Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΟΝ Α. ΤΑΣΣΟ: Με το έργο του έδωσε σχήμα και μορφή στους αγώνες μας



ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ Τρίτη 24 Μάρτη 2015
  

Στην αίθουσα των Συνεδρίων της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό πραγματοποιήθηκε η εκδήλωσης τιμής στον Α. Τάσσο και την πολύτιμη προσφορά του στην Τέχνη. Αλλωστε, όπως τονίστηκε, το αφιέρωμα της ΚΕ του ΚΚΕ αποσκοπεί «στην καλύτερη γνώση και κατανόηση της πρωτοπόρας ρεαλιστικής και στρατευμένης με την πλευρά των καταπιεσμένων τέχνης του, που δεν γνώρισε ασυνέπειες και χάσματα, γιατί ποτέ δεν αφαιρέθηκε από την ανθρώπινη ζωή και τις ανάγκες της».
Στην εκδήλωση παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Γενικό Γραμματέα της, Δημήτρη Κουτσούμπα, πολυμελής αντιπροσωπεία του ΚΣ της ΚΝΕ με επικεφαλής τον Γραμματέα του Θοδωρή Χιώνη. Παρευρέθηκαν επίσης άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών, εικαστικοί, καλλιτέχνες, πανεπιστημιακοί. Ακόμα, προβλήθηκε η ταινία «Χαράκτης Α. Τάσσος» του Τάκη Παπαγιαννίδη, ο οποίος παραβρέθηκε στη χτεσινή εκδήλωση.
Η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ στην ομιλία της τόνισε ανάμεσα σε άλλα:
«Ο Τάσσος χάραξε ανεξίτηλα στη μνήμη μας τις μεγάλες ώρες της ταξικής πάλης στη χώρα μας, έκανε εικόνες τις όμορφες ιδέες μας για τον κόσμο που θέλουμε να φτιάξουμε, έδωσε σχήμα και μορφή στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση, όπως ο Ρίτσος του έδωσε τη φωνή του.
Η χαρακτική βρισκόταν σε ανοδική πορεία όταν ήρθε η κατοχή, που της έδωσε την ευκαιρία να παίξει το σπουδαιότερο ρόλο απ' όλες τις καλές τέχνες μετατρέποντας το κοπίδι του χαράκτη σε όπλο το ίδιο επικίνδυνο με εκείνο του πολεμιστή. Τον Οκτώβρη του 1941 η Ηλέκτρα Αποστόλου, υπεύθυνη διαφώτισης της ΚΟΑ, συγκρότησε ένα καλλιτεχνικό συνεργείο για τις προπαγανδιστικές ανάγκες της ΕΑΜικής Αντίστασης.
Τη δεκαετία του 1950 ξεχωριστή αξία έχουν τα έργα που αναπαριστούν τους ανθρώπους στη διάρκεια της εργασίας τους.
Οι ξωμάχοι απεικονίζονται σαν αρχαίοι πολεμιστές με δόρατα κι ασπίδες ή σκυμμένοι σαν σε χαρακώματα και αμπριά. Οποιος διαθέτει μια κάποια επαφή με την κοσμοθεωρία του χαράκτη, μπορεί να καταλάβει ότι με αυτό θέλει να υποδηλώσει πως η εργασία είναι μια μάχη: η μάχη του ανθρώπου για να τιθασεύσει τα στοιχειά της φύσης και να κυριαρχήσει σ' αυτήν, η πανάρχαια πάλη του ενάντια στους φυσικούς καταναγκασμούς.
Η ευφυής αυτή αρχική σύλληψη της αναγωγής ενός συγκεκριμένου, μερικού γεγονότος σε γενικότερες και πιο καθολικές έννοιες και διατυπώσεις, τα επόμενα χρόνια θα γενικευτεί στην τέχνη του. Ο άνθρωπος έχει τη δύναμη να υπερνικήσει όχι μόνο τους φυσικούς, αλλά και τους κοινωνικούς καταναγκασμούς.
Σε όλη του τη ζωή στο πλευρό του Κόμματος
Οι πολυσυζητημένες διαφοροποιήσεις στη μορφή των έργων του στη φάση αυτή υπαγορεύονται από το νέο αυτό, συμβολικό, περιεχόμενο. Η αντιπαράθεση άσπρου - μαύρου, στην οποία επιστρέφει οριστικά από το 1964, τον διευκολύνει να εκφράσει αποτελεσματικότερα τη διαλεκτική ενότητα και πάλη των αντιθέτων, προπαντός του θανάτου κάθε είδους με τη ζωή. Η λιτότητα της σύνθεσης και η αφαίρεση κάθε ατομικού χαρακτηριστικού στις ανθρώπινες μορφές εξυπηρετούν την παραπομπή του ειδικού - των ιδιαίτερων δηλαδή χαρακτηριστικών ενός συγκεκριμένου ανθρώπου - στο τυπικό - στα κοινά και γενικά δηλαδή γνωρίσματα της ομάδας ή της κατηγορίας που ανήκει, του μερικού στο όλον, ενώ η ολοσχερής κυριαρχία των ανθρώπινων μορφών στη σύνθεση και το άπλωμά της σε ολοένα και μεγαλύτερες επιφάνειες επιβάλλονται από την ανάγκη να υπογραμμιστεί η βαρύτητα και το μεγαλείο του ανθρώπου ως ον κοινωνικό και υποκείμενο της Ιστορίας. Με άλλα λόγια, καμία πρόθεση εντυπωσιασμού και επίδειξης δεξιοτεχνίας δεν κρύβεται πίσω απ' όλα αυτά. Ο ίδιος είχε βαθιά επίγνωση ότι η έννοια του μνημειακού δεν ταυτίζεται με το μέγεθος του έργου. Προκύπτει από το περιεχόμενο και τους στόχους του.
Η τέχνη του Τάσσου, μαζί με τους αγώνες του λαού μας για δίκιο και ευτυχία καταξίωσε και όλες τις αισθητικές αξίες που η αστική και μικροαστική - οπορτουνιστική πολεμική συκοφαντούν και διασύρουν: Η στράτευσή της όχι μόνο δεν την κατέστρεψε, αλλά ίσα - ίσα πυροδοτούσε την ανανέωσή της. Η επικαιρική αφετηρία της, δεν τη βύθισε στη λήθη, αντίθετα της έδωσε τη διάρκεια και την αντοχή της ταξικής πάλης που την ενέπνευσε. Ο ρεαλισμός της δεν την αποστείρωσε, αλλά την έκανε να μιλά στο μυαλό και την καρδιά με τρόπο που ποτέ κανένας από όσους καλλιτέχνες αναζητούν ταυτότητα στον εσωτερικό τους κόσμο και την επιφοίτηση της μορφής, δεν θα μπορέσει να το κάνει.
Ο κορυφαίος χαράκτης Τάσσος, αν και είχε πολλές επιλογές για μια πλούσια και άνετη ζωή, διάλεξε να μείνει σε όλη του τη ζωή στο πλευρό του Κομμουνιστικού Κόμματος. Αφοσιωμένος στα πιο προωθημένα ιδανικά της εποχής μας, έδωσε τον καλύτερό του εαυτό για να ανοίξει δρόμο προς έναν ανώτερο ανθρώπινο πολιτισμό, σοσιαλιστικό - κομμουνιστικό, όπου ο άνθρωπος θα πάψει για τον άνθρωπο να είναι θηρίο και το λευκό της ζωής θα θριαμβεύσει πάνω στο μαύρο. "Εφυγε" με τη βεβαιότητα ότι η εργατική τάξη, οι φτωχοί αγρότες και τα άλλα λαϊκά στρώματα, τα παιδιά της ασφάλτου, αυτό το δρόμο θα τον ακολουθήσουν μέχρι τέλος. Και αυτή, δίχως άλλο, είναι η μεγαλύτερη τιμή, που μπορούμε να του κάνουμε».
Παρουσίαση του έργου του
Στη συνέχεια, το λόγο πήρε η Ειρήνη Οράτη, ιστορικός της Τέχνης και Πρόεδρος της «Εταιρείας Εικαστικών Τεχνών Α. Τάσσος». Ανάμεσα στα άλλα, είπε: «Η Εταιρεία Εικαστικών Τεχνών Α. Τάσσος ιδρύθηκε το 1986 ένα χρόνο μετά το θάνατό του Τάσσου από τη σύζυγό του και ζωγράφο Λουκία Μαγγιώρου, φίλους και συνεργάτες τους. Οι σκοποί της Εταιρείας είναι δύο. Πρώτον η διάδοση του έργου του Α. Τάσσου μέσα από εκθέσεις και εκδόσεις και η διατήρηση και η αξιοποίηση του αρχείου του. Δεύτερον η υποστήριξη της σύγχρονης χαρακτικής στην Ελλάδα με προγράμματα και δράσεις που βοηθούν και προβάλλουν τους νέους χαράκτες. Η Εταιρεία μετά από 26 χρόνια λειτουργίας έχει καταφέρει να πετύχει αρκετά, πάντα με με μεγάλη προσπάθεια και την υποστήριξη και αρωγή των μελών της. Το 2014 συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τη γέννηση του Τάσσου και η Εταιρεία οργάνωσε πολλές εκθέσεις κι εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα. Τώρα, βρίσκεται στη φάση της προετοιμασίας μιας μεγάλης αναδρομικής έκθεσης στο Μουσείο Μπενάκη». Στη συνέχεια, παρουσίασε το έργο του χαράκτη μέσα από αντιπροσωπευτικά δείγματα των έργων του όλων των περιόδων του.
Η Αντα Γόντικα, σπουδάστρια της Σχολής Καλών, μίλησε για τη σημασία του έργου και της δράσης του Τάσσου στους νέους καλλιτέχνες, «Ο Τάσσος όπως και άλλοι καλλιτέχνες που συνειδητοποίησαν την αξία της Τέχνης στην υπηρεσία του λαού, άνοιξαν το δρόμο σε εμάς τους νεότερους και μας άφησαν μια σπουδαία παρακαταθήκη. Ολοι οι τομείς κοινωνικής δράσης, όπως είναι και η τέχνη πρέπει να συντονίζονται σε έναν κοινό σκοπό: Στην επιτακτική ανάγκη αυτός ο κόσμος να αλλάξει».
Την Παρασκευή πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια της έκθεσης στο πολιτιστικό κέντρο του Δήμου Αθηναίων Μελίνα, (Ηρακλειδών 66, Θησείο). Παρευρέθηκαν ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, και ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ ο Θοδωρής Χιώνης.
«Αυτή η σειρά εκδηλώσεων της ΚΕ του ΚΚΕ είναι ελάχιστος φόρος τιμής στη μνήμη, αλλά κυρίως στην αγωνιστική προσφορά. Στην εικαστική και ευρύτερα εικαστική προσφορά του Α. Τάσσου. Πράγματι το χέρι του Τάσσου έβγαινε, δημιουργούσε μέσα από την καρδιά του. Και αυτό αποτυπώνεται σε όλα αυτά τα έργα που βλέπουμε σήμερα εδώ στην έκθεση, που είναι ένα μικρό τμήμα της τεράστιας δουλειάς του μεγάλου έργου που έχει ο Τάσσος Αλεβίζος», δήλωσε ο Δ. Κουτσούμπας.
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 5 Απρίλη (25η Μαρτίου κλειστά). Οι ώρες και μέρες λειτουργίας είναι: Τρίτη - Σάββατο 10.00 - 20.00, Κυριακή 10.00 - 14.00.