Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2015

Δύο δρόμοι υπάρχουν, ο ένας συμφέρει το λαό

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ Σάββατο 19 Σεπτέμβρη 2015 - Κυριακή 20 Σεπτέμβρη 2015
Ανοίγουν αύριο οι κάλπες, φτάνει η ώρα της απόφασης και μιας επιλογής που για το λαό πρέπει να σηματοδοτήσει πολύ περισσότερα απ' την εναλλαγή στην αστική διαχείριση. Στις εκλογές μπορεί να γίνει ένα βήμα στήριξης του ΚΚΕ και της πολιτικής του πρότασης για άλλο δρόμο ανάπτυξης, του μόνου τελικά δρόμου που συμφέρει το λαό.
Αυτή είναι η επιλογή που ακυρώνει τα ψευτοδιλήμματα, τις αυταπάτες, τους εκβιασμούς, την κυρίαρχη προπαγάνδα ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος κι άρα πρέπει να πορευτούμε όπως καλύτερα μπορούμε στον καπιταλιστικό μονόδρομο. Οι κήρυκες των μονοδρόμων προβάλλουν στο λαό τις δικές τους επιλογές σαν μοναδικές. Δεν είναι. Ο λαός έχει το δικό του δρόμο και αυτός αποτυπώνεται με σαφήνεια στην πολιτική πρόταση που καταθέτει το ΚΚΕ για λαϊκή εξουσία, για το χτίσιμο μιας άλλης κοινωνίας και οικονομίας που στο κέντρο της θα έχει τον εργαζόμενο και τις ανάγκες του.

Το ΚΚΕ σε αντίθεση με τις αστικές πολιτικές δυνάμεις δεν διανοήθηκε ποτέ να κοροϊδέψει το λαό ότι η σωτηρία του θα γίνει διά ανάθεσης. Αποκάλυψε το χαρακτήρα της καπιταλιστικής κρίσης και ευθύς εξαρχής υπέδειξε τη διέξοδο προς όφελος του λαού. Φιλολαϊκή διέξοδος δεν μπορεί να υπάρξει στο πλαίσιο της διαχείρισης του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Κίνητρο αυτής της εξουσίας και οικονομίας είναι το κέρδος και αυτό προκύπτει απ' την όλο και μεγαλύτερη ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης. Διέξοδος απ' την κρίση δεν μπορεί να υπάρξει στον καπιταλισμό δίχως καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων, κύρια της εργατικής δύναμης. Εκφραση αυτής της καταστροφής είναι η ανεργία, οι εργασιακές σχέσεις - λάστιχο, η εντατικοποίηση, η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Ολα αυτά αποτελούν συγχρόνως και προϋποθέσεις για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, ήρθαν δηλαδή για να μείνουν. Αυτά δηλαδή που εφαρμόζονται με τα μνημόνια.
Διέξοδος προς όφελος του λαού, των εκμεταλλευομένων, των παραγωγών του κοινωνικού πλούτου μπορεί να ανοίξει αν πάρουν την υπόθεση στα δικά τους χέρια σε ρήξη με τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, αν πάρουν τα κλειδιά της οικονομίας και της εξουσίας και οργανώσουν την παραγωγή και την κοινωνία με βάση τις δικές τους ανάγκες. Αυτό μπορεί να γίνει με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό, με εργατικό - λαϊκό έλεγχο, με μονομερή διαγραφή του χρέους που δεν είναι του λαού, αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και κάθε ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία.
Η πρόταση του ΚΚΕ για λαϊκή εξουσία και οικονομία έχει για γνώμονα το τι συμφέρει σήμερα το λαό και η ρεαλιστικότητά της πηγάζει απ' τις τεράστιες δυνατότητες να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες διευρυμένες ανάγκες του.
Είναι η πρόταση εκείνη που μπορεί να τελειώσει με την ανισομετρία, τις δυσαναλογίες της παραγωγής, με τις οποίες είναι συνυφασμένος ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, αφού ο κάθε ξεχωριστός καπιταλιστής προσπαθεί να θωρακίσει τα δικά του συμφέροντα του στη λογική τού «ο θάνατός σου η ζωή μου» με τους ανταγωνιστές του μακριά από προτεραιότητες που έχει ανάγκη ο λαός. Αναλογική και ισόμετρη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνατοτήτων μπορεί να υπάρξει αν φύγει απ' τη μέση το καπιταλιστικό κέρδος.
Η Ελλάδα διαθέτει ικανοποιητικό επίπεδο συγκέντρωσης των μέσων παραγωγής, του εμπορικού δικτύου και ως ένα βαθμό ανάπτυξης της σύγχρονης τεχνολογίας, διαθέτει έμπειρο πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, με βελτιωμένο μορφωτικό επίπεδο και εξειδίκευση σε σχέση με το παρελθόν, πολυάριθμο επιστημονικό δυναμικό.
Μπορεί να παράγει τεράστιο αριθμό προϊόντων που σήμερα εισάγει. Εχει το μεγάλο πλεονέκτημα να μπορεί να εξασφαλίζει επάρκεια στα είδη διατροφής για τις λαϊκές ανάγκες αλλά και το εξωτερικό εμπόριο. Μπορεί δηλαδή να λύσει το διατροφικό πρόβλημα αξιοποιώντας την πλούσια γη και το κλίμα που διαθέτει, με πυρήνα τον παραγωγικό συνεταιρισμό και την κοινωνικοποιημένη βιομηχανία μεταποίησης να δώσει ασφαλή, υγιεινά τρόφιμα και να αξιοποιήσει στη συνέχεια και αμοιβαίες συνεργασίες με άλλες χώρες με εξαγωγές. Μπορεί να αναπτυχθεί η βιομηχανία που αξιοποιεί εγχώριες πρώτες ύλες στην ένδυση και την υπόδηση, στην παραγωγή καλλιεργητικών εφοδίων, λιπασμάτων, βιομηχανικές μονάδες που μπορούν να στηρίξουν άλλες απαραίτητες υποδομές για να αντιμετωπιστούν π.χ. ζητήματα ασφαλών και φτηνών μεταφορών, λαϊκής στέγης, αντισεισμικής και αντιπλημμυρικής προστασίας.
Η λαϊκή εξουσία στην Ελλάδα μπορεί να αξιοποιήσει τον τεράστιο αναξιοποίητο ορυκτό πλούτο, που μπορεί να τροφοδοτήσει την κοινωνικοποιημένη βιομηχανία. Τέτοιος είναι ο βωξίτης που μπορεί να δώσει προϊόντα αλουμινίου, το νικέλιο για την παραγωγή κραμάτων χάλυβα. Αλλά μέταλλα όπως ψευδάργυρος, χρυσός, ο λευκόλιθος, το φημισμένο μάρμαρό της.
Η τεράστια τεχνογνωσία της χώρας στη ναυπηγοεπισκευή που σήμερα ο ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός καταστρέφει, μπορεί να γίνει εργαλείο ανάπτυξης. Με ακτοπλοΐα προσαρμοσμένη στις λαϊκές ανάγκες τα ναυπηγεία θα δώσουν δουλειά σε χιλιάδες τεχνίτες.
Ακόμα και στο ζήτημα της Ενέργειας που συχνά προβάλλεται ως «δισεπίλυτο» πρόβλημα υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες. Αναφέρουμε ενδεικτικά: λιγνίτης, υδάτινο δυναμικό, κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, που δεν εξορύσσονται γιατί τώρα δεν συμφέρει το κεφάλαιο. Λεγόμενες ανανεώσιμες πηγές από το αιολικό δυναμικό και πηγές γεωθερμίας, ιδιαίτερα στα νησιά του Αιγαίου.
Η λαϊκή εξουσία και οικονομία μπορεί να αναπτύξει περαιτέρω τη βιομηχανία χάλυβα, σιδήρου, χαλκού, την αμυντική βιομηχανία, τα πλαστικά που διαθέτει η χώρα αλλά σήμερα είναι στα χέρια των μεγαλοκαπιταλιστών, που ανάλογα με το πού εξασφαλίζουν το κέρδος που θέλουν αναπτύσσουν ή συρρικνώνουν κλάδους.
Οι αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας που σήμερα υπονομεύονται γιατί δεν αποδίδουν κέρδος στους καπιταλιστές, στο πλαίσιο της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας αναπτύσσονται πλήρως προς όφελος των λαϊκών αναγκών. Αξιοποιούνται τα νέα επιτεύγματα των τεχνολογιών και της επιστήμης, με στόχο τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, τη διεύρυνση του ελεύθερου χρόνου, ώστε να επιτυγχάνεται η ανύψωση του πολιτιστικού - μορφωτικού επιπέδου, να κατακτάται η ικανότητα ουσιαστικής συμμετοχής στον έλεγχο της διοίκησης, στους θεσμούς της εξουσίας. Καταργείται κάθε είδους ιδιωτική - επιχειρηματική δραστηριότητα σε τομείς όπως η Υγεία, η Πρόνοια, η Ασφάλιση, η Παιδεία, ο Πολιτισμός, ο Αθλητισμός και εξασφαλίζεται η πρόσβαση όλων σε κοινωνικές υπηρεσίες υψηλού επιπέδου δωρεάν, που θα χρηματοδοτούνται από τον συνολικό κοινωνικά παραγόμενο από το λαό πλούτο.
Η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής παρέχει τη μοναδική δυνατότητα να διαμορφωθεί κεντρικός σχεδιασμός για την αξιοποίηση και κατανομή όλου του ανθρώπινου δυναμικού, για να εκμηδενισθεί η ανεργία. Αυτόν το σχεδιασμό και αυτήν την κατανομή δεν την κατοχυρώνει ο καπιταλισμός, αφού το κάθε μονοπώλιο μπορεί να προγραμματίσει βραχυπρόθεσμα, το πολύ μεσοπρόθεσμα, τον ατομικό του προγραμματισμό με κριτήριο το κέρδος σε συνθήκες γενικότερης καπιταλιστικής αναρχίας. Η κεντρικά σχεδιασμένη ανάπτυξη της οικονομίας είναι ανάγκη για την ικανοποίηση των απαιτήσεων του ανθρώπου, για την παραπέρα εξέλιξη των μέσων παραγωγής, την ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας προς όφελος του λαού.
H λαϊκή εξουσία αποδεσμεύει τη χώρα και το λαό από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως είναι η EE και το NATO. H λαϊκή εξουσία, ανάλογα με τις διεθνείς συνθήκες και τον περίγυρο της χώρας, θα επιδιώξει να αναπτυχθούν διακρατικές σχέσεις, με αμοιβαίο όφελος, ανάμεσα στην Ελλάδα και άλλες χώρες.
Η λαϊκή εξουσία θα στηριχθεί σε λαϊκούς θεσμούς που θα γεννήσει η πάλη και η πρωτοβουλία του εργατικού - λαϊκού κινήματος, θα αναδειχθούν, κατά συνέπεια, νέοι πρωτόγνωροι λαϊκοί θεσμοί.
Γίνεται φανερό ότι ένας τέτοιος δρόμος ανάπτυξης όπου η παραγωγή τίθεται στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών κι όπου εξαλείφονται φαινόμενα σύμφυτα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης όπως είναι η ανεργία, η φτώχεια κ.λπ., απαιτεί για τη διάνοιξή του την ενεργή συμμετοχή του λαού. Ο δρόμος ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ τελειώνει με τις αιτίες των κρίσεων και μπορεί να γίνει πραγματικότητα με αποφασισμένο, οργανωμένο λαό, με λαϊκή συμμαχία που συγκρούεται με τον καπιταλισμό και τα μονοπώλια. Δεν μπορεί πια να περιμένει τίποτε ο λαός από την εναλλαγή των αστικών κομμάτων στη διακυβέρνηση ή τις μεταξύ τους συνεργασίες. Δεν μπορεί να προσδοκά λύση προς όφελός του από την ανάκαμψη των κερδών των μονοπωλίων εντός του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Αυτός ο δρόμος είναι αδιέξοδος για τα λαϊκά συμφέροντα. Ο στόχος της ανάκαμψης δεν είναι σωτηρία αλλά θηλιά για το λαό. Προϋποθέτει τσακισμένα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, θυσίες διαρκείας, θα ξαναφέρει με μαθηματική ακρίβεια νέα κρίση. Η ψήφος στο ΚΚΕ και την Κυριακή, η συμπόρευση μαζί του παντού είναι άλλο ένα βήμα προς αυτήν την προοπτική.

Κ. - Β.