Με ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη Σμύρνη ολοκλήρωσε η αντιπροσωπεία του Κόμματος την επίσκεψή της στην Τουρκία

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ Παρασκευή 29 Μάη 2015

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ: Συντονίζουμε την πάλη μας με κριτήριο τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα

Με ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ:νο χώρο του Πολιτιστικού Κέντρου «Ναζίμ Χικμέτ», στο Καντίκιοϊ της Κωνσταντινούπολης. Στην εκδήλωση μίλησαν ακόμα ο Κεμάλ Οκουγιάν και η Χάντε Γκιουντοουντού, μέλη της ΚΕ του ΚΚΤ.

Ο κήπος του Πολιτιστικού Κέντρου που φιλοξένησε την εκδήλωση είχε στολιστεί από νωρίς στα κόκκινα, με τις σημαίες του ΚΚ Τουρκίας, για να γεμίσει στη συνέχεια από ανθρώπους κάθε ηλικίας. Με συνθήματα όπως «Τα εργοστάσια και η γη, τα πάντα θα ανήκουν στους εργάτες» και «Εκμηδενίστε τον ιμπεριαλισμό και στις δυο πλευρές του Αιγαίου», οι συμμετέχοντες δήλωσαν την αποφασιστικότητά τους να παλέψουν ενάντια στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, να παλέψουν, για να γίνουν οι εργάτες των δύο χωρών οι πραγματικοί αφέντες στον τόπο τους.

Μεταξύ των ομιλιών, η εκδήλωση περιλάμβανε και μουσικό πρόγραμμα, με την Γκιουλτζάν Αλτάν να τραγουδά στα τούρκικα, αλλά και σε άλλες γλώσσες (αραβικά, ισπανικά), τραγούδια σχετικά με τους αγώνες των λαών, όπως το τραγούδι που εμπνεύστηκε από το σύνθημα του ΚΚ Τουρκίας - «μη σκύβεις το κεφάλι» (Boyun Egme) - στις λαϊκές κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων στην Τουρκία.

Ξεκινώντας την ομιλία του, υπό το ιδιαίτερα θερμό χειροκρότημα του κόσμου που συμμετείχε στην εκδήλωση, ο Δ. Κουτσούμπας εξέφρασε τη διεθνιστική αλληλεγγύη του ΚΚΕ στους αγώνες του ΚΚ Τουρκίας, ενώ έκανε ιδιαίτερη αναφορά στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που καταστρώνουν το ΝΑΤΟ και οι σύμμαχοί του στην ευρύτερη περιοχή, με τις αστικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκίας να διεκδικούν αναβαθμισμένο ρόλο.

***

Στην ομιλία του ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ανάμεσα σε άλλα τόνισε:

«Το ΚΚΕ και το ΚΚΤ υπερασπίζονται θέσεις αρχών τόσο σε περιόδους που οι ανταγωνισμοί των αστικών τάξεων των δύο χωρών οδήγησαν σε όξυνση του εθνικισμού, όσο και όταν καλλιεργούν τον κοσμοπολιτισμό, στο έδαφος της προώθησης των συμφερόντων του κεφαλαίου, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Γιατί η ανάπτυξη της πραγματικής φιλίας των λαών μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο πάνω στο έδαφος των κοινών συμφερόντων και προσδοκιών, της κοινής τους πάλης και της αλληλεγγύης τους για τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, ενάντια στον ιμπεριαλισμό, στο κεφάλαιο.

Η στάση απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο, απέναντι στην ΕΕ, στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αποτελεί πολύτιμο κριτήριο για το χαρακτήρα κάθε πολιτικής δύναμης, για την κατεύθυνση της πολιτικής της.

Από αυτή την οπτική μπορούν να γίνουν καλύτερα κατανοητές οι εξελίξεις στην Ελλάδα, που καταλαβαίνουμε ότι συγκεντρώνουν ευρύτερο ενδιαφέρον και στη χώρα σας.

Σε εξέλιξη αυτό το διάστημα βρίσκεται η διαπραγμάτευση που κάνει η νέα ελληνική κυβέρνηση με την τρόικα, σχετικά με το μείγμα διαχείρισης του καπιταλισμού καθώς και για την αποπληρωμή του χρέους.

Η πορεία της διαπραγμάτευσης της ελληνικής κυβέρνησης, που σχηματίστηκε από το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ και το εθνικιστικό, δεξιό κόμμα ΑΝΕΛ και που ενδεχομένως ακούτε και από τα μέσα ενημέρωσης της πατρίδας σας, κατά τη γνώμη μας εξαρτάται κυρίως από την πορεία της διαπάλης, των αντιθέσεων και των ανταγωνισμών μέσα στην ΕΕ, ανάμεσα στις διάφορες χώρες και τα μονοπώλιά τους.

Επίσης, εξαρτάται και από την πορεία της διαπάλης διεθνώς και κυρίως από τη διαπάλη που γίνεται με μεγάλες δυνάμεις, όπως είναι οι ΗΠΑ, αλλά και άλλα ισχυρά κράτη.

Ενωμένοι όλοι τους ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα

Τα ιδιαίτερα, διαφορετικά τους συμφέροντα αντανακλώνται και στις διαφοροποιήσεις και αποχρώσεις των θέσεων μεταξύ των 3 "εταίρων", δανειστών της Ελλάδας, του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της Κομισιόν - της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΕ.

Εκφράζουν διαπάλη για διαφορετικά συμφέροντα των ομίλων που υπηρετούν και των καπιταλιστικών κρατών που εκπροσωπούν αυτούς τους ομίλους και όχι διαφορετική στάση απέναντι στους λαούς και απέναντι στον ελληνικό λαό.

Εκεί όλοι είναι ενωμένοι, στο χτύπημα των δικαιωμάτων, για επιβολή νέων αντιλαϊκών μέτρων.

Η εκτίμησή μας είναι ότι θα υπάρξει συμφωνία ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και την τρόικα. Οι βάσεις ήδη έχουν τεθεί με τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη:

Εκεί συμφωνήθηκε η διατήρηση του συνόλου των αντεργατικών μέτρων που έχουν παρθεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, επιβεβαιώθηκε η δέσμευση της κυβέρνησης στη στρατηγική της ΕΕ, ότι ο λαός θα συνεχίσει να ματώνει για ένα χρέος που δεν δημιούργησε.

Δεν αποκλείουμε, όμως, και το ενδεχόμενο όξυνσης της κατάστασης στην Ευρωζώνη και αποπομπή της Ελλάδας από το ευρώ ή περίπτωση διπλού νομίσματος, που κι αυτό είναι ανοιχτό. Η όποια εξέλιξη κυρίως θα εξαρτηθεί από τις μεγάλες αντιθέσεις και ανταγωνισμούς που υπάρχουν και εντός της Ευρωζώνης και της ΕΕ και όχι μόνο από τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης.

Σε κάθε περίπτωση, η δήθεν περήφανη πατριωτική διαπραγμάτευσή τους αφορά τους όρους σφαγής των δικαιωμάτων του λαού, για να διασφαλιστεί μεγαλύτερη χρηματοδότηση των εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων.

Δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα αστικά κόμματα του Κοινοβουλίου, αλλά και το σύνολο των εργοδοτικών οργανώσεων έχουν δηλώσει ότι στηρίζουν τη διαπραγμάτευση που κάνει η κυβέρνηση, δήθεν "για το καλό του τόπου".

Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση ήδη προετοιμάζει το έδαφος για νέα δανειακή σύμβαση, που θα συνοδευτεί από νέο μνημόνιο, νέα επώδυνα μέτρα για το λαό μας.

Προχωρά σε νέες ιδιωτικοποιήσεις σημαντικών υποδομών, όπως λιμάνια, περιφερειακά αεροδρόμια, ενεργειακές υποδομές, σε αύξηση της φορολογίας για τα λαϊκά στρώματα. Νέα χτυπήματα στα εργασιακά δικαιώματα, στις Συλλογικές Συμβάσεις και τα ασφαλιστικά - συνταξιοδοτικά δικαιώματα.

Προβάλλει στο λαό τα ίδια κινδυνολογικά διλήμματα των προηγούμενων κυβερνήσεων για να σκύψει το κεφάλι και να αποδεχτεί να συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια το πρόγραμμα αντιλαϊκών μέτρων.

Προωθεί ένα νέο εργοδοτικό συνδικαλισμό για τη χειραγώγηση του λαϊκού κινήματος, τον έλεγχο των εργατικών αντιδράσεων, τον εγκλωβισμό των λαϊκών μαζών σε στάση ανοχής ή και στήριξης των επιδιώξεων των μονοπωλίων.

Την ίδια στιγμή, συνεχίζουν αμείωτες η εργοδοτική τρομοκρατία στους τόπους δουλειάς, οι δικαστικές διώξεις συνδικαλιστών και άλλων αγωνιστών.

Μόνο από το Φλεβάρη μέχρι τον Ιούνη πραγματοποιούνται πάνω από 20 δίκες, με πάνω από 300 εργάτες κατηγορούμενους για τη συμμετοχή τους σε αγώνες.

Και η νέα ελληνική κυβέρνηση ακολουθεί τον ευρωατλαντικό προσανατολισμό

Παράλληλα, η λεγόμενη αριστερή κυβέρνηση αναδεικνύεται σε πρόθυμο και επικίνδυνο σημαιοφόρο των ΗΠΑ, σε όλα τα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδιά τους στη Μέση Ανατολή, στη Β. Αφρική, στα Βαλκάνια, στην Ουκρανία, στην Ευρασία.

Οπωσδήποτε, η σημερινή κυβέρνηση δεν πρωτοτυπεί ως προς τον ατλαντικό προσανατολισμό.

Βαδίζει στο δρόμο των προηγούμενων κυβερνήσεων σχετικά με τη διατήρηση και ενίσχυση των αμερικανοΝΑΤΟικών στρατιωτικών βάσεων, τη συμμετοχή της σε πολλές στρατιωτικές ασκήσεις κ.λπ.

Ωστόσο, παρά τις "φιλειρηνικές" της δηλώσεις για τα μάτια του κόσμου, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προχωρά και σε νέα, πιο επικίνδυνα βήματα.

Με την επίσκεψη του υπουργού Εθνικής Αμυνας, Π. Καμμένου, στις ΗΠΑ, η κυβέρνηση δήλωσε ξεκάθαρα την πρόθεση για επέκταση του ενιαίου αμυντικού δόγματος Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, σε συνδυασμό με τη στενότερη στήριξη του συγκεκριμένου άξονα από τις ΗΠΑ.

Για πρώτη φορά, σε ελληνική διακλαδική στρατιωτική άσκηση συμμετείχαν δυνάμεις από ΗΠΑ και Ισραήλ.

Συμμετέχει στην υλοποίηση του νέου σχεδίου για συγκρότηση κοινής στρατιωτικής δύναμης υψηλής ετοιμότητας του ΝΑΤΟ για ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

Στο σκέλος των στρατιωτικών εξοπλισμών, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έδωσε αμέσως σαφή προκλητικά δείγματα γραφής, με τη διακρατική συμφωνία με τις ΗΠΑ για απευθείας ανάθεση στην αμερικανική "Λόκχιντ", με συμβόλαιο ύψους 500 εκατομμυρίων δολαρίων για υπέργηρα αεροσκάφη, για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, που θα πληρώσει ο λαός μας!

Ο υπουργός Αμυνας πρόσφατα δήλωσε ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να παραχωρήσει εγκαταστάσεις, Ενοπλες Δυνάμεις και βάσεις για να διευκολύνει το ΝΑΤΟ στην εξαπόλυση του πολέμου στην περιοχή, φωτογραφίζοντας ως κράτη - απειλές τη Λιβύη, τη Συρία, το Ιράκ, την Υεμένη.

Η ενεργός συμμετοχή της ελληνικής κυβέρνησης στα σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ εμπλέκει παραπέρα τη χώρα μας στο κουβάρι των έντονων ανταγωνισμών, των επεμβάσεων και των ιμπεριαλιστικών πολέμων στην περιοχή, υπονομεύει την ειρήνη κι αυτό σε συνθήκες αύξησης των κινδύνων ενός πιο γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Να κρίνουμε τις πολιτικές δυνάμεις με βάση αυτό που εκφράζουν ταξικά

Οι εξελίξεις δίνουν πλούσιο υλικό για σκέψη και για συμπεράσματα. Αποδείχνουν ότι η λαϊκή πάλη δεν βοηθιέται από διαχωρισμούς των πολιτικών δυνάμεων με βάση αταξικά κριτήρια.

Κάθε φορά θα πρέπει να βλέπουμε μακριά από ταμπέλες, να κρίνουμε τις πολιτικές δυνάμεις με βάση αυτό που πραγματικά είναι και που εκφράζουν ταξικά, με βάση τη θέση που παίρνουν στα κρίσιμα ερωτήματα:

-- Με το κεφάλαιο, τα μονοπώλια και τις διεθνείς τους συμμαχίες, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ ή με την εργατική τάξη, το λαό και την προκοπή του;

-- Με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, που λειτουργεί με συγκεκριμένους νόμους και αντιλαϊκούς κανόνες, που φέρνει φτώχεια, δυστυχία, ανεργία, πολέμους ή την πάλη ενάντιά του για την ανατροπή, για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, που όλη η οργάνωση της παραγωγής, της οικονομίας, της κοινωνίας, θα έχει ριζικά διαφορετική βάση, με την εξουσία στα χέρια του λαού, την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό και γι' αυτό θα μπορεί να έχει στο επίκεντρό του τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και να εξασφαλίσει όλες τις προϋποθέσεις για την ικανοποίησή τους;

Η απλή αλήθεια είναι ότι όλες οι αστικές κυβερνήσεις, σε όλες τις χώρες, είτε στην Ελλάδα είτε στην Τουρκία, όπως η κυβέρνηση Ερντογάν, υπηρετούν το στόχο της κερδοφορίας των καπιταλιστών.

Ανεξάρτητα από όποιες διαφοροποιήσεις, όποιος αποδέχεται τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες μέσα ή έξω από την ΕΕ, δέχεται τους αντιλαϊκούς μηχανισμούς που υπηρετούν τα μονοπώλια.

Ομως, για το λαό η μόνη διαφορά αφορά τους τρόπους, τις μεθόδους, το χρόνο και την έκταση της σφαγής των δικαιωμάτων του.

Οπως γνωρίζετε πολύ καλά και από την πείρα σας και εμείς από τη δική μας πείρα, ο στόχος της καπιταλιστικής ανάπτυξης, ως διέξοδος από την κρίση, όχι μόνο δεν συμβαδίζει με τη λαϊκή ευημερία, αλλά οδηγεί μόνο σε υψηλή ανεργία, φτώχεια, σε συνεχείς θυσίες την εργατική τάξη, το λαό.

Απαιτεί όλο και περισσότερο πιο φθηνή εργατική δύναμη, αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης, νέα πεδία για την κερδοφορία του κεφαλαίου σε βάρος των λαών μας.

Γι' αυτό στην Ελλάδα στο κάλπικο δίλημμα "συμφωνία με το νέο αντιλαϊκό πρόγραμμα ή κρατική χρεοκοπία και έξοδος από το ευρώ", απαντάμε:

Το ΚΚΕ αντιπροτείνει στον ελληνικό λαό τη μοναδική ελπιδοφόρα και ρεαλιστική διέξοδο, την οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης για απόρριψη των οποιωνδήποτε εναλλακτικών αντιλαϊκών αστικών πολιτικών, τη ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους.

Οι κομμουνιστές λένε καθαρά:

Η όποια αλλαγή μόνο του νομίσματος, η όποια αλλαγή επιλογής ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, η όποια αλλαγή του μείγματος αστικής διαχείρισης, μέσα σε αυτά τα πλαίσια, δεν μπορεί να μεταβάλει τον εκμεταλλευτικό χαρακτήρα του καπιταλιστικού συστήματος που σαπίζει, τη βαρβαρότητα του ιμπεριαλισμού.

Στην Ελλάδα, όπως φαντάζομαι κι εδώ, συχνά τίθεται στους εργαζόμενους το δίλημμα της "χαμένης ψήφου".

Δηλαδή, σου λένε, καλά τα λένε οι κομμουνιστές, δίκιο έχουν, αλλά η ψήφος σ' αυτούς είναι "χαμένη ψήφος". Θα πρέπει - σου λένε - να ψηφίσουμε κάποιο άλλο κόμμα "αριστερό", "προοδευτικό", "δημοκρατικό", που είναι πιο "μεγάλο" και θα παίξει μεγαλύτερο ρόλο στα πολιτικά πράγματα.

Στην Ελλάδα, στις δύο τελευταίες εκλογικές μάχες, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανιζόταν να διεκδικεί ακόμη και την κυβέρνηση, το δίλημμα της "χαμένης ψήφου" προς τους κομμουνιστές και της "ωφέλιμης" προς τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν πολύ ισχυρό. Νωρίτερα, ανάλογα διλήμματα έμπαιναν και από το παλαιότερο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, το ΠΑΣΟΚ.

Τι αποδεικνύεται, όμως, από την ίδια τη ζωή;

Αποδεικνύεται ότι χαμένη είναι η ψήφος που δίνεται σε τέτοια κόμματα (δήθεν "αριστερά", "προοδευτικά", "δημοκρατικά"), που καλλιεργούν αυταπάτες στους εργαζόμενους πως δήθεν θα εξυγιάνουν τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού, ότι δήθεν θα διορθώσουν τα "κακώς κείμενα" αυτού του απάνθρωπου εκμεταλλευτικού συστήματος, που υπόσχονται να φτιάξουν ένα "σκαλοπατάκι" προς ένα δήθεν πιο δίκαιο κόσμο.

Αυτά τα κόμματα κάνουν μεγάλη ζημιά!

Πρώτα απ' όλα γιατί σπέρνουν μάταιες ελπίδες και προκαλούν στην πορεία μεγάλη απογοήτευση στους εργαζόμενους, όταν αποδεικνύεται πως κι αυτά είναι μπλεγμένα μέσα στα πολιτικά παιχνίδια του αστικού πολιτικού συστήματος, σε αντιλαϊκά και αντεργατικά σχέδια.

Μην τους ακούτε, λοιπόν!

Η μόνη ψήφος που είναι πραγματικά κερδισμένη για τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους φοιτητές, είναι η ψήφος στο ΚΚ, που έχει γραμμή ρήξης με τους ιμπεριαλιστές, με τα μονοπώλια, με την ταξική εκμετάλλευση.

Και εκφράζουμε τη σιγουριά μας πως η ενίσχυση του ΚΚ Τουρκίας, στις εκλογές που έχετε μπροστά σας, μπορεί να οπλίσει την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό, τους νέους, τους φοιτητές, τις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών με μεγάλη δύναμη.

-- Για την αντίσταση σε αντιλαϊκούς νόμους και τη διεκδίκηση άμεσων μέτρων πραγματικής ανακούφισης του λαού, για τα δικαιώματα των νέων στη δουλειά, στη μόρφωση και δωρεάν Παιδεία.

-- Για να αναπτυχθεί η λαϊκή πάλη, με στόχο να περάσει ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι στα δικά τους χέρια και να αξιοποιηθεί σχεδιασμένα, να έχουν μόνιμη και σταθερή δουλειά όλοι και όλες, κοινωνικά δικαιώματα. Η ανάπτυξη να γίνεται με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, οικοδομώντας μια νέα, ριζικά διαφορετική κοινωνία, το σοσιαλισμό.

-- Για να δυναμώνουν ο διεθνισμός, η φιλία και η συνεργασία των λαών, ο κοινός αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό.

Το ΚΚΕ και το ΚΚΤ θα συνεχίσουν τον αγωνιστικό τους δρόμο και θα συντονίζουν την πάλη τους με κριτήριο τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα.

Οσο πιο ισχυρό είναι το ΚΚΤ, τόσο θα αγωνίζεται πιο αποτελεσματικά για τα δικαιώματα των εργαζομένων, των φοιτητών και θα συμβάλλει στην ενίσχυση του αγώνα του τουρκικού λαού. Το ίδιο ισχύει και για το ΚΚΕ στην Ελλάδα».