Η καθημερινή ζωή των δημοτών μας, που ανήκουν στα λαϊκά στρώματα, δέχεται ολομέτωπη επίθεση με πρωτοφανή αφαίρεση κατακτήσεων που κερδήθηκαν με σκληρούς αγώνες, επιστρέφοντας το επίπεδο διαβίωσης δεκαετίες πίσω, για την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Εργαλεία της είναι, η πολιτική της κυβέρνησης και της Ε.Ε., το μνημόνιο και στρατηγικοί της σύμμαχοι οι πολιτικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, ενώ έχει και τις «πλάτες» της διαχειριστικής λογικής του ΣΥΝ- ΣΥΡΙΖΑ και της Δ.Α, που δεν αμφισβητούν τον πυρήνα της. Όργανά της οι δήμοι και οι περιφέρειες, που με τον Καλλικράτη θα γίνουν αποτελεσματικότερα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.
Πλάτη έβαλαν και θα βάλουν και οι τοπικές αρχές, που στηρίζονται από τις δυνάμεις του δικομματισμού και των συνοδοιπόρων του, και οι δήθεν ανεξάρτητες που στηρίζουν και δεν αμφισβητούν το πλαίσιο της.
Αποτέλεσμά της υπήρξαν και οι σοβαρές τοπικές ελλείψεις, σε υποδομές και υπηρεσίες, η συνεχώς μεγαλύτερη πληρωμή τους, για όποιες, όχι παντού και σε αναντιστοιχία με τις ανάγκες, παρέχονταν. Με τον Καλλικράτη θα έχουμε: Αύξηση της φορολογίας, απολύσεις, χειροτέρευση στα εργασιακά δικαιώματα. Μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση, τοπική και ταξική διαφοροποίηση της υγείας – πρόνοιας, της παιδείας, του περιβάλλοντος, της γης, του φυσικού πλούτου, των υποδομών, του πολιτισμού και του αθλητισμού.
Οι δημότες μας πρέπει να απορρίψουν συνολικά αυτή την πολιτική και τα στηρίγματά της σε δήμο και περιφέρεια. Υπηρετεί τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματιών, σε βάρος της λαϊκής πλειοψηφίας που συνεχώς καλείται σε θυσίες χωρίς ελπίδα. Ενώ παράγει τον πλούτο, και οφείλει να τον διεκδικήσει και με παροχές στον τόπο κατοικίας της.
Μόνο μέσα από ένα άλλο δρόμο ανάπτυξης, που ο κοινωνικός πλούτος θα είναι λαϊκή περιουσία, θα διαφεντεύεται με λαϊκό έλεγχο, μπορούν να ικανοποιηθούν ολόπλευρα οι λαϊκές ανάγκες.
Η κάλυψη π.χ. των αυξανόμενων αναγκών σε σχολική στέγη, απαιτεί κατάλληλα οικόπεδα και μελέτες και πλήρη κρατική χρηματοδότηση, ώστε να υπάρχουν έγκαιρα, παντού, επαρκή για τις ανάγκες, σύγχρονα, ασφαλή, πλήρως εξοπλισμένα, σχολικά κτίρια, με μικρή αναλογία μαθητών ανά τάξη, με δημόσια, δωρεάν, ασφαλή σχολική μεταφορά. Για ενιαία, αποκλειστικά δημόσια παιδεία, χωρίς φραγμούς και διακρίσεις. Λέμε όχι στη μεταφορά της συγκεκριμένης αρμοδιότητας στους δήμους. Η κρατική υποχρηματοδότηση, η «αξιολόγηση» των σχολείων, οι συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, θα οξύνουν το πρόβλημα ,θα φέρουν νέα οικονομικά βάρη στους γονείς.
Οι ανάγκες π.χ. σε υποδομές ύδρευσης και αποχέτευσης απαιτούν πλήρη κρατική χρηματοδότηση για τα αναγκαία έργα υποδομής, δημόσιου χαρακτήρα, χωρίς επιβάρυνση του δημότη με πανάκριβα τέλη, η ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας. Έργα ορθολογικής διαχείρισης του νερού (γεωτρήσεις, σύγχρονα δίκτυα ύδρευσης, άρδευσης, προστασίας από την ρύπανση, εμπλουτισμού του υδροφορέα, αντιπλημμυρικά κλπ). Επαρκή αποχετευτικά δίκτυα και υποδομές βιολογικού καθαρισμού, που λείπουν στους περισσότερους οικισμούς μας. Λέμε όχι στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ. Σημαίνει πανάκριβα τιμολόγια, υποβάθμισή της ποιότητας και μας αφορά, αφού είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί μεταφερόμενο νερό για την κάλυψη των αναγκών μας.
Η οικιστική πίεση π.χ. που δέχεται η περιοχή μας, η άναρχη δόμηση , το εμπόριο στη γη και την κατοικία, υποβαθμίζει το οικιστικό περιβάλλον δημιουργώντας τσιμεντουπόλεις, όπως και το φυσικό. Είναι αποτέλεσμα της ανάπτυξης που στηρίζεται στα κέρδη των λίγων. Η ολοκληρωμένη λύση του απαιτεί η γη να γίνει λαϊκή περιουσία. Μόνο έτσι μπορεί να υπάρχει χωροταξικός σχεδιασμός που θα σέβεται τον άνθρωπο και το περιβάλλον, να αναπτυχθεί η περιοχή μας αξιοποιώντας όλες τις παραγωγικές δυνατότητες της, να διαμορφώνονται ανθρώπινοι οικισμοί. Σήμερα, όσο είναι δυνατό, πρέπει να υπάρξει χωροταξικός- πολεοδομικός σχεδιασμός που να παίρνει σοβαρά υπόψη αυτά τα κριτήρια. Με χαμηλούς συντελεστές δόμησης, εξασφάλιση ελεύθερων χώρων και χώρων για υποδομές κοινής χρήσης στις επεκτάσεις σχεδίων, ζώνες για τις παραγωγικές δραστηριότητες, προστασία του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων.
Η κάλυψη των αναγκών σε πολιτισμό και αθλητισμό απαιτεί: Δημόσια σύγχρονα κέντρα πολιτισμού -μορφωτικών δραστηριοτήτων σε κάθε οικισμό, πλήρη χρηματοδότηση, χωρίς καμιά ανταποδοτικότητα και πληρωμή, για το λαό και τη νεολαία, στήριξη της καλλιτεχνικής δημιουργίας, ιδιαιτέρα της ερασιτεχνικής, ποικιλία δράσεων που αγκαλιάζουν όλους τους τομείς και ενδιαφέροντα. Επαρκείς αθλητικές υποδομές (γήπεδα, γυμναστήρια, κολυμβητήρια κλπ), με πλήρη στελέχωση, πλήρη κρατική χρηματοδότηση, ουσιαστική στήριξη των ερασιτεχνικών σωματείων, ώστε ο αθλητισμός να είναι δικαίωμα που παρέχεται σε δωρεάν σε όλους.
