Τετάρτη 17 Ιούνη 2015
Τη συνέχιση - στην ουσία - της πολιτικής των προηγούμενων
κυβερνήσεων σε ό,τι αφορά τη διαχείριση απορριμμάτων, που εισάγει ο νέος
Ενιαίος Σχεδιασμός Διαχείρισης Απορριμμάτων, επιβεβαίωσε χτες, στη συνεδρίαση
του ΔΣ της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας, ο αναπληρωτής υπουργός
Περιβάλλοντος, Γιάννης Τσιρώνης.
Αξονες του νέου σχεδιασμού είναι, μεταξύ άλλων: Η αποκέντρωση των δραστηριοτήτων σε δημοτικό επίπεδο, η ποιοτική και
ποσοτική ενίσχυση της ανακύκλωσης, η επανεξέταση όλων των σχεδίων ΣΔΙΤ που
έχουν ανακοινωθεί έως τώρα. Ο υπουργός μιλώντας για τις Συμπράξεις Δημόσιου
- Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) είπε ότι «προσωπικά δεν έχω καμία εμμονή. Αυτό όμως
που συμβαίνει στην Ελλάδα με τα ΣΔΙΤ, είναι έργα που παραβιάζουν τη βασική αρχή
ακόμα και του καπιταλισμού, τον ανταγωνισμό. Αλλά μπορούν βέβαια οι δήμοι να
προχωρήσουν σε συμπράξεις».
Αυτή η αποκέντρωση των δραστηριοτήτων στους δήμους και οι εργασιακές
σχέσεις που θα επικρατήσουν για τους εργαζόμενους που αναμένεται να προσληφθούν
στηλιτεύτηκαν τόσο από τον κομμουνιστή δήμαρχο Πατρέων, Κώστα Πελετίδη,
όσο και από την εκπρόσωπο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στο ΔΣ της ΚΕΔΕ και μέλος
της ΚΕ του ΚΚΕ, Ελπίδα Παντελάκη. Συγκεκριμένα, ο Κ. Πελετίδης τόνισε
πως χρειάζεται υποδομή, μόνιμο προσωπικό
και χρηματοδότηση, μακριά όμως από ανταποδοτικότητα.
Η Ελπ. Παντελάκη, αφού κατέθεσε 10σέλιδο κείμενο για τον σχεδιασμό
της κυβέρνησης, είπε ότι παρά την τοποθέτηση του υπουργού για δημόσιο χαρακτήρα
της διαχείρισης των απορριμάτων, «είναι ίδιο με τη βάση του προηγούμενου
σχεδίου του 2011». Ανέφερε πως «εμείς, όταν μιλάμε για δημόσιο σύστημα
διαχείρισης απορριμάτων, μιλάμε για 100% δημόσιο, που όλες οι υποδομές, τα
εφόδια, τα πάντα θα ανήκουν στο κράτος, θα υπάρχει προσωπικό με πλήρη εργασιακά
δικαιώματα. Αυτοί οι 16.000 εργαζόμενοι
που λέτε, δε θα είναι ούτε οκταμηνίτες που θα ανακυκλώνονται αλλά θα είναι
σταθερής απασχόλησης. Το κριτήριο θα είναι οι λαϊκές ανάγκες, ο σεβασμός στο
περιβάλλον, στην υγεία, στους φυσικούς πόρους, στο λαϊκό εισόδημα».
Υπογράμμισε, επίσης, ότι «βασική επιδίωξη από το σχεδιασμό είναι η
εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου» και ανέφερε ότι «το αυξημένο κόστος που συνεπάγεται η
υλοποίηση και του νέου σχεδιασμού, φορτώνεται στη λαϊκή οικογένεια με τετραπλή
αφαίμαξη. Εχουμε ακόμα μεγαλύτερο βάθεμα της ιδιωτικοποίησης, μπαίνει ένας κόσμος
να εργάζεται με ομηρία και λέτε ότι σε πέντε μήνες από την ισχύ του παρόντος,
πρέπει να εφαρμοστούν, κάτι που είναι εξωπραγματικό».
