είναι οι 15-18, με αποτέλεσμα να μην καλύπτονται οι ανάγκες τους.
Επιπλέον, πρόβλημα δημιουργείται με τα υλικά και αναλώσιμα, που τις περισσότερες φορές οι φοιτητές επιβαρύνονται οι ίδιοι και οι οικογένειές τους, για την αγορά τους, ώστε να μπορούν να ολοκληρώνουν τις απαραίτητες εργασίες των κλινικών. Την ίδια ώρα, όποιοι φοιτητές θέλουν να συνεχίσουν στο μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών, είναι αναγκασμένοι να πληρώνουν ακριβά τη "Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία" με δίδακτρα της τάξης των 9.000 ευρώ, για τα 3 χρόνια φοίτησης.
Τέλος, προβλήματα αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι εργαλειοδότες, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για να δίνουν τα εργαλεία σε κλινικές, επιμελούνται τις οδοντιατρικές έδρες κ.ά. Οι εργαζόμενοι αυτοί δουλεύουν, μέσω εργολαβικού γραφείου, με απλήρωτες υπερωρίες.
Με βάση τα παραπάνω, ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. υπουργός ποια άμεσα μέτρα θα λάβει η κυβέρνηση για:
  • Να δοθεί γενναία χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για την απρόσκοπτη λειτουργία της σχολής χωρίς την επιβολή διδάκτρων στους φοιτητές.
  • Την πρόσληψη του απαραίτητου μονίμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων (διδακτικό και τεχνικό) και να καταργηθεί το καθεστώς των εργολαβιών
  • Να αποκατασταθεί και να αυξηθεί ο υπάρχων υλικοτεχνικός εξοπλισμός των κλινικών, ώστε να αντιστοιχηθεί στο συνεχώς διευρυνόμενο αριθμό των φοιτητών που υποχρεωτικά πρέπει να ασκηθούν.