ΠΗΓΗ 902.gr Δημοσίευση:
Πέμ, 30/04/2015 - 20:57
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBT-ZmBEFQT9cA3aO2MBRqyXRr9iANKvJZE5A-uung59mUXVz7onbFmlKgUsVOTHL8CUWxaYlf0DXiqrlVwYw4WrPfbN6zjNxcA2uDIjCKIfTpdWK3MkUKL30gqvo0tZsZoetaYONoeZI/s1600/images.jpg)
Εισηγητές στην εκδήλωση ήταν ο Γιάννης Ζιώγας,
Περιφερειακός Σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας και μέλος της Επιτροπής Περιοχής
Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, ο Αλέκος Ουγγρίνος, από
το Αγροτικό Τμήμα της ΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ και ο Παναγιώτης
Στεφανίδης, Δασολόγος - Γεωλόγος, καθηγητής του Τμήματος
Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ.
Oι πρόσφατες πλημμύρες στην περιοχή των Σερρών δημιούργησαν
ανυπολόγιστες καταστροφές σε υποδομές αρδευτικά δίκτυα, οδοποιία, γεωργικές
εκμεταλλεύσεις και κτηνοτροφικές μονάδες. Σε απόγνωση βρίσκονται οι αγρότες
καθώς δε θα συγκομίσουν τις καλλιέργειες λόγω των συνεχών βροχοπτώσεων του
τελευταίου μήνα και των πλημμυρών, με αποτέλεσμα να μην πουλήσουν την παραγωγή
τους, αλλά και να μην μπορέσουν να σπείρουν για τη φετινή καλλιεργητική
περίοδο. Οι αποζημιώσεις που υπόσχεται η κυβέρνηση ότι θα δωθούν, είναι
ψίχουλα, δεν αφορούν το σύνολο της πραγματικής ζημιάς που έχουν υποστεί οι
αγρότες και θα καταβληθούν με πολύμηνες καθυστερήσεις. Αυτή η εξέλιξη έρχεται
να προστεθεί στην δραματική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί εξαιτίας της
υλοποίησης της ΚΑΠ και των εξευτελιστικών τιμών, των χαρατσιών και του υψηλού
κόστους παραγωγής.
Ο λαός των Σερρών απαιτεί αποζημιώσεις για το 100% των ζημιών που
έχουν προκληθεί αλλά και το σχεδιασμό και την υλοποίηση των αναγκαίων
αντιπλημμυρικών έργων.
Οι
εισηγητές
Ο Παναγιώτης Στεφανίδης, παρουσίασε μια εμπεριστατωμένη μελέτη για
την «συμβολή των ορεινών υδρονομικών έργων, στην αποτροπή της πλημμυρογένεσης
στις πεδινές περιοχές». Ανέδειξε ως αίτια των πλημμύρων τη μερική ή ολική
καταστροφή της δασικής βλάστησης στις λεκάνες απορροής των χειμαρρικών ρεμάτων,
έτσι ώστε η εναπομένουσα δασική βλάστηση, να είναι ανεπαρκής για να ασκήσει τη
μέγιστη υδρολογική και προστατευτική της επίδραση. Επίσης την ανεπάρκεια των
τεχνικών έργων (γεφυρών κλπ) για την παροχέτευση της μέγιστης πλημμυρικής
παροχής, τις στενώσεις των κοιτών στην πεδινή διαδρομή των ρευμάτων, την
αποσπασματική εκτέλεση έργων σε μικρά τμήματα της πεδινής διαδρομής, που αντί
να επιλύσει, επιτείνει το πλημμυρικό πρόβλημα. Καθώς και μια σειρά άλλες
ανθροπωγενείς παρεμβάσεις (δασικές πυρκαγιές, μπαζώματα, εκχερσώσεις, κλπ).
Σημείωσε ότι για την αντιμετωπιση της πλημμυρογένεσης είναι
απαραίτητη η εκτέλεση Ορεινών Υδρονομικών Εργων. Όπως είπε, πρόκειται για ένα
σύστημα τεχνικών, φυτοτεχνικών και αγροτεχνικών έργων, έτσι ώστε να αποτραπεί η
διάβρωση των εδαφών και η μεταφορά των υλικών δια μέσου των κοιτών. Τα έργα
αυτά είναι: φράγματα στερέωσης της κοίτης (κατά το σύστημα της κλίσης
αντιστάθμισης), φράγματα συγκράτησης φερτών υλικών, φράγματα διαλογής, ειδικά
φράγματα μείωσης της πλημμυρικής αιχμής, δεξαμενές αποθέσεως φερτών υλικών κά.
Και σημείωσε πως για να αποδίδουν στη χώρα μας τα πεδινά αντιπλημμυρικά έργα θα
πρέπει να εκτελεσθούν έργα ορεινής υδρονομίας διαφορετικά είναι καταδικασμένα
σε καταστροφή.
Ο Αλέκος Ουγγρίνος ανέφερε ότι «φτάνει μια βροχόπτωση ή όποιο άλλο
φυσικό φαινόμενο για να φέρει την απόγνωση -κύρια στην φτωχομεσαία αγροτιά- που
αισθάνεται ανήμπορη να διασφαλίσει την απαραίτητη για την επιβίωση των
οικογενειών της αγροτική δραστηριότητα». Εξήγησε ότι «αυτή η κατάσταση δεν
πρέπει να αποδίδεται σε "θεομηνίες", στην επίκληση "ακραίων
καιρικών φαινομένων" και τελικά ... στον "κακό μας τον καιρό".
Πραγματική αιτία είναι η απουσία των αναγκαίων έργων αντιπλημμυρικής θωράκισης,
διαχείρισης των υδάτινων πόρων, αποστραγγιστικών συστημάτων αλλά και η
εγκατάλειψη χωρίς συντήρηση όσων έχουν κατασκευαστεί εδώ και πολλές δεκαετίες».
Αναφέρθηκε στη στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που εως τώρα, δεν
έχει ανακοινώσει κανένα μέτρο ανακούφισης για τους πληγέντες αγρότες. Αντίθετα
ο αρμόδιος Υπουργό Αγρ. Ανάπτυξης καλεί τους αγρότες «να καλλιεργήσουν τα
χωράφια τους μιας και για κάποιους οι πρόσφατες ζημιές δεν οδήγησαν σε
ολοκληρωτική καταστροφή».
Επιπλέον σημείωσε, ότι δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει η διασφάλιση των
δικαιωμάτων των ενισχύσεων αγροτών και κτηνοτρόφων για το επόμενο διάστημα
μέχρι το 2020 βάση της νέας ΚΑΠ, που κατοχυρώνονται με τις δηλώσεις
καλλιέργειας μέσο του ΟΣΔΕ του 2015, οι οποίες κατατίθενται αυτές τις μέρες από
τους αγρότες. Όπως είπε «η κυβέρνηση είναι ακόμη στο "περίμενε" των
επαφών με τους αρμόδιους της ΕΕ και των αντίστοιχων αποφάσεών τους, ενώ οι
δικαιολογημένες ανησυχίες των αγροτών φουντώνουν. Τίποτα δεν έχει ανακοινωθεί με
σιγουριά και αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί, αφού εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα
καλλιεργήσιμων εκτάσεων, γεωργικών και κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων είναι ακόμα
πλημμυρισμένα και με μεγάλες ζημιές από τα υπερχειλισμένα ποτάμια.»
Εξάλλου αναφέρθηκε στις αντιαγροτικές πολιτικές της ΕΕ που συναποφασίσθηκαν
από τις ελληνικές κυβερνήσεις και στηρίζονται και από τη σημερινή και οδηγούν
στο σταδιακό και τα τελευταία χρόνια διαρκώς εντεινόμενο, ξεκλήρισμά των
αγροτών. Όπως είπε, «συνεχίζουν στον ίδιο αντιαγροτικό "ντορό" και με
τη νέα ΚΑΠ 2014 - 2020 με στόχο ξεκάθαρο την δημιουργία "μεγάλων
ανταγωνιστικών γεωργικών εκμεταλλεύσεων". Αδιαφορώντας αν στον αντίποδα
συνεχίζεται το ξεκλήρισμα χιλιάδων μικρών οικογενειακών εκμεταλλεύσεων».
Ο Αλέκος Ουγγρίνος τόνισε ότι «οι φτωχομεσαίοι αγρότες, έχουν ανάγκη
από μια τελείως διαφορετική αγροτική πολιτική. Με διασφάλιση των απαραίτητων
υποδομών για την απρόσκοπτη αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή. Με την διασφάλισή τους
για ζημιές στις καλλιέργειες, τα χωράφια & τις στάνες τους. Έτσι θα μπορούν
να παράγουν αξιοποιώντας τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητές τους και της
χώρας μας, με στόχο την παραγωγή για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του
λαού μας, την εξασφάλιση πρώτων υλών για τη μεταποιητική βιομηχανία, την
διασφάλιση πολύτιμου συναλλάγματος από εξαγωγές αγροτικών προϊόντων. Αυτό
βέβαια απαιτεί μια άλλη οικονομική πολιτική και για τη διασφάλιση εφαρμογής της
είναι προϋπόθεση η εξουσία να περάσει στα χέρια του λαού μας και να λειτουργεί
σε όφελός του.
Αυτό μπορεί να γίνει μόνο σε πορεία ρήξης με την πολιτική των κυβερνήσεων
που συνδιαμορφώνουν και υλοποιούν την ΚΑΠ, συνολικά την αντιλαϊκή πολιτική της
ΕΕ, που αφήνει απροστάτευτους και τους αγροτοκτηνοτρόφους των Σερρών και έρμαια
στις οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες.»
Ο Γιάννης Ζιώγας, χαρακτήρισε «έγκλημα διαρκείας» τις αλλεπάλληλες
πλημμύρες. Αναφέρθηκε στις ευθύνες της πολιτικής της ΕΕ και όλων διαχρονικά των
μέχρι σήμερα ελληνικών κυβερνήσεων και συγκυβερνήσεων για την ανεπαρκέστατη
αντιπλημμυρική θωράκιση της χώρας, αλλά και στις ευθύνες των πρώην Νομαρχών,
των Δημάρχων και Περιφερειαρχών, που όλα αυτά τα χρόνια διαχειρίστηκαν,
στήριξαν και στηρίζουν αυτές τις αντιλαϊκές πολιτικές.
Όπως είπε, «το νερό έφτασε από ευλογία να αντιμετωπίζεται ως κατάρα.
Εκατομμύρια τόνοι νερού χάνονται τελικά στη θάλασσα, αφήνοντας πίσω τους
καταστροφή. Είτε γιατί όταν βρέχει έχουμε πλημμύρες, είτε γιατί σε
"στεγνές" περιόδους λείπουν εκείνα τα έργα που θα συγκρατήσουν το
νερό».
Σημείωσε ότι «το ζήτημα των πλημμυρών και των συνεπειών τους δεν
μπορεί να εξηγηθεί έτσι όπως εξηγείται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις ως
"ακραίο καιρικό φαινόμενο". Κυβέρνηση και αρμόδιοι φορείς το
επικαλούνται, γιατί θέλουν να αποποιηθούν τις ευθύνες τους για την έλλειψη
έργων αντιπλημμυρικής προστασίας, αλλά και να δικαιολογήσουν έργα που έγιναν
χωρίς να είναι ενταγμένα σε ένα συνολικό αντιπλημμυρικό σχεδιασμό που θα δίνει
λύση στο πρόβλημα».
Απαντώντας στο γιατί δεν γίνονται τα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα
είπε: «Δεν γίνονται γιατί δε φέρνουν τα επιθυμητά κέρδη στις κατασκευαστικές
εταιρείες.
Γιατί δεν είναι αποδοτικά, όπως οι οδικοί άξονες με τα διόδια.
Γιατί δεν είναι έργα βιτρίνας για να "θαμπώνουν" τα μάτια
των λαϊκών - εργατικών οικογενειών.
Γιατί δεν ιεραρχούνται ως προτεραιότητα από τα διάφορα ΕΣΠΑ και τα
προγράμματα της ΕΕ. Προτεραιότητα να χρηματοδοτηθούν έχουν έργα που θα φέρνουν
για πολλά χρόνια κέρδη στους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους.
Δεν μπορούν να γίνουν αντιπλημμυρικά έργα όταν προτεραιότητα δεν
είναι η ικανοποίηση των αναγκών και απαιτήσεων των μεγάλων επιχειρηματικών
ομίλων. Οταν προτεραιότητα είναι να αποπληρωθεί το χρέος για το οποίο δεν
ευθύνεται ο λαός.
Όλα όσα προαναφέραμε αποδεικνύουν ότι η έλλειψη σήμερα ενός
ολοκληρωμένου πλαισίου αντιμετώπισης του κινδύνου από τις πλημμύρες δεν
αποτελεί τεχνοκρατικό πρόβλημα. Οφείλεται στην άναρχη, ανισόμετρη ανάπτυξη με
γνώμονα το κέρδος.
Όποια πολιτική δύναμη και να βρίσκεται στην αστική κυβέρνηση, δεν
μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα σε όφελος του λαού, ακριβώς γιατί υπηρετεί
την άρχουσα τάξη και την ΕΕ.
Η ουσιαστική αντιμετώπιση των κινδύνων για το λαό απαιτεί ένα
χωροταξικό σχεδιασμό με βάση το κριτήριο της αποφυγής των κινδύνων, το κριτήριο
της ασφάλειας και γενικότερα με γνώμονα το σύνολο των κοινωνικών αναγκών,
μεταξύ των οποίων είναι φυσικά και η εξάλειψη της ανεργίας.
Ιδιαίτερα η αντιπλημμυρική προστασία χρειάζεται άμεσα τη δημιουργία
αρμόδιου ενιαίου φορέα, επικαιροποίηση των απαραίτητων στοιχείων και των
μελετών, ολοκλήρωση των αστικών δικτύων όμβριων υδάτων, διάνοιξη και διευθέτηση
ρεμάτων, ριζική αναβάθμιση και επαρκή συντήρηση των αντιπλημμυρικών υποδομών.»
Τέλος σημείωσε ότι δεν πρέπει να υπάρχει καμία αυταπάτη. «Η
αντιμετώπιση της διαχείρισης των υδάτων απαιτεί την ανάπτυξη ενός ισχυρού,
μαζικού μετώπου πάλης του λαού της περιοχής μας, που θα αντισταθεί στην
αντιλαϊκή πολιτική που ακολουθείται και θα διαμορφώσει τους όρους με την
ουσιαστική αλλαγή των συσχετισμών των πολιτικών δυνάμεων, για την εφαρμογή μιας
λαϊκής πολιτικής που θα έχει στο κέντρο της προσοχής την εξυπηρέτηση των
σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Ο αγώνας αυτός, για να έχει ελπιδοφόρα προοπτική, θα πρέπει να
δένεται με την πάλη για ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, να φωτίζει το
δρόμο του κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού της οικονομίας, με κοινωνικοποίηση
των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και εργατικό έλεγχο.
Στο πλαίσιο ενός τέτοιου σχεδιασμού, ο ενιαίος κρατικός φορέας
κατασκευών θα σχεδιάζει και θα υλοποιεί έργα που θα καλύπτουν το σύνολο των
κοινωνικών αναγκών, συνδυάζοντας αρμονικά την κάλυψη των αναγκών για ασφαλείς
και ποιοτικές υποδομές κατοικίας, εργασίας, άθλησης, διασκέδασης, μεταφοράς με
την προστασία της δημόσιας υγείας, ασφάλειας και του περιβάλλοντος από φυσικές
και τεχνολογικές καταστροφές και τη διασφάλιση σταθερής και πλήρους εργασίας.»