Η ΓΝΗΣΙΑ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΑΘ
ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ ΜΕ ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΗ
ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΚΦΡΑΣΑΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΗ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΑΘ και στις επικίνδυνες εξελίξεις που προδιαγράφει η πλήρης παράδοση του πιο ζωτικού αγαθού για τον άνθρωπο, του νερού, στα μονοπωλιακά συμφέροντα. Με μεγαλύτερη αύξηση της τιμής του, με χειρότερες εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων της.
Όμως η λύση στο πρόβλημα δεν είναι η πρόταση που έγινε από δημάρχους, για διαχείριση του νερού από την τοπική διοίκηση.
ΌΛΟΙ ΑΥΤΟΙ, που σήμερα οργανώνουν το δημοψήφισμα, δήμαρχοι κλπ αλλά και οι πολιτικές δυνάμεις, που επίσης στηρίζουν αυτή την άποψη, «ΞΕΧΝΑΝΕ» ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥΣ Ή ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΤΟΥΣ ΟΤΑΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ της ΕΥΑΘ. Είναι ακόμα και σήμερα ανάμεσά τους δήμαρχοι που ΕΧΟΥΝ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΗΣΕΙ στην ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΡΙΣΙΜΩΝ ΤΟΜΕΩΝ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ(καθαριότητα, ανακύκλωση, στάθμευση, ηλεκτροφωτισμός, δημοτικά τεχνικά έργα, λειτουργίες των δήμων, «ενοικίαση» εργαζόμενων με δουλεμπορικά προγράμματα κ.λ.π.. ΔΕΝ ΜΕΤΑΛΛΑΧΘΗΚΑΝ ξαφνικά σε υπερασπιστές των δημόσιων αγαθών, όπως το νερό. Παραμένουν πρωταγωνιστές των ιδιωτικοποιήσεων (ΔΕΗ, σύστημα υγείας, λιμάνι και αερολιμένας Θεσσαλονίκης κ.λ.π.).
Στους φορείς που προτείνουν το δημοψήφισμα συμπεριλαμβάνονται και «κινήσεις» (π.χ. κίνηση 136 κ.λ.π.) που υπερασπίζονται ανοιχτά ένα άλλο μοντέλο ιδιωτικοποίησης και συμμετείχαν στο διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ.
Η ΜΟΝΗ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ «ΔΙΑΦΟΡΑ» τους από την επίσημη κυβερνητική πολιτική ιδιωτικοποιήσεων (όπως του νερού) ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ αυτή καθαυτή Η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΑΛΛΑ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΙΓΜΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ. Η μητροπολιτική διαχείριση του νερού από τους δήμους οδηγεί στην ιδιωτικοποίηση με μάνατζερ την τοπική διοίκηση και όχι το κεντρικό κράτος.
ΤΟ ΔΙΛΛΗΜΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ Ή ΔΗΜΟΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ, που προβάλουν οι δήμαρχοι που όλα αυτά τα χρόνια υπηρέτησαν και υπηρετούν την πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΣΤΟ ΚΑΙ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΙΚΟ. Η πείρα δείχνει ότι και οι δύο αυτές προοπτικές οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια τον λαό να βάζει πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για πιο υποβαθμισμένες υπηρεσίες.