ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ

Σε ό,τι αφορά την Ελληνική Βιομηχανία
Ζάχαρης, το ζητούμενο είναι η λειτουργία των εργοστασίων που έχουν απομείνει
και αυτό θέλει και μεσοπρόθεσμο προγραμματισμό και δέσμευση από τη μεριά σας
και κυρίως ότι θα πειθαρχήσετε στις αντιδραστικές, αντιλαϊκές αποφάσεις της
Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.
Αυτό σημαίνει ότι θα προγραμματίσετε με
βάση τις ανάγκες της χώρας και του λαού και όχι τις ανάγκες των ευρωπαϊκών
μονοπωλίων και της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που προωθεί με ταχείς
ρυθμούς τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση της παραγωγής στα μονοπώλια,
καταστρέφοντας μικρομεσαία στρώματα, που οδηγούνται στη χρεοκοπία.
Στη συζήτηση, όμως, στην Επιτροπή καμιά
δέσμευση δεν πήρατε, ούτε σήμερα στις ομιλίες σας. Ούτε σαν ευχή δεν το
διατυπώσατε. Αναφέρεστε στα οξυμένα προβλήματα που παραλάβατε –τα
αναγνωρίζουμε-, όμως κρύβετε επιμελώς τη φιλομονοπωλιακή πολιτική της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη σκληρή πολιτική της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, που
δημιουργεί συντρίμμια μεταξύ των μικρομεσαίων αγροτών, προκειμένου να
γιγαντώνονται οι μεγάλοι και να γίνονται ακόμα μεγαλύτεροι.
Αυτό ισχύει σε κάθε κλάδο στην οικονομία.
Αυτό είναι η φιλοσοφία και ο στόχος της Ευρώπης 2020, που και εσείς ως
Κυβέρνηση αποδέχεστε και υλοποιείτε.
Δεν θα πω τι ήταν, πώς δημιουργήθηκε, τι
κύκλο εργασιών είχε η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, πόσο χρήσιμη ήταν, πού έχει
φτάσει σήμερα. Ειπώθηκαν πολλά και από τους Εισηγητές, αλλά και από φορείς που
ακούσαμε και με λεπτομέρειες, καθώς και από όσους ασχολούμαστε με τον αγροτικό
τομέα.
Αυτό όμως που δεν ειπώθηκε καθαρά και
ξάστερα είναι ότι είναι αποτέλεσμα πρώτα και κύρια της Κοινής Αγροτικής
Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στον καπιταλισμό, ανάλογα με τη φάση και τις
ανάγκες που έχει το κεφάλαιο, μπορεί να δημιουργούνται κρατικές επιχειρήσεις,
αλλά μπορεί και να ιδιωτικοποιούνται ή να κλείνουν. Πάντα, όμως, από πίσω είναι
το κέρδος και το συμφέρον του καπιταλιστή.
Μπορείς, όμως, να έχεις ανάπτυξη και
ταυτόχρονα πάμπτωχους εργαζόμενους, όπως συμβαίνει στην Ασία. Επίσης, γίνεται
μεταφορά και συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης και όχι αποβιομηχάνιση, αλλά
γίνεται συνειδητά πάλι για το κέρδος.
Εξάλλου, με τον καπιταλιστικό τρόπο
παραγωγής μια σχεδόν κρατικομονοπωλιακή επιχείρηση, όπως είναι η Ελληνική
Βιομηχανία Ζάχαρης, χρεοκοπεί με τη συμβολή του αστικού κράτους και της
Ευρωπαϊκής Ένωσης -γιατί ίδια βεβαίως πολιτική έχουν-, για να ευνοηθούν
περαιτέρω τα ευρωπαϊκά μονοπώλια.
Συνεπώς, πρόκειται για συνειδητή επιλογή σε
βάρος των αναγκών του λαού σε ζάχαρη, σε βάρος του εισοδήματος μικρομεσαίων
τευτλοπαραγωγών, αλλά και εργαζομένων της Βιομηχανίας Ζάχαρης, που ζουν μέσα
στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια, όπως και σε βάρος άλλων κλάδων που
εμπλέκονται στην τευτλοκαλλιέργεια, όπως οι τευτλοεξαγωγείς κτλ.
Αυτό λέγεται καταστροφή παραγωγικών
δυνάμεων για το κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων. Και τέτοια παραδείγματα
έχουμε αρκετά και σε άλλους κλάδους της οικονομίας.
Εσείς θα τα αλλάξετε; Όχι. Διότι την Ευρωπαϊκή
Ένωση στηρίζετε και την απελευθέρωση της κίνησης κεφαλαίων αποδέχεστε και τις
στρατηγικές επιλογές και, βεβαίως, αποδέχεστε και το στρατηγικό ρόλο του
κεφαλαίου στη χώρα μας.
Είναι, όμως, υποκρισία και πρόκληση η Νέα
Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ να χύνουν μαύρο δάκρυ, όταν με συνέπεια υλοποίησαν την
καταστροφή της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, όταν πήραν τις επιδοτήσεις της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να σπάσουν τα μηχανήματα με βαριοπούλα στα εργοστάσια
ζάχαρης της Λάρισας και της Ξάνθης. Γκρέμισαν ακόμα και τους τοίχους, για να
είναι σίγουροι οι ευρωκοινοτικοί ότι δεν θα ξαναλειτουργήσουν τα εργοστάσια.
Όταν πίεζε το ΚΚΕ μέσα και έξω από τη Βουλή
να κρατηθούν τα τρία εργοστάσια ανοιχτά, με επίκαιρες ερωτήσεις, παρεμβάσεις,
αναφορές, με πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» για το θέμα κλεισίματος των
εργοστασίων, για να διαβάζεται στα πρωτοσέλιδα από όλα τα Μέσα Μαζικής
Ενημέρωσης, για να μάθει όλος ο κόσμος για το έγκλημα που γίνεται από την τότε
κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Ένωση, όταν γινόντουσαν περιοδείες στελεχών του ΚΚΕ
στα εργοστάσια της Ζάχαρης, αλλά και κινητοποιήσεις από κοινού τα ΠΑΣΥ, ΠΑΜΕ,
ΠΑΣΕΒΕ καλώντας σε συντονισμένο αγώνα με τους τευτλοκαλλιεργητές και συνολικά
τους μικρομεσαίους αγρότες, τους εργαζόμενους και τους καταναλωτές, εσείς
κωφεύατε.
Γιατί είσαστε κόμματα του ευρωμονόδρομου,
όπως και η σημερινή Κυβέρνηση, που υποκλίνεται στην πολιτική της Ευρωπαϊκής
Ένωσης και θεωρεί αδιαπραγμάτευτη την παραμονή μας σε αυτή.
Γι’ αυτό και τα ερωτήματα που θέταμε στην
προηγούμενη Κυβέρνηση και ενόψει, μάλιστα, της κατάργησης της ποσόστωσης το
2017 στη ζάχαρη, τα θέτουμε και στη σημερινή συγκυβέρνηση και απαιτούμε
απάντηση. Και μην κρυβόσαστε πίσω από τα 30 εκατομμύρια ευρώ. Αυτά είναι για
την παράταση του θανάτου της Βιομηχανίας Ζάχαρης, που προδιαγράφηκε από την
Ευρωπαϊκή Ένωση και τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Σας ρωτάμε, λοιπόν. Τι μέτρα θα πάρει η
Κυβέρνηση; Συγκεκριμένα μέτρα, όχι αυτά που είπατε. Τι σχέδιο έχει για να
λειτουργήσουν και να μην κλείσει κανένα από τα τρία εργοστάσια που έχουν
απομείνει; Θα προγραμματίσετε να παραχθεί ολόκληρη η ποσότητα που χρειάζεται η
χώρα και ο λαός για τις ανάγκες του, ανεξάρτητα ποσοστώσεων και περιορισμών από
την Ευρωπαϊκή Ένωση; Τι προγραμματισμός υπάρχει για την ανάπτυξη και όχι τη
συρρίκνωση της τευτλοκαλλιέργειας και εγχώριας παραγωγής από την Κυβέρνηση;
Κι όταν λέμε για ανάπτυξη, εμείς το λέμε
καθαρά. Τα εργοστάσια έχουν μια ηλικία πάνω από σαράντα έτη. Εδώ, μέσα στα
σαράντα αυτά χρόνια ο άνθρωπος πήγε στο φεγγάρι, ανίχνευσε μέχρι και τον Άρη.
Άρα και αυτά τα εργοστάσια θέλουν μηχανολογικό και τεχνολογικό εκσυγχρονισμό,
να γίνουν πιο παραγωγικά. Δεν αρκούν αυτά που είπατε, κύριε Υπουργέ.
Και φέτος, μπορεί οι κλιματολογικές
συνθήκες και η αβεβαιότητα να μη βοήθησαν να καλυφθούν να αναγκαία στρέμματα με
τεύτλα και θα γίνει προφανώς εισαγωγή της πρώτης ύλης, όμως δυνατότητες
υπάρχουν και χρειάζεται προγραμματισμός, βραχυπρόθεσμος, μεσοπρόθεσμος,
μακροπρόθεσμος και θέλουμε να τον μάθουμε, αν τον έχετε και δεν κοροϊδεύετε.
Εμείς, την πρότασή μας τη διατυπώνουμε
καθαρά, για το τώρα, για την επιβίωση της τευτλοκαλλιέργειας και της Ελληνικής
Βιομηχανίας Ζάχαρης. Πρώτον, να αλλάξει το ιδιοκτησιακό και να γίνει η
Βιομηχανία Ζάχαρης αποκλειστικά και καθαρά κρατικό περιουσιακό στοιχείο.
Δεύτερον, να εκσυγχρονιστούν μηχανολογικά
και τεχνολογικά τα εργοστάσια και να αποκτήσουν έτσι τη δυνατότητα να παράγουν
σε χαμηλότερο κόστος και να διαμορφώνουν καλύτερη τιμή και στη λαϊκή
κατανάλωση. Γινόμαστε έτσι αυτάρκεις, αλλά υπάρχουν και δυνατότητες εξαγωγής.
Αν
ρωτάτε με τι λεφτά και τι πόρους, σας απαντώ ότι προ ημερών ο Αναπληρωτής
Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης μας ενημέρωσε ότι υπάρχουν 800 εκατομμύρια
ευρώ, περίπου, από το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, που κινδυνεύουν να
επιστραφούν, αν δεν χρησιμοποιηθούν μέχρι το τέλος της χρονιάς.
Τρίτον, με σημασία πρώτη, απειθαρχία στην
κοινή αγροτική πολιτική και την Ευρωπαϊκή Ένωση για περιορισμούς και
ποσοστώσεις. Ανάπτυξη, δηλαδή, για το λαό και όχι για τις τράπεζες και τα
μονοπώλια. Αυτό σημαίνει ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σε ό,τι αφορά το δεύτερο άρθρο, ισχύουν
ακριβώς αυτά που είπε στην Επιτροπή ο σύντροφός μας Καραθανασόπουλος, που είναι
σήμερα Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος. Ποιους ευνοεί και εξυπηρετεί αυτό το άρθρο;
Το μεγάλο κεφάλαιο, αυτούς που είχαν τις τεράστιες, σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές,
που δόθηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και έχουν μείνει άθικτες, δηλαδή
παραμένουν και με τη σημερινή Κυβέρνηση.
Από αυτούς, λοιπόν, όταν κάποιος πιανόταν
στη φάκα, από σπόντα ή από λάθος –να έχει κάνει, για παράδειγμα, τελωνειακές παραβάσεις-,
του έβαζαν πρόστιμο και το διαφυγόντα φόρο που θα πλήρωνε στο κράτος, αν δεν
έκανε τη λαδιά, όπως λέει ο λαός.
Ωστόσο, αυτοί οι παρανομούντες δεν
πλήρωναν, άφηναν αυτά τα τεράστια χρέη να συσσωρεύονται, λειτουργούσαν
κανονικότατα τις επιχειρήσεις τους και είχαν τις δραστηριότητές τους χωρίς να
τρέχει τίποτα.
Και εσείς σήμερα τι τους κάνετε; Τους
χαρίζετε συνειδητά τα πρόστιμα, που δεν είναι από καθυστερήσεις, αλλά γιατί
έκαναν φορολογικές και τελωνειακές παραβάσεις, για να βγάλουν ακόμα μεγαλύτερο
κέρδος. Αυτό αντιμετωπίζει η συγκεκριμένη ρύθμιση, τη διαγραφή, γιατί τα
υπόλοιπα τα αντιμετώπιζε η ρύθμιση για τις εκατό δόσεις.
Και βέβαια μαζεύετε από λαϊκό κόσμο
χαράτσια που οι προηγούμενοι είχαν βάλει και εσείς είχατε υποσχεθεί ότι θα
καταργήσετε. Και αυτό κυρίως αφορά τον άδικο φόρο του ΕΝΦΙΑ. Περίπου
πεντακόσιες χιλιάδες άνθρωποι δεν τον είχαν πληρώσει από συνείδηση ή από
οικονομική αδυναμία. Και τους χρησιμοποιείτε τώρα σαν άλλοθι.
Εξάλλου τι δείχνουν τα στοιχεία που
ειπώθηκαν; Το 90% των οφειλών, που ήταν μέχρι 10.000 ευρώ και ήρθαν για
ρύθμιση, αφορούσε μόλις το 8,5% του συνολικού οφειλόμενου ποσού. Αυτό δείχνουν
τα στοιχεία. Η «μαρίδα», δηλαδή. Συνεπώς, οι υπόλοιποι που ήρθαν για ρύθμιση
ήταν αυτοί οι μεγαλοοφειλέτες με τα πολλά, που είναι και οι κερδισμένοι.
Και για να μπορεί να μας καταλάβει ο κόσμος
που έχει την υπομονή να μας παρακολουθεί τέτοια ώρα, όταν κάποιος έκανε
τελωνειακή παραβίαση, όπως δηλαδή λαθρεμπόριο, εκτός από το πρόστιμο
υπολογιζόταν και χρεωνόταν και ο διαφυγών φόρος, δηλαδή το έσοδο που θα ερχόταν
στο κράτος, στον κρατικό προϋπολογισμό. Τώρα, λοιπόν, με αυτό το δεύτερο άρθρο
το διαγράφετε. Του χαρίζετε τον διαφυγόντα φόρο, που έπρεπε να πληρώσει εάν δεν
έκανε την παραβίαση.
Κατά τα άλλα, διαμαρτύρεται η Αναπληρώτρια
Υπουργός Οικονομικών ότι την κατηγορούμε για σκανδαλώδη ρύθμιση, γιατί δεν
χαρίζονται ούτε μειώνονται πρόστιμα. Δηλαδή, οι φόροι που προέρχονται από τα
πρόστιμα παρανομίας, τι είναι; Παίζετε με τις λέξεις, όπως κάνετε συνολικά σαν
Κυβέρνηση με τις διαπραγματεύσεις και την τρόικα για την επώδυνη για το λαό
συμφωνία που ετοιμάζετε.
Και ο σημερινός «Ριζοσπάστης» είναι
αποκαλυπτικός και σε αυτό το θέμα, αφού ήδη η Κυβέρνηση έχει στείλει στις
Βρυξέλλες το Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων του 2015. Είναι ένα κείμενο ογδόντα
εννιά σελίδων με λεπτομέρειες –αφορά την υπεράσπιση των συμφερόντων του
κεφαλαίου με ασάφειες όμως για την εργατική τάξη- μέσα από το οποίο η Κυβέρνηση
κάνει καθαρό πως δεν θα κινηθεί ρούπι έξω απ’ όλα αυτά που συνιστούν το
ευρωπαϊκό κεκτημένο, το σύνολο δηλαδή των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
καθορίζουν το πώς θα διασφαλιστεί η καπιταλιστική ανάκαμψη.
Η Κυβέρνηση μάλιστα χαρακτήρισε το
συγκεκριμένο πρόγραμμα, αντιμνημόνιο της Κυβέρνησης για την έξοδο της χώρας από
την κρίση. Δηλαδή το Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων είναι κοινό έδαφος της
Ευρωπαϊκής Ένωσης και της σημερινής Κυβέρνησης, όπως ανάλογα κείμενα ήταν
κοινός τόπος για τις προηγούμενες κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αποδεικνύεται έτσι ότι πράγματι η
εφαρμοζόμενη πολιτική έχει απόλυτη συνέχεια παρά την αλλαγή της Κυβέρνησης.
Αυτή η συνέχεια μέσα από Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων του 2015 εκφράζεται,
βεβαίως, με ταξικό πρόσημο υπέρ του κεφαλαίου.
Και με την ευκαιρία –και γι’ αυτό, αν
θέλετε, το ανέφερα- θέλουμε να ρωτήσουμε: Δεν μας λέτε, σε αυτές τις ογδόντα
εννιά σελίδες του Εθνικού Προγράμματος εάν αναφέρεται κάτι για τη σωτηρία της
Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης ή μένετε στα 30 εκατομμύρια και τέρμα;
Περιμένουμε απάντηση.
Συνολικά, λοιπόν, επί της αρχής ψηφίζουμε
κατά στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Ψηφίζουμε «παρών» στο πρώτο άρθρο που
αφορά τη ζάχαρη και κατά στο δεύτερο άρθρο, που διαγράφετε πρόστιμα
παραβιάσεων. Για τις τροπολογίες θα τοποθετηθούμε στην αυριανή συνεδρίαση.
ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ
ΔΙΑΜΑΝΤΩ ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ: Όπως και
να διαβάσετε και να συγκρίνετε το ΑΕΠ του τριμήνου, ύφεση υπάρχει στη ζωή των
λαϊκών στρωμάτων και αυτό δεν κρύβεται με τίποτα.
Έρχομαι τώρα στις τροπολογίες.
Όσον αφορά την τροπολογία υπ’ αριθμ. 137, συμφωνούμε με αυτό, ότι είναι
άδικες και ληστρικές οι διατάξεις φορολόγησης της μικρομεσαίας αγροτιάς που
προώθησε η προηγούμενη κυβέρνηση. Και εσείς είχατε διαφωνήσει και εμείς είχαμε
διαφωνήσει. Πρέπει, όμως, να καταργηθούν άμεσα, αυτό σας ζητάμε. Εσείς τι
διορθώνετε; Το 55% το κάνετε 27,5%. Αυτό τι είναι; Είναι υποχρεωτική
προκαταβολή φόρου για την επόμενη χρονιά. Μπορεί να τον μειώνετε, αλλά δεν
παύει να είναι και προκλητικό και άδικο. Αυτό είναι εσωτερικός δανεισμός από
φτωχούς. Κι εμείς σας ρωτάμε: Αν αλλάξετε το φορολογικό και βγάλετε τα τεκμήρια
με τα οποία και εσείς διαφωνείτε –γιατί είναι απαράδεκτη σαν μέθοδος- τότε θα
γυρίσετε πίσω να πληρώσετε αυτούς τους φόρους που πήρατε προκαταβολικά; Βγάλτε
το τελείως. Εάν μείνει έτσι, εμείς το καταψηφίζουμε.
Όσο για την πρώτη παράγραφο όπου φοροαπαλλάσσετε τις επιδοτήσεις μέχρι
12.000 ευρώ, βεβαίως είναι η πρώτη φορά που φορολογούνται επιδοτήσεις. Το
ερώτημα είναι: Είναι εισόδημα οι επιδοτήσεις; Είναι εισοδηματικές ενισχύσεις.
Συνεπώς, είναι εισόδημα. Και υπάρχουν και στοιχεία που λένε ότι για την Ελλάδα
περίπου το 40% του αγροτικού εισοδήματος είναι από τις επιδοτήσεις.
Μέχρι 12.000 επιδότηση παίρνει περίπου το 90% της αγροτιάς. Μικροί και
μεσαίοι. Ξέρετε σε τι ποσό αντιστοιχεί αυτό; Περίπου στο 30% των συνολικών
επιδοτήσεων. Δηλαδή το 90% των αγροτών παίρνει το 30% των επιδοτήσεων και το
10% των αγροτών παίρνει το 70% των επιδοτήσεων. Είναι αυτό που χρόνια τώρα λέει
το ΚΚΕ, ότι το μεγάλο μερίδιο των επιδοτήσεων από την Ευρωπαϊκή Ένωση πηγαίνει
στους μεγάλους.
Θέλω να σας ρωτήσω, όμως, το εξής: Κάποιος που παίρνει επιδότηση 100,
200, 300 χιλιάρικα το χρόνο, θα έχει φορολογικό συντελεστή 13%, ίδιο με αυτόν
που παίρνει 20.000; Αυτό είναι άδικο. Άρα, πρέπει να υπάρξει κλίμακα. Το λέω
γιατί όλοι, κουτσοί, τυφλοί στον Άγιο Παντελεήμονα.
Και το κυριότερο, μπορεί να κάνετε αφορολόγητο τα 12.000, αλλά αυτό δεν
σημαίνει ότι ένας φτωχός απαλλάσσεται από τους βαρείς φόρους που δεν έχει να
πληρώσει. Γιατί; Γιατί υπάρχουν τα τεκμήρια.
Το όφελος που δίνεται είναι ελάχιστο και το ξέρετε. Υπάρχουν τα τεκμήρια.
Καταργήστε τα τεκμήρια. Διορθώστε την τροπολογία και συμπεριλάβετε την
κατάργηση των τεκμηρίων. Διαφορετικά, εμείς θα ψηφίσουμε «ΠΑΡΩΝ», όπως και
συνολικά σ’ αυτήν την τροπολογία.
Στην τροπολογία υπ’ αριθμ. 138/9 που είναι για τους λαϊκατζήδες, οι
ομοσπονδίες επαγγελματιών και παραγωγών δεν έχουν συναντηθεί με τον Υπουργό από
ό,τι είπαν και το μεταφέρω.
(PH)
(RG)
Στην παράγραφο 1 η παράταση που δίνεται μέχρι
τις 30 Ιουνίου για τις υφιστάμενες άδειες πρέπει να πάει μέχρι 31 Οκτώβρη. Πρέπει
να δοθεί λύση οριστική, γιατί αυτή είναι προσωρινή, αποσπασματική και δεν
αντιμετωπίζει το μεγάλο πρόβλημα που έχει με τις φορολογικές και ασφαλιστικές
ενημερότητες, προκειμένου οι άνθρωποι αυτοί να συνεχίσουν να δουλεύουν.
Πρέπει, επίσης, να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα
στην επαρχία με τα εξοντωτικά πρόστιμα που έχουν επιβάλλει οι δήμοι λόγω
αδυναμίας εξασφάλισης. Αυτά τα πρόστιμα πρέπει να διαγραφούν και όχι αυτά του άρθρου
2, δηλαδή των μεγαλοφειλετών που έχουν τα λεφτά.
Σε ό,τι αφορά στο διαχωρισμό
παραγωγών-επαγγελματιών, μπορεί ο Υπουργός να είπε ότι είναι χωροταξικός, όμως η
ασάφεια παραμένει και το ίδιο και η αγωνία των λαϊκατζίδων για νέες
επαγγελματικές άδειες.
Εμείς συνολικά και σε αυτή την τροπολογία λέμε
«ΠΑΡΩΝ», όπως και στην τελευταία τροπολογία, την 154/12.
Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ,
κυρία Πρόεδρε.
Η Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου
προσπαθεί να αλλάξει την πορεία εξέλιξης των πραγμάτων και να απαντήσει στο
μεγάλο ερώτημα για την παραγωγική διάλυση της ελληνικής οικονομίας.
Μάλιστα, τόσο ο Εισηγητής όσο και οι αντίστοιχοι Υπουργοί έκαναν
διαλέξεις για το μεγάλο πρόβλημα, το οποίο έχει η ελληνική οικονομία, δηλαδή τη
συρρίκνωση της παραγωγικής της βάσης. Όλα αυτά είναι πάρα πολύ καλά, η
αποτύπωση της πραγματικότητας της κατάστασης, αλλά δεν απαντάτε σε ένα ερώτημα,
το οποίο σας βάλαμε και στην Επιτροπή. Ποιοι ευθύνονται για τη συρρίκνωση της
παραγωγικής βάσης της Ελλάδας; Διότι δεν είναι η βιομηχανία, είναι η
μεταποίηση.
Άλλο πράγμα είναι η βιομηχανία. Η
μεταποίηση αποτελεί κλάδο της βιομηχανίας.
Ποιοι ευθύνονται γι’ αυτή την εξέλιξη των πραγμάτων; Φταίει το κακό το
ριζικό μας, φταίει ο Θεός που μας μισεί; Τι φταίει; Φταίνε οι προηγούμενες
κυβερνήσεις; Βεβαίως, φταίνε. Άλλος είναι, όμως, ο βασικός παράγοντας που έχουμε
συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης, όχι μόνο την περίοδο της κρίσης, αλλά και την
περίοδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, την
κλωστοϋφαντουργία, τον ιματισμό, το δέρμα και σε μια σειρά άλλους κλάδους της
οικονομίας που καταστράφηκαν την περίοδο των «παχιών αγελάδων».
Ποιοι είναι, λοιπόν, οι υπεύθυνοι; Ποιοι είναι οι παράγοντες; Ποιος είναι
ο βασικός παράγοντας; Δεν θέλετε να απαντήσετε, γιατί ακριβώς δεν θέλετε να
αντιμετωπίσετε τον βασικό παράγοντα και, μάλιστα, αυτού του βασικού παράγοντα
τα συμφέροντα θέλετε και εσείς να εξυπηρετήσετε.
Ο βασικός παράγοντας, λοιπόν, για τη συρρίκνωση της παραγωγικής
δραστηριότητας είναι οι καπιταλιστές, είναι οι ιδιοκτήτες ή οι μέτοχοι των
καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Αυτοί καθορίζουν τι επένδυση θα κάνουν, πού θα
επενδύσουν, για ποιο σκοπό θα επενδύσουν και μοναδικό κριτήριό τους είναι το
καπιταλιστικό κέρδος.
Τους ενδιαφέρει, τους καίγεται καρφί αν θα συρρικνωθεί η παραγωγική βάση
μιας χώρας; Νομίζετε ότι έχουν τέτοιους προβληματισμούς; Τους απασχολούν τέτοια
ζητήματα; Το μόνο που τους απασχολεί είναι πώς θα αυξήσουν τα κέρδη τους και,
μάλιστα, το ποσοστό κέρδους του επενδεδυμένου κεφαλαίου, το οποίο θα έχουν.
Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο έχουμε αυτή την εξέλιξη των πραγμάτων. Δική τους
επιλογή είναι να συρρικνωθούν παραγωγικές δραστηριότητες, γιατί βρήκαν άλλους
τομείς ή άλλες περιοχές ή άλλες χώρες όπου μπορούσαν να επενδύσουν με
μεγαλύτερο κέρδος τα κεφάλαιά τους. Να, λοιπόν, ποιος είναι ο βασικός
παράγοντας.
Δεύτερη αιτία είναι η συμμετοχή της Ελλάδας ως απόφαση των ίδιων των
καπιταλιστών -αυτών ήταν η απόφαση- της ίδιας της αστικής τάξης της χώρας μας
στην ΕΟΚ αρχικά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση αργότερα, όπου ακριβώς επιτάχυνε αυτή
τη διαδικασία. Μάλιστα, αυτή η διαδικασία επιταχύνθηκε ακόμα περισσότερο με την
ΟΝΕ, τη Συνθήκη του Μάαστριχ και την απελευθέρωση των αγορών, όπου έπεσαν οι
οποιοιδήποτε φραγμοί στην ελευθερία κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών
και εργαζόμενων. Για ποιο σκοπό έγινε αυτό; Για να μπορούν πολύ πιο εύκολα να
επενδύουν σε χώρες με πιο φτηνή πρώτη ύλη, με πιο φτηνό εργατικό δυναμικό.
Δεν είναι ζήτημα ή ιδιομορφία της Ελλάδας η συρρίκνωση της μεταποιητικής
δραστηριότητας. Στο σύνολο των καπιταλιστικά ανεπτυγμένων οικονομιών
παρατηρείται αυτό το φαινόμενο. Συρρικνώνεται στο πέρας των χρόνων η παραγωγική
τους δραστηριότητα, η μεταποίησή τους, προς όφελος άλλων τομέων και άλλων
κλάδων της οικονομίας. Αυτή η μεταποιητική δραστηριότητα μεταφέρεται σε χώρες
υπό ανάπτυξη ή με φτηνότερο εργατικό δυναμικό.
Αυτή είναι η τάση και εμείς δεν είμαστε έξω από αυτή την τάση. Βεβαίως,
είναι πολύ πιο γρήγορη αυτή η διαδικασία, είναι πολύ μεγαλύτερο το ποσοστό της
συρρίκνωσης της παραγωγικής δραστηριότητας από ό,τι σε άλλες χώρες.
Ο τρίτος παράγοντας είναι βεβαίως οι αστικές κυβερνήσεις, είναι οι
κυβερνήσεις δηλαδή διαχείρισης της αστικής διακυβέρνησης, οι οποίες
νομοθετούσαν και νομοθετούν και θα νομοθετούν πάντοτε με βάση τις ανάγκες του
κεφαλαίου.
Αυτό κάνετε και εσείς. Δεν αμφισβητείτε ούτε την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη
στρατηγική επιλογή της αστικής τάξης ούτε και την ίδια την αστική τάξη, τα
συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών. Αντίθετα, με τις πράξεις σας, αυτών τα
συμφέροντα εξυπηρετείτε.
Πριν πάμε στο προκείμενο, το ερώτημα είναι το εξής: Αλήθεια, πώς θα τους
πείσετε να αλλάξουν στάση οι κεφαλαιοκράτες, να επενδύσουν σε παραγωγικές
δραστηριότητες στη χώρα μας; Έχετε κανένα μαγικό ραβδί ή θα ξεπεράσετε με
βολονταρικό τρόπο τους οικονομικούς νόμους του καπιταλιστικού συστήματος, τη
σιδερένια του φτέρνα;
Κοροϊδεύετε τον κόσμο επί της ουσίας. Ας μιλήσουμε καθαρά. Κοροϊδεύετε
τον κόσμο. Από τη στιγμή που λέτε ότι αυτοί που έχουν τα κλειδιά της
οικονομίας, οι καπιταλιστές, θα συνεχίζουν να αποφασίζουν για το τι θα κάνουν
και εμείς απλά και μόνο θα διαμορφώνουμε το έδαφος που αυτοί θέλουν, τότε αυτό
κάνετε, ό,τι έκαναν και οι προηγούμενοι, λοιπόν.
Και αυτό φαίνεται περίτρανα όσον
αφορά και την εξέλιξη της συγκεκριμένης Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου. Τι
λέτε ότι θα κάνετε; Βρήκατε μία Βιομηχανία Ζάχαρης, η οποία βρίσκεται υπό
διάλυση, υπό κατάρρευση, υπό χρεοκοπία με αρνητικά ίδια κεφάλαια και κάνετε μια
ένεση 30 εκατομμυρίων ευρώ, διατηρώντας όλο το προηγούμενο πλαίσιο άθικτο. Σας
ρωτήσαμε: Έχετε σχέδιο; Πού εντάσσετε αυτά τα 30 εκατομμύρια, αυτήν την κίνηση;
Μόλις πριν λίγο, μετά από δύο ώρες
τοποθετήσεων των Υπουργών, είπε ο κ. Λαφαζάνης: «Δεν έχουμε σχέδιο, γιατί δεν
μπορούσαμε μέσα σε δυο μήνες να έχουμε σχέδιο για τη Βιομηχανία Ζάχαρης».
Άρα, πού πάτε; Στο άγνωστο με
βάρκα την ελπίδα; Στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα, όταν διατηρείτε όλο το
πλαίσιο άθικτο; Και είστε Κυβέρνηση, δεν είστε Αντιπολίτευση, δεν
αντιπολιτεύεστε τον εαυτό σας.
Βεβαίως, η Νέα Δημοκρατία και η κυβέρνηση
ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας έχει τεράστιες ευθύνες για την πορεία εξέλιξης των
πραγμάτων από το 2006 όταν αποφασίστηκε μέσω της αναθεώρησης της ΚΑΠ η μείωση
κατά 50% των ποσοστώσεων και γίναμε εισαγωγική χώρα στη ζάχαρη από εξαγωγική
που ήμασταν. Μάλιστα, ούτε καν αυτήν τη μειωμένη ποσόστωση δεν μπορούμε σήμερα
να αξιοποιήσουμε. Από τα πέντε εργοστάσια έκλεισαν άμεσα τα δύο και τώρα
λειτουργεί μόνο το ένα.
Αυτό το καθεστώς το αλλάξατε;
Υπάρχουν τα τρία εργοστάσια που απομένουν ακόμη, που είναι απαρχαιωμένα
μηχανολογικά; Σαράντα χρόνια μηχανήματα έχουν. Άρα, λοιπόν, για ποια
παραγωγικότητα της εργασίας μιλάτε; Θα τα αλλάξατε αυτά τα μηχανήματα; Βάλατε
ένα τέτοιο σχέδιο; Θα πάτε σε αντίθεση με τους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς
και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις ποσοστώσεις; Θα απειθαρχήσετε στους
κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να μη θεωρηθούν τα 30 εκατομμύρια
παράνομη κρατική επιδότηση; Γιατί υπάρχει κίνδυνος να θεωρηθούν από την
Ευρωπαϊκή Ένωση παράνομη κρατική χρηματοδότηση και να επιστραφούν πίσω και με
τόκο, πράγμα που θα είναι το τελειωτικό χτύπημα στην Ελληνική Βιομηχανία
Ζάχαρης.
Εσείς δεν κάνετε αυτό το πράγμα!
Εσείς πειθαρχείτε στους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποπληρώνετε τα
πρόστιμα των προηγούμενων κυβερνήσεων που έτυχε σε εσάς να τα αποπληρώσετε.
Άρα, λοιπόν, σας λέμε –και το
είπατε εσείς, κύριε Υπουργέ- ότι υπάρχουν 800 εκατομμύρια ευρώ αδιάθετα, τα
οποία στις 31-12 θα επιστραφούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πάρτε τα! Απειθαρχήστε!
Δεν τολμάτε! Δεν τολμάτε να πείτε «πάω κόντρα στους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής
Ένωσης για το ΕΣΠΑ και θα χρησιμοποιήσω τα 800 εκατομμύρια για να αναβαθμίσω
την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης».
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ (Αναπληρωτής
Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας): Δεν τα
έχουμε στο ταμείο, κύριε συνάδελφε!
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Α,
τώρα δεν τα έχετε στο ταμείο! Εντάξει!
Βρίσκετε διάφορες δικαιολογίες, εφευρίσκετε διάφορα προσχήματα, για να
πείτε ότι δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα.
Τρίτο ζήτημα για το οποίο δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα: Βγήκε ο κ.
Λαφαζάνης εδώ πέρα, λες και ήταν Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Αξιωματικής
Αντιπολίτευσης και κατήγγειλε την προηγούμενη κυβέρνηση. Βεβαίως, πολύ καλά
έκανε και την κατήγγειλε, γιατί είναι περίεργη και ύποπτη η μεθόδευση για την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης. Αλλού είναι το
παραγωγικό κομμάτι, αλλού τα δάνειά της! Βεβαίως, είναι μια περίεργη επιλογή
αυτή που διευκολύνει είτε το ξεπούλημα είτε το κλείσιμο της Ελληνικής
Βιομηχανίας Ζάχαρης.
Εσείς το αλλάζετε αυτό το καθεστώς; Αλλάξτε αυτό το καθεστώς! Η Τράπεζα
Πειραιώς είναι τράπεζα που ελέγχεται από το ελληνικό Δημόσιο. Το 60% του
μετοχικού της κεφαλαίου δεν είναι του ελληνικού Δημοσίου; Αλλάξτε το, λοιπόν!
Αφαιρέστε την Ελληνική Βιομηχανία
Ζάχαρης από τον εκκαθαριστή! Πάρτε την από εκεί, εφόσον σκοπός του εκκαθαριστή
είναι να την εκποιήσει! Αυτό θέλει να κάνει ο εκκαθαριστής, να εκποιήσει ως
περιουσιακό στοιχείο την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης. Γιατί δεν τα αλλάζετε
αυτά;
Θα το βρείτε ως πρόσχημα και θα
πείτε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση οδήγησε τα δάνεια της Ελληνικής Βιομηχανίας
Ζάχαρης στην Τράπεζα Πειραιώς και το παραγωγικό της κομμάτι στον εκκαθαριστή.
Θα πείτε ότι δεν μπορούσατε να κάνετε τίποτα, άρα οδηγήθηκε η επιχείρηση στην
εκποίηση των περιουσιακών της στοιχείων, για να φορτώσετε τα βάρη στους άλλους,
νίπτοντας τας χείρας σας ως Πόντιοι Πιλάτοι. Αυτό θα κάνετε, λοιπόν, στην
προκειμένη περίπτωση.
Γι’ αυτό ακριβώς λέτε τι έκαναν
οι προηγούμενοι, γιατί ο δικός σας σχεδιασμός δεν αμφισβητεί τις επιλογές των
προηγούμενων, δεν αμφισβητεί τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών, δεν αμφισβητεί
την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στο κάτω-κάτω της γραφής, δεν
μπορείτε να μας απαντήσετε σε ορισμένα ερωτήματα;
Θα συνεχίσει η Ελληνική
Βιομηχανία Ζάχαρης να είναι φασόν, να κάνει εισαγωγές από τρίτες χώρες για να
μπορεί να καλύπτει τις ανάγκες γιατί η παραγωγή τεύτλου στην Ελλάδα είναι πάρα
πολύ μικρή και όσο πάει και συρρικνώνεται;
Και μάλιστα από τα 30
εκατομμύρια έχουν διατεθεί –όπως λέει εδώ- τα 21 εκατομμύρια. Τα 14 εκατομμύρια
από τα 21 εκατομμύρια πήγαν γι’ αυτούς τους προμηθευτές που μας δίνουν τη
ζάχαρη, όχι για να την επεξεργαστούμε αλλά απλά για να την τυποποιήσουμε και να
καλύψουμε τις ανάγκες και τα συμβόλαια που έχει η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης.
Και μόνο 915 χιλιάρικα πήγαν στους τευτλοπαραγωγούς. Αυτό τουλάχιστον είναι
παραδοξότητα, ακόμα και με τους νόμους του καπιταλιστικού συστήματος που εσείς
λέτε και υπερασπίζεστε. Αποφασίστε, λοιπόν, τι θέλετε και πού θέλετε να πάτε.
Και τελειώνω με το δεύτερο
κομμάτι της τροπολογίας. Έκανε φιλότιμες προσπάθειες η κυρία Υπουργός μιλώντας
πάνω από μία ώρα και κάνοντας ένα αφήγημα για να αποτρέψει ότι υπήρχε
μεθόδευση. Υπήρχε μεθόδευση, λοιπόν, με το συγκεκριμένο άρθρο 2 της τροπολογίας
της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου. Και αυτή η μεθόδευση είχε να κάνει με την
ένταξη μέσα στη ρύθμιση για τις 100 δόσεις από το παράθυρο -και όχι με βάση την
πραγματική νομοθετική διαδικασία- με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου αυτών
που έχουν κάνει φορολογικές απάτες και παραβιάσεις. Αυτούς θα εντάξετε μέσα.
Γι’ αυτό απελευθερώσατε και το 1 εκατομμύριο που ήταν και το όριο της
προηγούμενης ρύθμισης.
Απελευθερώσατε, λοιπόν, με το
νόμο το όριο πάνω από 1 εκατομμύριο για να ενταχθούν στη ρύθμιση και έρχεστε
μετά από τρεις, τέσσερις μέρες να φέρετε Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου και να
εντάξετε στη ρύθμιση και αυτούς που έχουν κάνει φορολογικές απάτες, φορολογικές
παραβιάσεις, τους συνειδητούς δηλαδή φοροφυγάδες. Αυτούς εντάξατε με αυτή την
Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.
Και τα στοιχεία, που παρουσίασε χθες η κυρία
Υπουργός, αυτό λένε. Το 90% που έχουν μπει στη ρύθμιση έχουν ρυθμίσει μόνο το
28,5% και το 10% των μεγαλοοφειλετών έχει ρυθμίσει το 72% από το συνολικό ποσό
που έχει ρυθμιστεί. Και λέμε γι’ αυτούς που χρώσταγαν πάνω από 10.000. Δεν λέμε
γι’ αυτούς με πάνω από 1 εκατομμύριο που είναι το 1% και έχουν ρυθμίσει περίπου
το 12%, τα πολλά εκατομμύρια. Άρα εδώ υπάρχει ένα συγκεκριμένο ερώτημα.
Και βέβαια η Νέα Δημοκρατία δεν
έχει κανένα λόγο να βγαίνει να φωνασκεί. Γιατί ακριβώς η Νέα Δημοκρατία χάριζε
πρόστιμα. Είναι γνωστή η τροπολογία την οποία έφερε. Τότε όμως ήταν συνδιαλλαγή
της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με το μεγάλο κεφάλαιο. Σήμερα εσείς
χαρίζετε πρόστιμα, χαρίζετε πρόσθετους φόρους σε μεγάλους φοροφυγάδες αλλά λέτε
ότι αυτό είναι πατριωτικό σας καθήκον.
Και στη μία περίπτωση της
συνδιαλλαγής που έκανε η Νέα Δημοκρατία χαρίζοντας πρόστιμα και στην άλλη
περίπτωση που χαρίζετε εσείς πρόστιμα ο μόνος κερδισμένος είναι οι μεγάλοι
φοροφυγάδες, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι που είχαν πιαστεί στη φάκα.
Αυτοί είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι, γιατί στη μία περίπτωση δεν πλήρωναν και
έκαναν φοροδιαφυγή και στην άλλη περίπτωση τους χαρίζετε τα πρόστιμα και τα
επιπλέον χρήματα.
Απ’ αυτή την άποψη λέμε ότι
είναι σκανδαλώδης η ρύθμιση. Και εμείς θα επιμείνουμε ότι θα πρέπει να δοθούν
τα ονόματα και τα στοιχεία όλων αυτών που εντάχθηκαν και τι κέρδισαν μέσα από
αυτή τη διαδικασία. Γιατί τη στιγμή που κυνηγάτε τον άνεργο, τον επαγγελματία,
τον μισθωτό να πληρώσει το σύνολο της φορολογικής επιδρομής, το σύνολο των
χαρατσιών που έχει επιβάλλει η προηγούμενη κυβέρνηση, αποτελεί πρόκληση να
χαρίζετε δεκάδες εκατομμύρια σε μια χούφτα μεγάλους επιχειρηματίες. Αποτελεί
πρόκληση!
Εμείς ακριβώς γι’ αυτό το λόγο
και καταψηφίζουμε τη συγκεκριμένη διάταξη που αφορά το άρθρο 2 της Πράξης
Νομοθετικού Περιεχομένου. Για την υπόθεση της Βιομηχανίας Ζάχαρης λέμε «παρών»,
γιατί ακριβώς η όλη διαδικασία δεν πρόκειται να οδηγήσει πουθενά. Και δεν μας
πείσατε ότι έχετε κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο για την Ελληνική Βιομηχανία
Ζάχαρης.
Γιατί το Κομμουνιστικό Κόμμα
Ελλάδας παρά τους συκοφάντες που υπήρξαν εδώ, όχι μόνο δεν θέλει να κλείσει η
Βιομηχανία αλλά θέλει να αναπτυχθεί. Αλλά δεν πρόκειται να αναπτυχθεί κάτω από
την κυριαρχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της πολιτικής της.