Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Ερώτηση του ΚΚΕ για τη μονάδα καύσης βιομάζας στο Δήμο Φαιστού Ηρακλείου



ΠΗΓΗ 902.gr Δημοσίευση: Παρ, 20/02/2015 - 13:48
 Ερώτηση προς τους υπουργούς Εσωτερικών και Παραγωγικής Ανασυγκρότησης κατέθεσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ Μανώλης Συντυχάκης, Διαμάντω Μανωλάκου και Σταύρος Τάσσος σχετικά με τη μονάδα καύσης βιομάζας στη θέση Κοπανάδες του Δήμου Φαιστού Περιφέρειας Ηρακλείου. Αναλυτικά, το κείμενο:
«ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τους Υπουργούς Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης και Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας
Θέμα: Για τη μονάδα καύσης βιομάζας στη θέση Κοπανάδες Δήμου Φαιστού ΠΕ Ηρακλείου
Πρόσφατα, ο ΓΓ Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης, με το αρ. Πρωτ. 4629/30-12-2014 αποφάσισε την Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) στην αίτηση που έχει υποβληθεί στη ΔΕΔΗΕ για την κατασκευή και λειτουργία του έργου Μονάδα Ηλεκτροπαραγωγής από βιομάζα ισχύος 999,80 KW ιδιοκτησίας εταιρείας "ENTEC BIOMASS ENERGY FIVE PRIVATE COMPANY" στη θέση Κοπανάδες στο ΔΔ. Πέρι Δήμου Φαιστού ΠΕ Ηρακλείου.
Σημειώνουμε ότι η Επιτροπή Χωροταξίας της αιρετής Περιφέρειας έχει γνωμοδοτήσει αρνητικά για τη συγκεκριμένη και για άλλες αιτήσεις μονάδων βιομάζας στην ίδια περιοχή, τόσο επειδή είναι άναρχα χωροθετημένες, όσο και επειδή υπάρχουν ελλείψεις στα δικαιολογητικά τους.
Οι κάτοικοι της περιοχής καθώς και του ΤΟΕΒ Γ' Ζώνης Μεσαράς που αριθμεί 3.000 μέλη (σχετική απόφαση του ΔΣ 9/2/2015) αντιδρούν στην εγκατάσταση της συγκεκριμένης μονάδας.
Πιο συγκεκριμένα:

1) Η συγκεκριμένη περιοχή (Κοπανάδες ΔΔ Περίου) περιλαμβάνεται στον αναδασμό από το έτος 1976 και χαρακτηρίζεται γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας, στην οποία απαγορεύεται η άσκηση οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας εκτός αυτής που ορίζουν τα άρθρα 9 και 7 του Ν.3851/2010.
2) Όλοι οι αγροτικοί δρόμοι και τα κανάλια εντός του αναδασμού ανήκουν στα μέλη του ΤΟΕΒ (από παραχωρήσεις γης). Άρα για να διέλθουν απ’ αυτούς Φ/Γ Οχήματα θα χρειασθεί άδεια από το ΔΣ του ΤΟΕΒ.
3) Κατά μήκος των αγροτικών δρόμων και σε βάθος περίπου 1μ. διέρχονται όλες οι παροχές νερού (δίκτυα) άρδευσης των αγροτεμαχίων. Η διέλευση βαρέων οχημάτων δημιουργεί μεγάλες υδραυλικές πιέσεις στα υπόγεια δίκτυα με σοβαρά προβλήματα λειτουργίας αυτών (μεγάλες ζημιές).
4) Σε απόσταση μικρότερη των 500 μέτρων υπάρχει και λειτουργεί το επιφανειακό φράγμα Γεροπόταμου που εμπλουτίζει τον υπόγειο υδροφορέα.
5) Σε απόσταση μικρότερη των 500 μέτρων υπάρχουν περισσότερες από τριάντα (30) μόνιμες κατοικίες, γεγονός που καθιστά απαγορευτική τη λειτουργία της μονάδας αποτέφρωσης στη συγκεκριμένη θέση.
6) Οι αέριοι ρύποι (βλ. πιο κάτω) καθώς και οι έντονες οσμές, κύρια από τη λειτουργία του ξηραντηρίου, θα επηρεάσουν αρνητικά σε έκταση περιμετρικά των 1.000 μ. τις κατοικίες και τις καλλιέργειες (ελιές - εσπεριδοειδή - κηπευτικά) με αποτέλεσμα την υποβάθμιση της ζωής των κατοίκων, των εργαζομένων στη γεωργική παραγωγή και των παραγόμενων αγροτικών προϊόντων.
7) Το υπό μελέτη έργο έχει σχεδιαστεί για επεξεργασία 21.550 τόνων βιομάζας ανά έτος. Οι πρώτες ύλες της περιοχής, όπως αυτή προσδιορίζεται στην ΑΕΠΟ (σε μέγιστη απόσταση 30 χλμ. από τη μονάδα), δεν επαρκούν για τη σταθερή, συνεχή τροφοδοσία, άρα και λειτουργία της παραπάνω μονάδας (24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα όλες τις εποχές του χρόνου), που είναι ένας από τους πολλούς όρους για την εύρυθμη λειτουργία της μονάδας.
8) Τα επικίνδυνα απόβλητα της συγκεκριμένης μονάδας σε πλήρη λειτουργία ανέρχονται, σύμφωνα με την ΑΕΠΟ, σε 835 τον./έτος αποτελούμενα σχεδόν στο σύνολό τους από "απόβλητα από τον καθαρισμό αερίων που περιέχουν επικίνδυνες ουσίες". Σημειώνεται ότι στην Κρήτη, αλλά και σε όλη τη χώρα δεν υπάρχουν μονάδες διάθεσης ή/και επεξεργασίας αδειοδοτημένες για τη διαχείριση των αποβλήτων αυτών, οπότε πρέπει να μεταφερθούν με ειδικά βυτιοφόρα οχήματα και με συγκεκριμένα ειδικά πλοία (σύμφωνα με ΙΜΟ), με μεγάλο κόστος μεταφοράς. Τόσο κατά τη διακίνηση και προσωρινή αποθήκευση των αποβλήτων αυτών στη μονάδα όσο και κατά τη μεταφορά τους εγκυμονούνται σοβαροί κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον.
9) Η μεγάλη διακύμανση στην υφή των τροφοδοτούμενων αποβλήτων, ανάλογα με τη διαθεσιμότητα σε απόβλητα της αυστηρά προσδιορισμένης περιοχής, συνεπάγεται σημαντικές διακυμάνσεις σε παραγωγή syngas και σε εκπομπές ρύπων. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχουν διαστήματα κατά τα οποία ο πυρσός καύσης θα χρειάζεται να καίει σημαντικές ποσότητες πλεονάζοντος syngas λόγω αυξημένης παραγωγής του. Παρ' όλα αυτά ο πυρσός δεν είναι εξοπλισμένος με συστήματα καθαρισμού των απαερίων της καύσης ανάλογα με αυτά των μηχανών εσωτερικής καύσης, που σημαίνει ότι στις περιπτώσεις αυτές θα εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα κατά πολύ εντονότεροι και εξαιρετικά επικίνδυνοι αέριοι ρύποι: Μικροσωματίδια, μονοξείδιο του άνθρακα, διοξείδιο του θείου, οξείδια του αζώτου, πτητικές οργανικές ενώσεις κ.ά. Ακόμη χειρότερη, κυριολεκτικά εφιαλτική, θα είναι η κατάσταση σε περίπτωση που το πλεονάζον syngas θα ξεπερνάει την προβλεπόμενη δυναμικότητα του πυρσού, οπότε μέρος του θα εκπέμπεται ελεύθερο στην ατμόσφαιρα, σκορπίζοντας στην ευρύτερη περιοχή μεγάλες ποσότητες τοξικών και άλλων επικίνδυνων αερίων.
10) Αλγεινή, τέλος, εντύπωση προκαλεί η ευκολία με την οποία η εκδούσα την ΑΕΠΟ Αρχή αγνόησε τις τεκμηριωμένες αντιρρήσεις και επιφυλάξεις τόσο της δικής της αρμόδιας Υπηρεσίας (Δ/νση ΠΕΧΩΣ) όσο και της γνωμοδοτούσας Αρχής (Περιφερειακό Συμβούλιο Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης - ΠΕΣΠΑ) Περιφέρειας Κρήτης, όπως αναλυτικά αυτές αναφέρονται στα "έχοντας υπόψη" της απόφασης. Απαράδεκτο από κάθε άποψη είναι επίσης το γεγονός ότι δεν επανυπόβαλε στο ΠΕΣΠΑ τη διορθωμένη/συμπληρωμένη ΜΠΕ προκειμένου να γνωμοδοτήσει και γι' αυτή.
Πέρα από τα παραπάνω, προκειμένου να διευκολυνθούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι που επενδύουν στην καύση βιομάζας, παραβιάζονται με τον πιο κραυγαλέο τρόπο, μέσω σειράς λαθροχειριών, βασικές διατάξεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, που η ίδια η άρχουσα τάξη έχει θεσπίσει για λογαριασμό της. Ειδικότερα:
1) Η επίδικη ΑΕΠΟ, όπως και όλες όσες έχουν εκδοθεί για παρόμοιες εγκαταστάσεις, κατατάσσει αυθαίρετα το υπόψη έργο ως "εργασία R3". Όπως, όμως, ορίζεται στο σχετικό Παράρτημα ΙΙ του Ν.4042/12 ως εργασία R3 χαρακτηρίζεται η "Ανακύκλωση/ανάκτηση οργανικών ουσιών …(συμπεριλαμβανομένης της κομποστοποίησης και άλλων διαδικασιών βιολογικού μετασχηματισμού)…", όπου περιλαμβάνονται μεν η αεριοποίηση και η πυρόλυση, αλλά μόνο όταν τα προϊόντα της διεργασίας χρησιμοποιούνται ως χημικά υλικά ("using the components as chemicals"). Ρητά ορίζεται στο ίδιο Παράρτημα ΙΙ ότι "η χρήση (σ.σ.: του αποβλήτου, εν προκειμένω της βιομάζας) κυρίως ως καύσιμο ή ως άλλο μέσο παραγωγής ενέργειας", όπως συμβαίνει στην υπό συζήτηση μονάδα, χαρακτηρίζεται ως εργασία R1. Αλλά και τούτο ισχύει μόνο όταν επιτυγχάνεται επαρκής βαθμός ενεργειακής απόδοσης αλλιώς κατατάσσεται ως εργασία διάθεσης D10 σύμφωνα με το Παράρτημα Ι του Ν.4042/12, τελευταία ιεραρχικά στην 5βάθμια κλίμακα. Ενδεχόμενο πολύ πιθανό δεδομένου ότι η ανάκτηση θερμότητας είναι περιορισμένη όπως αποδέχεται και η ίδια η ΑΕΠΟ.
Πράγματι, στον υπ’ αρ. 58 όρο της ΑΕΠΟ αναφέρεται σχετικά: "Να διερευνηθεί η τεχνική και οικονομική δυνατότητα πλήρους εκμετάλλευσης της παραγόμενης θερμικής ενέργειας σε άλλες χρήσεις (π.χ. τηλεθέρμανση οικιών, θερμοκηπίων κλπ.) ώστε να ελαχιστοποιείται κατά το δυνατόν η απόρριψη της στο περιβάλλον. Σε κάθε περίπτωση, σε χρονικό διάστημα που δεν πρέπει να ξεπερνά τα δυο έτη από την έναρξη λειτουργίας της μονάδας, να υποβληθεί στην υπηρεσία μας σε μορφή τεχνικής έκθεσης- σκοπιμότητα, η οριστική λύση που έχει επιλεγεί για τη διαχείριση της περίσσιας θερμότητας (στο σύνολό της) ώστε να αποφασιστεί η τροποποίηση ή όχι της παρούσας" (οι υπογραμμίσεις υπάρχουν στο πρωτότυπο).
2) Σύμφωνα με τα παραπάνω καθίσταται σαφές ότι οι μονάδες καύσης βιομάζας εντάσσονται στο Παράρτημα ΙV της ΚΥΑ 1958/2012 στο "είδος έργου" με α/α 4 "Εγκαταστάσεις αποτέφρωσης ή ενεργειακής αξιοποίησης (σ.σ.: αποβλήτων) (εργασίες R1, D10) (συμπεριλαμβάνονται η αεριοποίηση και η πυρόλυση)…" που κατατάσσει το υπόψη έργο στην κατηγορία Α1, την υψηλότερη από πλευράς επικινδυνότητας. Μια τέτοια όμως κατάταξη θα έθετε εκ ποδών την υποβληθείσα ΜΠΕ, που εκπονήθηκε -και παράνομα αδειοδοτείται με την επίδικη ΑΕΠΟ ως έργο ηπιότερης κατηγορίας Α2. Σε αυτή την περίπτωση θα επιβάλλονταν αυστηρότεροι περιβαλλοντικοί όροι, γεγονός που θα ερχόταν σε αντίθεση με τα συμφέροντα του υπόψη επιχειρηματικού ομίλου, αλλά και όσων άλλων επιδιώκουν να κατακλύσουν με εκατοντάδες παρόμοιες ρυπογόνες εγκαταστάσεις την Κρήτη, με χιλιάδες όλη τη χώρα.
3) Όπως και σε όλες τις προηγηθείσες περιπτώσεις μονάδων καύσης βιομάζας, επαναλαμβάνεται και εδώ η λαθροχειρία να βαφτίζεται "βιοαέριο", διεθνώς “biogas”, (προϊόν βιοχημικών διεργασιών κατά την αναερόβια χώνευση οργανικής μάζας σε ήπιες θερμοκρασίες) το "αέριο σύνθεσης" / "ξυλαέριο" ("syngas"), που παράγεται με θερμοχημικές διεργασίες στους αεριοποιητές της μονάδας. Και τούτο, προκειμένου να ενταχθεί "με το ζόρι" η μονάδα στις "Εγκαταστάσεις επεξεργασίας μη επικίνδυνων αποβλήτων προς παραγωγή βιοαερίου (εργασία R3)". Για μια περίοδο η λαθροχειρία αυτή έβρισκε κάποια βάση στον καινοφανή ορισμό για το βιοαέριο που έδινε ο ν.3468/2006 στην παρ.7 του άρθρου 2 για το βιοαέριο, στο οποίο περιλάμβανε και το ξυλαέριο (!). Όμως με το άρθρο 15, παρ. 1β του Ν.4062/30.3.12 ["…Προώθηση της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές (Ενσωμάτωση Οδηγίας 2009/28/ΕΚ…)], ο ορισμός αυτός απαλείφθηκε.
4) Με δεδομένο ότι στην υπόψη μονάδα μικρή μόνο αξιοποίηση γίνεται της εκλυόμενης θερμότητας από την καύση του syngas, αυτή θα έπρεπε να ενταχθεί στο πεδίο εφαρμογής της αυστηρής νομοθεσίας για την αποτέφρωση των αποβλήτων (ΚΥΑ 22912/2005). Πράγματι, η καύση των "φυτικών αποβλήτων της βιομηχανίας τροφίμων" (εδώ εντάσσει η ΑΕΠΟ τις "λάσπες από την πλύση, καθαρισμό, αποφλοίωση, φυγοκέντριση και διαχωρισμό (grape pomace)" οργανικής μάζας καθώς και το "πυρηνόξυλο") εξαιρείται από το πεδίο εφαρμογής της υπόψη ΚΥΑ μόνο "εφόσον ανακτάται η εκλυόμενη θερμότητα" και όχι μέρος -και μάλιστα μικρό- αυτής [άρθ. 2, παρ. 2, εδ. α(ii)], όπως συμβαίνει στην υπόψη μονάδα. Σε αντίθεση με τα παραπάνω η ΑΕΠΟ αγνοεί παντελώς τα μέτρα και τους όρους της υπόψη ΚΥΑ.
Όλα αυτά δεν είναι τυχαία ούτε συνιστούν απλές παραλείψεις. Αυτά τα σχέδια φέρουν τη σφραγίδα της ΕΕ, στο πλαίσιο της στρατηγικής της για την απελευθέρωση και ιδιωτικοποίηση της Ενέργειας προκειμένου να σπρώξει σε ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και σε ενεργειακή φτώχεια τους λαούς της Ευρώπης.
Δεν είναι τυχαίο πως το τελευταίο διάστημα αυξάνεται το ενδιαφέρον από μεγάλους ομίλους παραγωγής ρεύματος με καύσιμο βιομάζα ή βιοαέριο, για όλη την περιοχή της Κρήτης, για όλη τη χώρα. Σας υπενθυμίζουμε ότι οι αιτήσεις για Βιομάζα/Βιοαέριο/Βιορευστά στην Κρήτη ανέρχονται σε 119, εκ των οποίων οι 37 αφορούν την ευρύτερη περιοχή του κάμπου της Μεσαράς (Δήμοι Φαιστού, Αρχανών - Αστερουσίων και Γόρτυνας). Το δεδομένο αυτό αποκαλύπτει το στρατηγικό σχεδιασμό του κεφαλαίου για την περιοχή μας, αποκαλύπτει ότι η περιοχή αποκτά ιδιαίτερη σημασία για την προώθηση επιχειρηματικών σχεδίων επενδυτικής διεξόδου για λιμνάζοντα κεφάλαια και την εγγυημένη κερδοφορία τους. Επιπλέον, επιβεβαιώνει τη μεθόδευση επιβολής λύσεων που ανεξέλεγκτα δεν θα σέβονται ούτε τον άνθρωπο, ούτε το περιβάλλον, ούτε τις τοπικές κοινωνίες, ούτε τη χωροθέτηση εγκαταστάσεων και την επιλογή μεθόδων με επιστημονικά κριτήρια. Ένα μόνο στόχο έχουν αυτοί οι σχεδιασμοί: Ασύδοτη κερδοφορία των επενδυτών.
Έτσι , στο βωμό της κερδοφορίας των επιχειρηματιών της Ενέργειας, ανοίγει επικίνδυνος δρόμος για μαζικές αλλαγές στις χρήσεις γης με σοβαρές αρνητικές περιβαλλοντικές συνέπειες και πολλαπλές δυσμενείς επιπτώσεις για τους κατοίκους της περιοχής.
Τονίζουμε τον κίνδυνο αλλαγής χρήσης της γης από παραγωγικές καλλιέργειες με αγροτικά προϊόντα που έχει ανάγκη ο λαός σε καλλιέργειες για παραγωγή βιοκαύσιμου.
Ύστερα από τα παραπάνω ερωτώνται οι κ. Υπουργοί, εάν σκοπεύουν να πάρουν συγκεκριμένα μέτρα για την ανάκληση της παραπάνω ΑΕΠΟ, τη ματαίωση του έργου Μονάδα Ηλεκτροπαραγωγής από βιομάζα ισχύος 999,80 KW ιδιοκτησίας εταιρείας "ENTEC BIOMASS ENERGY FIVE PRIVATE COMPANY" στη θέση Κοπανάδες ΔΔ Πέρι Δήμου Φαιστού ΠΕ Ηρακλείου, καθώς και κάθε άλλο παρόμοιο που προωθεί την ιδιωτικοποίηση της ενέργειας και της διαχείρισης των αποβλήτων, τον περιορισμό των καλλιεργήσιμων εκτάσεων με τη μαζική επέκταση ενεργειακών καλλιεργειών και όλα αυτά σε βάρος του περιβάλλοντος, της Υγείας των λαϊκών στρωμάτων και του χειμαζόμενου εισοδήματος της λαϊκής οικογένειας, με βασικό κριτήριο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων του κλάδου».