Γροθιά στο φόβο και τα ψέματα - ελπίδα στο λαό

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ Κυριακή 18 Γενάρη 2015

Η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να συνθλίψουν το λαό ανάμεσα στο φόβο και τους εκβιασμούς, τα ψέματα και τις αυταπάτες, για να αποσπάσουν την ψήφο του στις επικείμενες εκλογές. Σε αυτήν τη βάση, η ΝΔ επιμένει στην κινδυνολογία ότι με το μείγμα διαχείρισης που προκρίνει ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί τη χώρα στην καταστροφή, στη ρήξη με την ΕΕ, ότι δεν υπάρχουν τόσα λεφτά για να στηριχτούν όσες «παροχές» υπόσχεται. Πέραν της στόχευσης που έχει η τακτική της αυτή να συσπειρώσει την «εκλογική της βάση» εκφοβίζοντας τους «νοικοκυραίους», ταυτόχρονα δίνει πάσες στο ΣΥΡΙΖΑ, αξιοποιώντας ακριβώς αυτές τις επιθέσεις, να εμφανίσει το πρόγραμμά του ως φιλολαϊκό -αφού μάλιστα του επιτίθεται μια καθαρόαιμη αστική δύναμη, όπως η ΝΔ-, να πάρει έτσι πόντους στα μάτια του λαού.

Απαντώντας, ο ΣΥΡΙΖΑ φωνάζει, μέσα και έξω από την Ελλάδα, ότι η πολιτική του δεν απειλεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και ότι αυτός μπορεί να τα υπηρετήσει καλύτερα απ' τη ΝΔ. Ταυτόχρονα, υποδεικνύει στο λαό να χαμηλώσει τις προσδοκίες του. Τον κοροϊδεύει ότι το «σκίσιμο του μνημονίου», που υποσχόταν το 2012, ταυτίζεται με το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» που εγγυάται απλά ότι οι εξαθλιωμένοι θα κρατηθούν, με κάποια μέτρα, εν ζωή. Ότι αυτό είναι το καλύτερο που μπορεί να γίνει στις σημερινές συνθήκες. Ταυτόχρονα, προωθεί τους δικούς του εκβιασμούς στα εργατικά - λαϊκά στρώματα, ιδιαίτερα σε ανθρώπους που νοιώθουν αριστεροί ή ριζοσπάστες, ότι αν δε στηρίξουν, οτι αν δεν ανεχθούν -τουλάχιστον- το ΣΥΡΙΖΑ θα είναι υπεύθυνοι για τη συνέχιση της πολιτικής των μνημονίων κλπ.

Ωστόσο, αυτό το σχέδιο, στο οποίο συμπλέουν στρατηγικά ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για συνέχιση της πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου και της ΕΕ, δεν πρέπει να περάσει. Οι εργαζόμενοι έχουν πείρα και δεν πρέπει πιαστούν στη φάκα που τους στήνουν τα κόμματα της διαχείρισης.

ΕΚΛΟΓΕΣ 25 ΓΕΝΑΡΗ: Ο λαός να απορρίψει το «φόβο» και το «εμπόριο ελπίδας»

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ Κυριακή 4 Γενάρη 2015

 Σε πλήρη εξέλιξη είναι η εκστρατεία των αστικών επιτελείων για να διαμορφώσουν ένα επίπλαστο σκηνικό, μία εικονική πραγματικότητα, προκειμένου να φέρουν το κριτήριο ψήφου των ευρύτερων εργατικών - λαϊκών στρωμάτων στα μέτρα τους. Μετά το δίλημμα «σταθερότητα» ή «αστάθεια», το τελευταίο διάστημα διάφορες αστικές γραφίδες κάνουν λόγο για «εκλογική αναμέτρηση ανάμεσα στο φόβο και την οργή».

Μια αναμέτρηση πολύ βολική για το σύστημα, γιατί εξασφαλίζει τον εγκλωβισμό των εργαζόμενων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, τη χειραγώγησή τους σε ένα δίπολο που έχει κοινό στόχο τη σταθερότητα του αντιλαϊκού δρόμου της ΕΕ και του κεφαλαίου.

Η ΝΔ επιστρατεύει το φόβο για να κινητοποιήσει ανάλογα συντηρητικά ανακλαστικά σε όσους επηρεάζονται από το φόβο της «αστάθειας». Ο πρόεδρος της ΝΔ, Αν. Σαμαράς, όπου σταθεί και βρεθεί διατείνεται ότι αυτό που προέχει είναι η «σταθερότητα», η συνέχιση αυτής της εκδοχής πολιτικής υπέρ των μονοπωλίων, που εφαρμόζει το κόμμα του, ενώ προειδοποιεί ότι σε διαφορετική περίπτωση «η καταστροφή είναι προ των πυλών». Καλεί σε έγκριση ενός δρόμου που, όπως ισχυρίζεται, «μέσα από κόπους και θυσίες» μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερες μέρες. Σε αυτό έχει στο πλευρό του και άρθρα του αστικού Τύπου που θέτουν το «τρομοκρατικό» ερώτημα, για παράδειγμα, στους συνταξιούχους αν έχουν αναλογιστεί ότι η σύνταξη - ψίχουλο που παίρνουν «μπορεί να γίνει και μικρότερη».

ΣΥΡΙΖΑ: Το εμπόριο ελπίδας

Από την πλευρά του, ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν αντιπαρατίθεται σε αυτό το σκηνικό αλλά κρύβει και λόγια, αναλαμβάνοντας το δικό του ρόλο στον αποπροσανατολισμό. Ποντάρει στη λαϊκή αγανάκτηση για την εφαρμοζόμενη πολιτική, για να καλλιεργήσει την ψευδαίσθηση ότι αρκεί να φύγουν αυτοί που κυβερνούν τώρα και να αναδειχτεί αυτός σε κυβέρνηση, να αλλάξει ορισμένα πράγματα στον τρόπο υλοποίησης της πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου, χωρίς να αλλάξει η ουσία της.

Άλλωστε, δίνει καθημερινά εξετάσεις στο ίδιο ακροατήριο με τη ΝΔ που είναι το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Αδιάψευστος μάρτυρας, άλλωστε, οι συναντήσεις με τα αστικά επιτελεία σε Κόμο, Σίτι του Λονδίνου, συναντήσεις με τον ΣΕΒ και όπου αλλού μπορεί προκειμένου να συγκεντρώσει τις συστατικές επιστολές που απαιτούνται για να δείξει ότι «μπορεί να τα καταφέρει».