ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ Τρίτη 5 Αυγούστου 2014
Με ισχυρισμούς όπως ότι το 15% των δημόσιων υπαλλήλων, που θα
βαθμολογηθούν από έναν έως έξι βαθμούς κατά την «αξιολόγηση», δε θα απολυθεί,
προσπαθεί η κυβέρνηση να καθησυχάσει τις ανησυχίες των εργαζομένων.
Μάλιστα, χτες αναμενόταν η κατάθεση σχετικής τροπολογίας, μετά και
την τελευταία συνάντηση που έγινε την Παρασκευή μεταξύ του υπουργού Διοικητικής
Μεταρρύθμισης Κυριάκου Μητσοτάκη, του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και του
αντιπροέδρου της κυβέρνησης και προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελου Βενιζέλου, όπου
το ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκε να ζητά από τον υπουργό να προχωρήσει σε διορθωτικές
κινήσεις.
Αντί για την κατάθεση της
σχετικής τροπολογίας, με διαρροές από το αρμόδιο υπουργείο η κυβέρνηση
επέμενε πως το βασικό πλαίσιο της «αξιολόγησης» δε θα αλλάξει και πως το
15% των υπαλλήλων που θα βαθμολογηθούν πολύ χαμηλά δε θα απολυθεί ούτε θα
υποστούν μισθολογικές κυρώσεις ή οποιαδήποτε άλλη αρνητική υπηρεσιακή μεταβολή.
Μάλιστα, για να ενισχύσουν το σενάριο, τόνιζαν πως το συγκεκριμένο ποσοστό
μπορεί να συμμετέχει σε προγράμματα επιμόρφωσης, να αλλάζει προσωρινά
αντικείμενο ή να βρεθεί σε άλλη υπηρεσία.
Οσο κι αν η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει πως δε θα έρθουν απολύσεις
από τους χαμηλά βαθμολογούμενους υπαλλήλους, η αλήθεια είναι πως αυτοί θα αποτελέσουν την πρώτη επιλογή για να
απομακρυνθούν από το Δημόσιο. Άλλωστε, η
ίδια η κυβέρνηση έχει κάνει καθαρό ότι παραμένει ο στόχος των 6.500 απολύσεων
έως το τέλος του έτους που έχει συμφωνηθεί μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας.
Παράλληλα, η κυβέρνηση δεν
έχει κρύψει πως στόχος της είναι ένα μικρότερο, με λιγότερο κόστος και πιο
ευέλικτο κράτος στην υπηρεσία των επιχειρηματικών ομίλων, που θα δίνει
περισσότερο χώρο στο κεφάλαιο να αναπτύξει δραστηριότητα σε τομείς που μέχρι
τώρα διατηρούσε ισχυρές θέσεις το «Δημόσιο».
Τα εργαλεία για να επιτευχθεί
αυτός ο στόχος, όπως επανειλημμένα τονίζουν στελέχη της κυβέρνησης, είναι η
«αξιολόγηση», το πειθαρχικό δίκαιο και η κινητικότητα.
Αυτά διευκολύνουν τις απολύσεις και τρομοκρατούν τους εργαζομένους στο Δημόσιο
ούτως ώστε να είναι πειθήνια όργανα εκτέλεσης των αντιλαϊκών κυβερνητικών
πολιτικών.
Κοντά στην κυβέρνηση και στα
εργαλεία της είναι τόσο η ΚΕΔΕ και η Ένωση Περιφερειών Ελλάδος όσο και η ΑΔΕΔΥ
και η ΠΟΕ ΟΤΑ. Οι πρώτες δέχονται
την «αξιολόγηση», στηρίζοντάς την ανοικτά, δείχνοντας την αντίθεσή τους μόνο
στον τρόπο που προωθείται (δηλαδή την ποσόστωση), ενώ οι δεύτερες την ώρα που προπαγανδίζουν ενάντια στην «αξιολόγηση»,
υπάρχουν καταγγελίες όπου τα στελέχη τους στηρίζουν ανοιχτά τη διαδικασία,
χρησιμοποιώντας διάφορα προσχήματα, όπως, για παράδειγμα, στις Ομοσπονδίες
Εργαζομένων στα Τελωνεία, στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, στο πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ και
αλλού.
