Εκδήλωση της ΚΝΕ και της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ για τα 71 χρόνια από την απελευθέρωση της Αθήνας

ΠΗΓΗ 902.gr Δημοσίευση: Δευ, 12/10/2015 - 19:51 Τελευταία Ενημέρωση: Δευ, 12/10/2015 - 21:32

 Με τη μαζική συμμετοχή της νεολαίας τιμήθηκε η 71η επέτειος της απελευθέρωσης της Αθήνας, στην εκδήλωση που διοργάνωσε από κοινού η Οργάνωση Περιοχής Αττικής της ΚΝΕ και η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, στον πεζόδρομο της Κοραή, εκεί που υπήρχαν τα γραφεία του ΕΑΜ το οποίο ιδρύθηκε με πρωτοβουλία και βασικό αιμοδότη το ΚΚΕ. Μακριά από εκδηλώσεις «εθνικής ομοψυχίας» που τους θέλει να καταθέτουν στεφάνια μαζί με χίτες, γερμανοτσολιάδες, ταγματασφαλίτες και τους ιδεολογικούς απογόνους αυτών. Τιμήθηκε η Ιστορία που γράφτηκε με αίμα και θυσίες. «ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ΟΠΛΑ, ΔΣΕ, δόξα και τιμή στο ΚΚΕ», αυτή είναι η αλήθεια, αυτό είναι ένα από τα συνθήματα που κυριάρχησε στην εκδήλωση, η οποία ήταν μια αναμέτρηση με την Ιστορία που ξαναγράφεται με βρώμικο μελάνι, ψεύδη και αποσιωπήσεις.  

Στην ομιλία του,  ο Πέτρος Μαρκομιχάλης, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ και γραμματέας της ΟΠ Αττικής της ΚΝΕ σημείωσε:

«Σαν σήμερα πριν από 71 χρόνια στις 12 Οκτώβρη του 1944 ο λαός της Αθήνας με πρωτεργάτες το ΚΚΕ, το ΕΑΜ τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ έγραψε άλλη μία λαμπρή σελίδα στην ιστορία των αγώνων του λαού μας.

Το ημερολόγιο έδειχνε Πέμπτη 12 Οκτώβρη 1944, όταν στις 9.45 π.μ., μαχητές του ΕΛΑΣ κατέβασαν από την Ακρόπολη τη γερμανική σημαία για να υψώσουν στη θέση της την ελληνική. Η Αθήνα ήταν λεύτερη μετά από 1.264 μέρες φασιστικής σκλαβιάς.

Εκείνη τη μέρα ο "Ριζοσπάστης" με 2 εκδόσεις διαφώτιζε και έστελνε το μήνυμα στο λαό.

Η δεύτερη έκδοση ήταν η έκδοση της απελευθέρωσης και κυκλοφόρησε λίγο μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων.

Στην πρώτη σελίδα ο "Ριζοσπάστης" μεταξύ άλλων έγραφε:

"Χρόνια παλεύαμε νά 'ρθης. Αιματοποτισμένοι οι δρόμοι μας, γεμάτα τα νεκροταφεία μας. Γκρεμισμένα τα σπίτια μας, χτικιό στα στήθη μας και κουρέλια σκεπάζουν το κορμί μας, μα κοίταξέ μας φτερουγίζομε, λάμπομε! Η περηφάνια λάμπει, σαν φωτοστέφανος στων αγωνιστών τα κούτελα. Είμαστε εμείς που νικήσαμε τη σκλαβιά! Εμείς που σπάσαμε τις αλυσίδες! Εμείς που χύσαμε το αίμα μας!".

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Εδώ στην πλ. Κοραή υπήρχαν τα γραφεία του ΕΑΜ, του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου, που ιδρύθηκε με πρωτοβουλία και βασικό αιμοδότη του το ΚΚΕ. Πριν από λίγες μέρες μάλιστα στις 27 Σεπτεμβρίου, συμπληρώθηκαν τα 74 χρόνια από την ίδρυσή του.

Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ δημιουργήθηκαν επίσης ο Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (ΕΛΑΣ), η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων (ΕΠΟΝ).

Το ΚΚΕ υπήρξε ο νους, η ψυχή και ο κύριος αιμοδότης του αντιστασιακού αγώνα, παρότι ο πόλεμος βρήκε το ΚΚΕ στην παρανομία, με χιλιάδες κομμουνιστές στα μπουντρούμια, τις εξορίες, παραδομένους στους κατακτητές από τον δικτάτορα Μεταξά.

Ανάμεσά τους και ο Νίκος Ζαχαριάδης, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που οι Γερμανοί έστειλαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης “Νταχάου”. Οι δυσκολίες όμως δε λυγάνε τους κομμουνιστές. Στελέχη του Κόμματος δραπετεύουν απ’ τις φυλακές και τις εξορίες και μαζί με όσους βρίσκονται στην παρανομία οργανώνουν την αντίσταση.

Με κάθε μέσο, με κάθε τρόπο και ηρωισμό -με απεργίες, συλλαλητήρια, σαμποτάζ, με το όπλο στο χέρι- ο λαός μας τσάκισε τους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους, απελευθέρωσε την Ελλάδα.

Χάρη στη δράση του ΕΑΜ δεν στάλθηκε ούτε ένας εργάτης για να δουλέψει στα γερμανικά εργοστάσια, με εξαίρεση αυτούς που είχαν συλλάβει ομήρους οι Γερμανοί.

Χάρη στο ΕΑΜ δεν στάλθηκε ούτε ένας για να πολεμήσει κατά της Σοβιετικής Ένωσης, ενώ ο ΕΛΑΣ καθήλωσε 8 έως 12 ναζιστικές μεραρχίες.

Χάρη στο ΕΑΜ δεν σταμάτησε λεπτό η μάχη κόντρα στην πείνα και τις αρρώστιες για να μπορεί ο λαός μας να έχει δυνάμεις και να πολεμάει.

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Μόλις προχτές ολοκληρώθηκε με επιτυχία το 41ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του "Οδηγητή". Το Φεστιβάλ μας ήταν ενταγμένο στο πλαίσιο του εορτασμού των 100 χρόνων του Κόμματος μας και από την πρώτη στιγμή το αφιερώσαμε στους αλύγιστους της ταξικής πάλης, στους ανθρώπους εκείνους που χωρίς να λογαριάσουν κόστος και θυσίες έβαλαν το εμείς πάνω από το εγώ, έμειναν αλύγιστοι και όρθιοι κάποιοι ακόμα και μπροστά στον θάνατο.

Τέτοιοι άνθρωποι είναι και σήμερα εδώ μαζί μας.

Εμείς λοιπόν οι νέοι κομμουνιστές και κομμουνίστριες υποκλινόμαστε μπροστά στη γενιά της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Τιμάμε στην πράξη τους χιλιάδες αγωνιστές και κομμουνιστές που πήραν μέρος και δόθηκαν ολόψυχα στον αγώνα, όλους αυτούς που έπεσαν στα πεδία των μαχών που φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και εξορίστηκαν για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για το λαό μας. Τους τιμάμε μελετώντας την Ιστορία του εργατικού λαϊκού κινήματος, αντλώντας πείρα και πολύτιμα συμπεράσματα από την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης. Τους τιμάμε, αντιπαλεύοντας την παραχάραξη της Ιστορίας που σήμερα προωθείται ακόμα πιο έντονα με μοναδικό στόχο και σκοπό να ξεχάσουν οι παλιοί και να μη μάθουν ποτέ οι νέοι και οι νέες την ιστορική αλήθεια.

Μα πάνω από όλα τους τιμάμε συνεχίζοντας τον αγώνα σε όλες τις φάσεις και τις καμπές του κινήματος, σταθερά, αταλάντευτα με αισιοδοξία και εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη, το λαό και τη νεολαία -τον αγώνα για την κατάργηση του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, για να φτιάξουμε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Γιατί ο δικός τους αγώνας δεν ξεχνιέται, δεν σπιλώνεται, μα πάνω από όλα δεν μπαίνει σε μουσείο, αντίθετα αποτελεί κομμάτι της ζωντανής ιστορίας του εργατικού λαϊκού κινήματος, δείχνει το δρόμο και εμπνέει ως τις μέρες μας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Φίλες και φίλοι,

Το ΚΚΕ μελετά την Ιστορία του από τη σκοπιά τού να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί και ικανή στην πάλη που διεξάγουμε για την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού στην Ελλάδα. Κάθε Κομμουνιστικό κόμμα είναι υποχρεωμένο να μελετά την ιστορία του, συλλογικά να εντοπίζει τα λάθη, τις ελλείψεις, τις αδυναμίες του έτσι ώστε να μην τα επαναλάβει ξανά. Είναι άλλο αυτό και η λαθολογία, η παραχάραξη και η συκοφάντηση των αγώνων του λαού μας ή ακόμα και του Σοσιαλισμού που γνώρισε η ανθρωπότητα.

Η ίδια η μελέτη μάς βοηθά να ισχυροποιήσουμε την πεποίθησή μας για την αναγκαιότητα και την επικαιρότητα του αγώνα για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό, ως τη ρεαλιστική και αντικειμενικά ώριμη διέξοδο απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, την καπιταλιστική κρίση και τα μεγάλα βάσανα που βιώνει ο λαός μας και η νεολαία.

Ας αναρωτηθούμε ...γιατί κάθε φορά που το ΚΚΕ εξετάζει την Ιστορία του ξεσαλώνουν όλοι οι υπόλοιποι; Η απάντηση είναι απλή!

Γιατί τα διδάγματα και τα συμπεράσματα που βγαίνουν από την εξέταση αυτής της ιστορικής περιόδου είναι φωτιά για το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα που υπερασπίζονται!

Γιατί και από την πείρα αυτής της ιστορικής περιόδου, προκύπτει ο αναντικατάστατος ρόλος του Κομμουνιστικού Κόμματος, η ανάγκη να δρα με τις αρχές και τη λειτουργία του κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, σε νομιμότητα ή παρανομία, με αυτοτέλεια, με τις Κομματικές Οργανώσεις του σε πλήρη λειτουργία, να μην αυτοδιαλύεται μέσα σε άλλους σχηματισμούς.

Προκύπτει η αναγκαιότητα της συνεχούς, ακατάπαυστης, με συνέπεια ιδεολογικής και πολιτικής πάλης ενάντια στην αστική ιδεολογία και πολιτική, ενάντια στα αστικά κόμματα και τους φορείς τους μέσα στο εργατικό κίνημα, ενάντια στις ρεφορμιστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις.

Έχουμε βαθιά διδαχτεί και πειστεί και από την ίδια μας την πείρα ότι η πάλη ενάντια στον οπορτουνισμό πρέπει να είναι συνεχής, αφού είναι ρεύμα που γεννάται και αναπαράγεται από την ίδια την ύπαρξη των αστικών σχέσεων στον καπιταλισμό και τα κατάλοιπα αυτών των σχέσεων στο σοσιαλισμό, σε συνθήκες μάλιστα αρνητικού διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων.

Μα πάνω από όλα μελετώντας και την ιστορία προκύπτει ότι στις συνθήκες του καπιταλισμού δεν υπάρχει κανένα ενδιάμεσο κοινωνικό σύστημα ανάμεσα στον καπιταλισμό και το σοσιαλισμό, δεν υπάρχει ενδιάμεσο στάδιο στρατηγικής επιλογής. Ότι κρίσιμο ζήτημα, όταν υπάρχουν και άλλες προϋποθέσεις, όπως η ύπαρξη επαναστατικής κατάστασης, είναι να έχει σωστά επεξεργασμένη στρατηγική το Κόμμα μας για να οδηγήσει στη νίκη την εργατική τάξη και τους συμμάχους της.

Με αυτά τα διδάγματα και συμπεράσματα λυσσάνε, γιατί η αφομοίωσή τους δημιουργεί μαχητική στάση στο σήμερα για την ανατροπή του καπιταλισμού.

Κάνουν πως τιμούν τους νεκρούς του ΕΑΜ και την ίδια στιγμή παρουσιάζουν την πάλη τους ως κάτι αχρωμάτιστο, κόβουν και ράβουν το περιεχόμενο αυτού του αγώνα κατά πώς τους βολεύει προσβάλλοντας έτσι τους ίδιους τους αγωνιστές. Ο στόχος τους προφανής, να συντηρητικοποιήσουν τη συνείδηση του ριζοσπάστη, του αριστερού, του προοδευτικού, μα πάνω από όλα να κερδίσουν χρόνο ώστε μπορέσουν πιο εύκολα να περνάνε τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς τους.

Θυμηθείτε την "πρώτη φορά αριστερά" που μετά την ορκωμοσία του Τσίπρα ως πρωθυπουργού κατέθεταν στεφάνια στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής για να εξαπατήσουν το λαό και να κερδίσουν χρόνο και μετά από λίγους μήνες φέρανε και ψηφίσανε τα πιο βάρβαρα μέτρα ένα 3ο Μνημόνιο μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ και τους ΑΝΕΛ.

Και τη δεύτερη φορά αριστερά που αφού κάνανε όπως λένε στροφή στη λογική καταθέτανε στεφάνια στην Αμερική στους επιχειρηματικούς ομίλους για να έρθουν να επενδύσουν στην Ελλάδα πάνω στην εργασιακή κόλαση που έχουν δημιουργήσει για τους εργαζόμενους και τους νέους. Είναι οι ίδιοι που λίγο μετά χαριεντίζονταν με τον Κλίντον, τον Κέρι, τον Ομπάμα και με τα υπόλοιπα γεράκια. Είναι η δεύτερη φορά αριστερά που με εντολή υπουργείου Παιδείας κάνουν ανοιχτές εκδηλώσεις παραχάραξης της ιστορίας και της ιστορικής αλήθειας μέσα στα σχολειά. Είναι μάλιστα και η πρώτη φορά αριστερά στην Περιφέρεια της Αττικής που η Περιφερειακή Αρχή του ΣΥΡΙΖΑ διοργανώνει με αφορμή τη σημερινή ημέρα διάφορες φιέστες που δεν αναφέρουν πουθενά για τον ηρωικό αγώνα του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ, του ΚΚΕ.

Ασελγούν πάνω στην ιστορική αλήθεια, προσβάλλουν με αυτόν τον τρόπο αυτόν τον ηρωικό αγώνα, όσους πήραν μέρος σε αυτόν και όλους εμάς τους απόγονους αυτής της γενιάς.

Μιλάνε για εθνική ομοψυχία!

Η αλήθεια είναι πως η αστική τάξη  και ο λαός είναι δυο διαφορετικοί “κόσμοι” σε διαρκή αναμέτρηση. Ποτέ δεν είχαν και δεν θα έχουν κοινά συμφέροντα. Οι καπιταλιστές θέλουν μια “πατρίδα” που θα εξασφαλίζει την κερδοφορία τους και το ξεζούμισμα των εργατών. Οι εργαζόμενοι και τα παιδιά τους έχουν ανάγκη μια πατρίδα λεύτερη από εκμεταλλευτές όπου κουμάντο θα κάνει ο ίδιος ο λαός με την εξουσία και τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του. ΜΟΝΟ έτσι ένας λαός μπορεί να είναι πραγματικά ελεύθερος!

Η ομοψυχία της πλειοψηφίας του λαού είναι αυτοί που πολέμησε τους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους και οι κομμουνιστές ήτανε στην κεφαλή της μάχης δίνανε τον καλύτερο τους εαυτό κόντρα σε έναν πολύ δυνατό αντίπαλο.

Όπως σήμερα, έτσι και τότε, δεν ισχύει αυτό που λένε "όλοι οι Έλληνες μαζί."

Από τη μια, υπήρχαν εκείνοι που πολέμησαν τον φασίστα κατακτητή δίνοντας ακόμα και την ίδια τους τη ζωή, μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ,  της ΕΠΟΝ, αλλά ακόμα και άλλοι αγωνιστές και από την άλλη ήταν και τότε η αστική τάξη, τα κόμματά της και τα τσιράκια τους.

Ένα τμήμα της αστικής τάξης συνεργάστηκε ανοιχτά με τον κατακτητή, ένα άλλο τμήμα καλλιεργούσε τη μοιρολατρία και την απογοήτευση και έλεγε αυτά που λένε και σήμερα… ότι "δεν γίνεται τίποτα, ότι ο εχθρός είναι παντοδύναμος", ότι "αυτά που διακήρυτταν οι κομμουνιστές δεν γίνονται…", αυτοί λοιπόν τελικά λούφαξαν για μεγάλο χρονικό διάστημα περιμένοντας να έρθουν πάλι στα πράγματα.

Κάποιοι άλλοι έπαιρναν το χρυσάφι της χώρας και έφευγαν για το Κάιρο και επέστρεψαν μετά την απελευθέρωση για να αιματοκυλίσουν και πάλι το λαό.

Την ίδια στιγμή υπήρχαν και δρούσαν οι ταγματασφαλίτες, οι γερμανοτσολιάδες, οι χίτες που ορκίζονταν πίστη στον Χίτλερ. Συμμετείχαν με ζήλο σε όλες τις θηριωδίες κατά του άμαχου λαού, σε μαζικές σφαγές, σε βιασμούς και στο πλιάτσικο. Ήταν οι χαφιέδες στις γειτονιές, φορούσαν κουκούλες και κατέδιδαν τους αγωνιστές. Αυτοί είναι οι πρόγονοι των φασιστών της Χρυσής Αυγής.

Καλούμε το λαό και τη νεολαία που ψάχνεται και προβληματίζεται γι’ αυτό το "κάτι που πρέπει να γίνει", να ψάξει και να μάθει την ιστορική αλήθεια.

Αν το κάνει, είμαστε σίγουροι ότι θα βγάλει τα κατάλληλα συμπεράσματα και για το χθες μα πάνω από όλα για το σήμερα.

Γιατί θα δει πιο καθαρά ότι ποτέ τίποτε δεν χαρίστηκε από τα εκμεταλλευτικά συστήματα αλλά όλα κατακτήθηκαν με αγώνες και ταξικές συγκρούσεις σε γραμμή σύγκρουσης με το ίδιο το σύστημα και τα στηρίγματά του.

Θα δει ότι μόνο με ταξική πάλη προχώρησε η κοινωνική εξέλιξη και από την κοινωνία των δούλων φτάσαμε εδώ που είμαστε και σήμερα, ότι ΝΑΙ σήμερα υπάρχουν οι δυνατότητες για να οικοδομήσουμε μια άλλη κοινωνία που στο επίκεντρο θα έχει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και θα καταργεί την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Καλούμε ιδιαίτερα τη νεολαία από τα φτωχά-λαϊκά στρώματα να ακολουθήσει την πραγματικά αντισυστημική επιλογή που είναι η οργάνωση της πάλης ενάντια στα μονοπώλια, τα αφεντικά και τα κόμματά τους ενάντια στον καπιταλισμό.

Όλες οι άλλες, σικέ αντισυστημικές επιλογές που συχνά παρουσιάζονται για να εκτονώνουν την αγανάκτηση του λαού και της νεολαίας ΕΧΟΥΝ ΔΟΚΙΜΑΣΤΕΙ!

Έχει δοκιμαστεί η αποχή από τις κάλπες, έχει δοκιμαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ που δήθεν θα ερχόταν για να φύγουν οι άλλοι, δοκιμάσαμε τα δημοψηφίσματα, έχουν δοκιμαστεί και τα διάφορα κινήματα του καναπέ ή τα άλλα των αγανακτισμένων που στο τέλος γίνανε ευχαριστημένοι. Ακόμα και τα κινήματα της πατάτας δοκιμάσαμε που δήθεν θα έλυναν τις αντιφάσεις του καπιταλισμού. Και τελικά τι έγινε;

ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΑΠΑΤΗ λοιπόν ότι αυτό το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα καλλωπίζεται ή διορθώνεται.

Κανένας ΔΙΣΤΑΓΜΟΣ στην οργάνωση της πάλης με γραμμή ρήξης και ανατροπής με αυτό το σύστημα, γιατί είναι το μόνο που δεν έχουμε δοκιμάσει και οδηγεί πραγματικά στο ξέφωτο.

Γιατί οι μόνες θυσίες που έχουνε αξία είναι στον αγώνα για μια άλλη κοινωνία!

Γιατί το νέο υπάρχει στο δρόμο της ανατροπής αυτού του συστήματος!

Το νέο υπάρχει στο δυνάμωμα της συλλογικής δράσης και της αλληλεγγύης μεταξύ μας.

Γιατί "ΝΕΟ και ΣΥΓΧΡΟΝΟ" είναι ό,τι μπορεί να καλύψει τις σύγχρονες ανάγκες μας.

"Νέο" είναι δηλαδή να αξιοποιηθούν οι σημερινές τεράστιες δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνολογίας, της παραγωγής, για να ζήσουμε καλύτερα.

"Νέο" είναι να μην υπάρχει ούτε ένας άνεργος.

"Νέο" είναι να σπουδάζουμε για να γινόμαστε ολοκληρωμένοι και χρήσιμοι άνθρωποι στην υπηρεσία μιας κοινωνίας που αξιοποιεί το επιστημονικό και εργατικό δυναμικό της με συγκεκριμένο καταμερισμό για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών.

"Νέο" είναι να ζουν οι λαοί όλου του κόσμου αδελφωμένοι και να μη χύνουν το αίμα τους για τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών.

Μα θα ρωτήσει κάποιος: Καλά όλα αυτά, μπορούν να γίνουν; Έχουν γίνει ποτέ; Φυσικά και μπορούν να γίνουν - φυσικά και έχουν γίνει απαντάμε εμείς.

Αυτή είναι η κοινωνία για την οποία μόνο το ΚΚΕ παλεύει. Είναι η κοινωνία που προϋποθέτει να ανατραπούν αυτοί που έχουν σήμερα την εξουσία, δηλαδή οι ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής - οι καπιταλιστές με μια λέξη. Την εξουσία δηλαδή να πάρουν οι ίδιοι οι εργάτες, οργανώνοντας την δική τους κοινωνία από το πιο μικρό έως το πιο μεγάλο. Κάνοντας οι ίδιοι κουμάντο τι θα παραχθεί, με ποια προτεραιότητα, πού θα κατανεμηθεί κλπ.

Αποδεσμεύοντας τη χώρα από τους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ. Μια τέτοια κοινωνία θα έχει τη μεγάλη συμπαράσταση των υπόλοιπων λαών της Ευρώπης και όχι μόνο, η στήριξη και η συμπαράσταση αυτή, αλλά κυρίως η δική μας αποφασιστικότητα θα είναι εκείνοι οι παράγοντες που θα αποτρέπουν ή ακόμα και θα αναχαιτίζουν τις επιθέσεις όσων θα προσπαθούν να ανατρέψουν τη νέα κοινωνία που οικοδομείται.

Και ΝΑΙ λοιπόν αυτή η κοινωνία έχει υπάρξει και ήταν η ΕΣΣΔ, που παρόλο τα λάθη που έγιναν και τις αδυναμίες που είχε αυτή η πρώτη προσπάθεια οικοδόμησης του Σοσιαλισμού, κατάφερε να πάει την ανθρωπότητα ένα μπόι ψηλότερα. Και αν η ΕΣΣΔ ανατράπηκε, αυτό έγινε γιατί πήγε να λύσει προβλήματα του σοσιαλισμού με τρόπους και μεθόδους που χρησιμοποιεί ο καπιταλισμός. Η εξέλιξη όμως της κοινωνίας δεν σταματάει εκεί. Αυτό το πολύ βάρβαρο πισωγύρισμα που έφερε τον καπιταλισμό να κυριαρχεί ξανά σε όλο τον πλανήτη είναι προσωρινό.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι,

Ο αγώνας που έχουμε μπροστά μας θα είναι δύσκολος, ανηφορικός, μα και όμορφος γιατί είναι δίκαιος και αναγκαίος.

Στους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες και πόσο μάλλον στους νέους κομμουνιστές δεν ταιριάζει η απογοήτευση ή το "καλά να πάθει ο λαός με τις επιλογές που κάνει". Γιατί εμείς έχουμε ζεστή καρδιά για τον κόσμο του μεροκάματου, που δύσκολα τα βγάζει πέρα, για τους νέους που προσπαθούν να βρουν δουλειά, να σπουδάσουν, να κάνουν οικογένεια.

Όπως έγραψε και ο Γιώργης Μωραΐτης στον τοίχο των φυλακών της Μπουμπουλίνας και με το οποίο άρχισε τελικά την απολογία του στο στρατοδικείο: "Όταν σταυρώνεται ένας λαός, οι κομμουνιστές ανεβαίνουν στο Γολγοθά πρώτοι". Αυτή είναι η παρακαταθήκη της γενιάς της Αντίστασης.

Προχωράμε μπροστά!

Τα επόμενα χρόνια συμπληρώνονται και θα γιορτάσουμε τα 100 χρόνια ζωής και δράσης του ΚΚΕ και τα 50 χρόνια της ΚΝΕ.

Βάζουμε στόχο να μετρήσουμε σοβαρά βήματα στην ισχυροποίηση του Κόμματος και της ΚΝΕ πρώτα και κύρια στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στους χώρους κατάρτισης , στα σχολεία και τις σχολές. Έτσι τιμάμε εμείς τους νεκρούς της ταξικής πάλης. Με ακόμα μεγαλύτερο δυνάμωμα του αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού. Γνωρίζοντας καλά, αυτό που ξέρει και ο αντίπαλος και τρομάζει, ότι ακόμα και οι μικρές ή μεγαλύτερες ήττες του κινήματος ετοιμάζουν τη μεγάλη ΝΙΚΗ.

Θα φροντίσουμε εμείς γι’ αυτό!

Μέχρι την τελική νίκη για πάντα!».

Κατά το χαιρετισμό του ο Θοδωρής Αυγέρος, μέλος της Κεντρικής Διοίκησης της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ αφού έκανε μια σύντομη αναδρομή στους αγώνες που έφεραν ως αποτέλεσμα να αγκαλιάσει η λευτεριά την Αθήνα, αναφέρθηκε στο σήμερα όπου «τολμάει η περιφερειάρχη, Ρ. Δούρου να οργανώσει με διάφορα υπουργεία εκδηλώσεις με αφορμή την επέτειο από την απελευθέρωση της Αθήνας, ερήμην των αντιστασιακών και της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ. Και μόνο το γεγονός ότι "γιορτάζεται" η επέτειος της απελευθέρωσης της Αθήνας χωρίς να αναφέρεται ότι η απελευθέρωση έγινε από το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ, που ραχοκοκκαλιά τους αποτέλεσαν οι κομμουνιστές και άλλοι λαϊκοί αγωνιστές δείχνει πού το πάνε οι διοργανωτές». Και κατέληξε: «Εμείς πιστεύουμε στη δύναμη του λαού. Ξέρουμε ότι είναι δικιά μας η ευθύνη να μπολιάσουμε τις λαϊκές συνειδήσεις με τα ιδανικά του αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Να δείξουμε ότι τα μεγάλα άλματα στην ιστορία της ανθρωπότητας έγιναν όταν οι λαοί πίστεψαν σε ιδέες και αξίες που για να τις πραγματοποιήσουν άξιζε να κάνουν μεγαλύτερες θυσίες». (Δείτε εδώ τον χαιρετισμό του).
Στο τέλος της εκδήλωσης ο Κώστας Θεοδωρόπουλος, ο Βασίλης Κατσαραγάκης, ο Γιάννης Γραμματικάκης και η Τάνια Παπαναστασάτου από το συγκρότημα της ΚΝΕ ερμήνευσαν τραγούδια της Αντίστασης. «Γιατί μ' αυτά μας μεγάλωσαν οι παππούδες μας», «γιατί αυτά μας θυμίζουν τις ιστορίες που έχουμε ακούσει». Γιατί η αλήθεια έχει βαθιές ρίζες.