Τετάρτη 7 Μαΐου 2014

Κείμενα της Λαϊκής Συσπείρωσης για τα "Θέρμης Δρώμενα" (Φεβρουάριος, Μάρτιος 2014)

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2014

ΟΤΑΝ Η ΖΩΗ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ…..

1. Οι θυσίες του λαού γίνονται λόγω της κρίσης;

Μα τα χρόνια πριν την κρίση, ανάπτυξη και κέρδη είχαμε για τους κεφαλαιοκράτες και μάλιστα με ρυθμούς από τους υψηλότερους στην Ε.Ε.. Τα λαϊκά στρώματα όμως όχι μόνο δεν ωφελήθηκαν, αντίθετα  έμειναν με τις θυσίες και τις προσδοκίες που διαψεύστηκαν.  Και ήρθαν αντιμέτωπα με τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης που είναι στο DNA του συστήματος της ταξικής εκμετάλλευσης και της οικονομίας του, που λειτουργεί άναρχα με κριτήριο το κέρδος. Για να ανακάμψει η κερδοφορία πρέπει ένα μέρος του κεφαλαίου να καταστραφεί, να τσακιστούν με όλα τα μέσα τα εργαζόμενα λαϊκά στρώματα, να συγκεντρωθεί ο πλούτος σε ακόμα λιγότερα χέρια. Για αυτό επιταχύνθηκαν με την καταιγίδα των μνημονίων όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που από πριν ήταν στην ατζέντα των απαιτήσεων των κεφαλαιοκρατών και της ΕΕ. Τα μόνιμα μνημόνια, η εποπτεία  με το «δημοσιονομικό σύμφωνο»  από 1-1-2014 ισχύουν για όλους τους λαούς της Ε.Ε. Δε θα τα «σκίσουν» όσοι πίνουν νερό στο όνομά της. Δε θα γίνουν φιλολαϊκά με τη νομιμοποίησή τους από το Ευρωκοινοβούλιο.

2.Το δημόσιο χρέος δημιουργήθηκε γιατί είχαμε ένα μοντέλο «υπερκατανάλωσης με δανεικά»;


Αυτά λένε όλοι οι απολογητές του συστήματος και υιοθέτησε πρόσφατα ακόμη και ο «αριστερός» κος Τσίπρας. Το χρέος δεν το δημιούργησε ο λαός, δεν το χρωστά. Του  το φορτώνουν. Καμιά  λαϊκή οικογένεια δεν είχε κατά κεφαλή μέλους της, εισόδημα 24000 ετησίως  που αντιστοιχούσε στο ΑΕΠ του 2009.  Το χρέος δημιουργήθηκε γιατί δόθηκαν πακτωλοί δις, από το λεηλατημένο λαϊκό εισόδημα και τα κρατικά δάνεια σε φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις, ενισχύσεις και κάθε είδους συμβάσεις υψηλής εγγυημένης κερδοφορίας σε ντόπιους και ξένους επιχειρηματικούς ομίλους. Αλλά και  για στρατιωτικές αποστολές στο πλαίσιο του Νάτο. Η  διαφθορά του κρατικού μηχανισμού γιγαντώθηκε, αφού οι διάφοροι όμιλοι είχαν συμφέρον να λαδώνουν το πολιτικό και υπηρεσιακό προσωπικό του δικού τους κράτους, για να εκτοπίσουν τους ανταγωνιστές τους και να πάρουν χρυσοφόρες δουλειές δίνοντας ένα μικρό μέρος των κερδών τους σε μίζες. Αυτοί οι όμιλοι που κυριαρχούν στην οικονομία έχουν την πραγματική εξουσία σε όποιο κόμμα και αν ανήκει το πολιτικό προσωπικό που τη διαχειρίζεται. 

3.Τι κρύβει ο καβγάς για το μείγμα διαχείρισης του χρέους;

Σε μια εποχή που η επιστήμη και η τεχνολογία η αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας οι τεράστιες αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας μας σε ανθρώπινο δυναμικό, φυσικούς πόρους και ένα ορισμένο επίπεδο που έχει σε παραγωγικές υποδομές μπορούν να ικανοποιήσουν τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες σε όλους τους τομείς, το σύστημα αυτό σαπίζει και στη χώρα μας, στην Ευρώπη, σε χώρες με η χωρίς μνημόνια, σε όλο τον κόσμο. Με κάθε διαχειριστική παραλλαγή του, και σε συνθήκες κρίσης και με  ανάπτυξη. Ο τσακωμός γίνεται για τη συνταγή που θα φέρει  πιο γρήγορα την ανάπτυξη, ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου στη χώρα μας και διεθνώς, ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα που κινούνται στο πλαίσιο του συστήματος, για τα πλεονάσματα, το κούρεμα του χρέους ή τα νέα δάνεια με χαμηλά επιτόκια, ωφελεί μόνο τους κεφαλαιοκράτες. Σπρώχνει σταθερά και μόνιμα στην οπισθοδρόμηση τις λαϊκές κατακτήσεις. Το σύστημα δεν  παίρνει πια γιατρειά, απαιτεί ανατροπή και άλλη οργάνωση της κοινωνίας με τον πλούτο και την εξουσία στα χέρια του λαού.

4.Δεν μας έλεγαν ότι μέσα στην Ε.Ε., θα έχουμε ανάπτυξη, ισοτιμία, σύγκλιση, λαϊκή ευημερία;

Με τις τέσσερις ελευθερίες (διακίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων, εργαζομένων, υπηρεσιών) της ιδρυτικής συνθήκης της Ε.Ε (ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ), όπως και τις μετέπειτα αναθεωρήσεις της, τις οδηγίες της, όπου συμφώνησαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, με οδηγό την «ανταγωνιστικότητα», ενισχύθηκαν παραπέρα οι επιχειρηματικοί όμιλοι.  Όμως ταυτόχρονα χτυπήθηκαν   μια σειρά δυναμικοί κλάδοι της εγχώριας μεταποίησης. Πολλές επιχειρήσεις, αξιοποιώντας το πλαίσιο μετακόμισαν η έκλεισαν μεταφέροντας αλλού τα κεφάλαια τους, προς αναζήτηση φτηνότερου εργατικού δυναμικού και μεγαλύτερης κερδοφορίας. Όπως έγινε και στην περιοχή μας με την ΒΙΑΜΥΛ,  τη ΦΙΛΚΕΡΑΜ ΒΙΟΜΕ. Όπως συμβαίνει και τώρα με την COCA COLA.  Προέκυψε  θάλλασα εισαγωγών. 
Αντί για σύγκλιση των οικονομιών των χωρών της αυξήθηκε η ανισόμετρη ανάπτυξη τους. Στην   λυκοσυμμαχία της Ε.Ε. που το μόνο κοινό που ενώνει τα κράτη των καπιταλιστών είναι το τσάκισμα των λαών, σε όλες τις χώρες. Σε  κάθε χώρα τα συμφέροντά τους τα επιβάλλουν οι  ισχυρότεροι όμιλοι  και ανάμεσα στις χώρες, οι πιο ανεπτυγμένες οικονομικά.
Χτυπήθηκαν τα εργασιακά δικαιώματα. Πήραν  πρωτοφανείς διαστάσεις οι ελαστικές μορφές εργασίας. Τσακίστηκαν τα δικαιώματα στην κοινωνική ασφάλιση, τη δημόσια παιδεία, πρόνοια, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, ενισχύθηκε η εμπορευματοποίηση των όποιων κοινωνικών υπηρεσιών έγιναν εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις. Με  αύξηση όσων πλήρωνε για τις αντίστοιχες υπηρεσίες, με κάθε λογής διόδια στους δρόμους, την υγεία, τους παιδικούς σταθμούς, την ενέργεια, τα αεροδρόμια κλπ . Εκτοπίστηκαν από το 1981 ως το 2002 πάνω από 200000 αγροτικά νοικοκυριά και έκτοτε αυτό συνεχίζεται με ρυθμό 20000 κατ΄ έτος. Με την εκτίναξη του κόστους παραγωγής, τις ασύμφορες τιμές στα προϊόντα, τον προσανατολισμό των επιδοτήσεων, σήμερα και με την ένταση της φοροληστείας, τις αθρόες εισαγωγές κλπ γίναμε από εξαγωγική, χώρα εισαγωγών σε αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα. 

5.Μπορούμε χωρίς τα χρήματα της ΕΕ;

Οι δήθεν πακτωλοί των πόρων από την Ε.Ε. που κυρίως καταλήγουν στις τσέπες των επιχειρηματικών ομίλων ντόπιων και ξένων στηρίχτηκαν στην λαϊκή φορολεηλασία, δεν είναι χάρισμα στο λαό.( 1,4% του ΑΕΠ πάει στον κορβανά της ΕΕ κάθε χρόνο, 2,5δις ευρώ σήμερα, περισσότερα από 3,4 δις πριν την κρίση  ετησίως). 

6. Μπορεί να γίνει καλύτερη διαπραγμάτευση;

Καμιά  διαπραγμάτευση στο πλαίσιο της Ε.Ε. δεν μπορεί να έχει φιλολαϊκή κατάληξη. Γίνεται  με κριτήριο τα κέρδη και τις ζημιές των μονοπωλιακών ομίλων και βάση της δύναμης. Η  Ε.Ε. ούτε  μερεμετίζετα,ι ούτε φιλολαϊκή γίνεται. Κάτι τέτοιο προϋποθέτει σε κάθε χώρα τα κλειδιά της οικονομίας και της εξουσία να τα έχουν οι λαοί και όχι οι κεφαλαιοκράτες.

7. Δεν μας έλεγαν πως με τον Καλλικράτη θα έχουμε ισχυρούς δήμους στο πλευρό του δημότη των λαϊκών στρωμάτων, εξάλειψη των περιφερειακών και τοπικών ανισοτήτων ανάπτυξης;    

Περιγράψαμε στο άρθρο μας τον προηγούμενο μήνα συνοπτικά τις συνέπειές τους στο δήμο Θέρμης. Τον είχαμε εξάλλου αποκαλύψει εγκαίρως δεν τον εξωραΐσαμε, όπως άλλοι. Κάθε  μεταρρύθμιση στο τοπικό κράτος υποτάσσεται στο κριτήριο της ανάπτυξης συνολικά στην κοινωνία. Σήμερα που αυτό είναι η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, η μεταρρύθμιση  γίνεται το σύγχρονο  εργαλείο που φορτώνει νέα βάρη στα λαϊκά στρώματα, ανοίγει νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Όσο  παραμένει αυτό το κριτήριο κανένα μερεμέτι στον Καλλικράτη δεν πρόκειται να τον μετατρέψει σε φιλολαϊκό.

8. Καμια αυταπάτη πλέον.

Είναι φανερό σήμερα πως αυτός ο δρόμος ανάπτυξης, αυτό το κράτος στην υπηρεσία του κεφαλαίου που έχει και την πραγματική εξουσία, ανεξάρτητα από τους εκάστοτε του διαχειριστές της κεντρικής(κυβέρνηση κλπ) της περιφερειακής και τοπικής του μηχανής(δήμοι και περιφέρειες), αυτή η λυκοσυμμαχία της ΕΕ αποτελούν τους κρίκους της ίδιας αλυσίδας που αλυσοδένει το λαό. Ούτε στη Δευτέρα παρουσία και με καμιά διαχειριστική παραλλαγή αυτή η αλυσίδα δεν πρόκειται καν να χαλαρώσει. Πρέπει  να σπάσει.

9. Υπάρχει άλλη προοπτική;

Σήμερα εκείνο που απαιτείται είναι μια ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση απέναντι στην καταιγίδα. Με  οργανωμένη μαζική συμμετοχή του λαού στους αγώνες, με λαϊκή συμμαχία εργαζομένων, ανέργων, νέων, φτωχών αγροτών και μικροεπαγγελματιών, απλωμένη σε κάθε τόπο δουλειάς  και λαϊκή γειτονιά. Για να αποτρέψει τα χειρότερα, να αποσπάσει μέτρα ανακούφισης, να ενισχύει την λαϊκή αλληλεγγύη ώστε κανείς να μη μένει μόνος του στην κρίση. Με ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος μακριά από τον παλιό και νέο εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό. Με ξεκάθαρο αντίπαλο το μονοπωλιακό κεφάλαιο και το κράτος του με τις συμμαχίες του. Με ορίζοντα να πάρει ο λαός τις τύχες του στα χέρια του, με λαϊκή διακυβέρνηση που θα στηρίζεται στην κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων των επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό για την ανάπτυξη της οικονομίας, τον εργατικό λαϊκό έλεγχο από τις παραγωγικές μονάδες ως τα κεντρικά όργανα εξουσίας.  Με μονομερή διαγραφή του χρέους και αποδέσμευση από την Ε.Ε. Πρόταση που είναι όχι απλά αναγκαία για τη λαϊκή ευημερία αλλά και ρεαλιστική σήμερα εφόσον το αποφασίσει ο λαός.

 Αποφασιστική ώθηση σε αυτή την κατεύθυνση μπορεί να δώσει η αποφασιστική ενίσχυση των συνδυασμών της Λαϊκής Συσπείρωσης στις τοπικές εκλογές, του ΚΚΕ στις Ευρωεκλογές. Γιατί  μόνο ένα τέτοιο εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί να δώσει φτερά και ελπίδα στο λαό. Για να έχει την επόμενη μέρα  καλύτερες θέσεις στον αγώνα που σήμερα απαιτείται για τη ζωή του για το μέλλον του. Για να ανοίξει ο δρόμος για μια νικηφόρα, για αυτόν, προοπτική.

ΜΑΡΤΙΟΣ 2014.

ΗΡΘΕ Η ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΠΑΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΑΦΗΣΕΙΣ!

Με ποιο κριτήριο πρέπει να ψηφίσει σήμερα ο δημότης; 

Καταρχήν απευθυνόμαστε στη συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της περιοχής μας, στους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους νέους, τις γυναίκες, τους ΕΒΕ, τους μικρομεσαίους αγρότες, τους συνταξιούχους. Η ίδια η ζωή η δική του και των παιδιών του, η δυσκολία  να ανταπεξέλθει στις στοιχειώδεις ανάγκες, η πτώση του βιοτικού του επιπέδου, η αδυναμία ή η δυσκολία του να πληρώσει τα χαράτσια, τα τέλη, τις ανταποδοτικές υπηρεσίες πρέπει να οδηγήσουν το λαϊκό κόσμο και του Δήμου μας να βγάλει συμπεράσματα: ποιον ωφελεί αυτή η πολιτική και κεντρικά και τοπικά; Πώς θα είναι η ζωή του τα επόμενα χρόνια, αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική; Ποιος υπερασπίστηκε τα συμφέροντα του λαϊκού κόσμου; Πρέπει να βγει πιο ισχυρή η δύναμη που αντιστέκεται καλώντας σε άλλο δρόμο ανάπτυξης;

Και πώς συνδέονται όλα αυτά με τις δημοτικές εκλογές; Μήπως ο Δήμος έχει άλλο ρόλο;

Το αντίθετο συμβαίνει. Υπάρχει ένα νήμα που διαπερνά τις αποφάσεις της ΕΕ, της κυβέρνησης, της περιφέρειας και των Δήμων. Είναι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης. Το 80% των αποφάσεων είναι οδηγίες της ΕΕ. Είναι ο δρόμος που για να υπηρετήσει τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων και με σημαία την ανταγωνιστικότητα προς τις άλλες καπιταλιστικές χώρες έχει καταδικάσει το λαό στην εξαθλίωση. Όλα τα προηγούμενα χρόνια και ακόμη περισσότερο με τον Καλλικράτη η Τοπική Διοίκηση είναι πλέον το μακρύ χέρι του κράτους, της κεντρικής εξουσίας. Ας το δούμε με παραδείγματα από το Δήμο μας. Ο καθένας από εμάς πληρώνει μόνιμα φόρους στο κράτος, μεγάλο κομμάτι των οποίων πάνε στα ταμεία της ΕΕ, πληρώνει δημοτικά τέλη και φόρους, πληρώνει ανταποδοτικά τέλη για το νερό και την καθαριότητα. Ενώ λοιπόν έχουμε πληρώσει όλα αυτά για οποιοδήποτε έργο ή υπηρεσία καλούμαστε να ξαναπληρώσουμε αδρά για να συνδεθούμε στα αποχετευτικό δίκτυο, όπου υπάρχει, για να πάει το παιδί μας στον παιδικό σταθμό, για να πάει το παιδί μας σε κάποια αθλητική ή πολιτιστική δραστηριότητα, για να καλύψουμε μέρος των λειτουργικών δαπανών των σχολείων, για να μεταφερθεί το παιδί μας στο σχολείο όταν δεν υπάρχουν λεωφορεία. Το κτιριακό πρόβλημα των σχολείων σε πολλά χωριά είναι μεγάλο. Την ίδια ώρα σε βασικές δομές του δήμου κυριαρχούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας (παιδικοί σταθμοί, καθαριότητα, πολιτισμός, αθλητισμός). Ταυτόχρονα παραχωρούνται σε επιχειρηματίες εκτάσεις και υποδομές του Δήμου, για να κερδοσκοπήσουν. 

Πριν λίγες μέρες κατατέθηκε στη βουλή νομοσχέδιο που ουσιαστικά με  ενέχυρο τα έσοδα από τα ανταποδοτικά τέλη ανοίγει  το δρόμο για εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις κρίσιμων υπηρεσιών των δήμων, κυρίως  στους τομείς της καθαριότητας και του φωτισμού και γενικά σε όποια υπηρεσία θεωρείται ανταποδοτικού χαρακτήρα, όπως δράσεις Πολιτισμού, Αθλητισμού, κοινόχρηστοι χώροι κ.λπ.  που θα εισπράττουν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις  

Τι κάνει για όλα αυτά η διοίκηση του Δήμου;

Η διοίκηση του Δήμου γκρινιάζει τώρα γιατί της έχουν κόψει μεγάλο κομμάτι της κρατικής χρηματοδότησης. Ενημερωτικά αναφέρουμε πως στον προϋπολογισμό του 2014 τα έσοδα από τον κρατικό προϋπολογισμό είναι κάτω από το 40% των συνολικών εσόδων. Το υπόλοιπο 60% είναι από τους δημότες και την «αξιοποίηση» της δημοτικής  περιουσίας. Η διοίκηση του Δήμου όμως είναι υπόλογη α) γιατί στήριξε και στηρίχτηκε από αυτή την πολιτική του ευρωμονόδρομου β) γιατί ήταν ένθερμος υποστηρικτής του Καλλικράτη, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα εργαλείο που οδήγησε σε αυτά τα αποτελέσματα γ) γιατί ζητούσε να έρθουν επιπλέον αρμοδιότητες στους δήμους, που όμως φορτώθηκαν στις πλάτες του λαού δ) γιατί στα όργανα της Περιφερειακής και της Κεντρικής Ένωσης των Δήμων στήριξε την περικοπή των κρατικών δαπανών « για να βοηθήσουμε τη χώρα, που περνά δύσκολες μέρες». Μόνο οι πόροι από τα Παρελθόντα Οικονομικά ΄Ετη που όφειλε το κράτος στους δήμους άγγιζαν τα 10 δις ευρώ και η ΚΕΔΕ με την υπογραφή της αποδέχτηκε τη μη απόδοσή τους, δεχόμενη να διατεθεί στους δήμους μόνο το ποσό των1,7 δις και αυτά σε ομόλογα. ε) γιατί αποδέχεται τη λογική ότι είναι αναγκαίες οι περικοπές, αλλά να γίνουν από αλλού ( από πού άραγε; Από την παιδεία; Την υγεία; Τους μισθούς; Τις συντάξεις;) και όχι από το δήμο μας. Ακριβώς για αυτό το λόγο, προκειμένου να εξασφαλίσει έσοδα για το δήμο, φορτώνει τα βάρη στις πλάτες μας, είναι ένθερμος υποστηριχτής της ανταποδοτικότητας στις υπηρεσίες και τις υποδομές. 

Τι έκαναν οι άλλες παρατάξεις;

Οι παρατάξεις που στηρίχτηκαν στις προηγούμενες εκλογές από ένα μέρος της ΝΔ η μια και από ένα μέρος ΣΥΡΙΖΑ η άλλη ( γιατί τα υπόλοιπα μαζί  με το όλο ΠΑΣΟΚ στήριξαν τη σημερινή διοίκηση, κι ας παρουσιάζεται ως ανεξάρτητη) κινήθηκαν στην ίδια γραμμή. Οι όποιες διαφωνίες τους ήταν σε επιμέρους διαχειριστικά ζητήματα, δεν αμφισβήτησαν τον πυρήνα της, που φορτώνει τα βάρη στα λαϊκά στρώματα. Είναι χαρακτηριστική η τελευταία ψηφοφορία στο ΔΣ για την παραχώρηση 200 στρεμμάτων για 40 χρόνια σε μεγαλοεπιχειρηματία, όπου η παράταξη της ΝΔ ψήφισε υπέρ με «10 χέρια», ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ( Ανατολικός Άνεμος) ψήφισε λευκό, εκφράζοντας τη γραμμή του που θέλει να τα ‘χει καλά και με το κεφάλαιο και με τους εργάτες.

Τι έκανε η Λαϊκή Συσπείρωση;

Στα χρόνια που πέρασαν οι δυνάμεις που στήριξαν τη ΛΣ , το ΚΚΕ και πολλοί αγωνιστές, οι δημοτικοί σύμβουλοι της ΛΣ, βρέθηκαν απέναντι σε αυτή την πολιτική.  Πάλεψαν, οργάνωσαν αγώνες  για τα μεγάλα και τα μικρά προβλήματα. Έφεραν στο Δημοτικό Συμβούλιο όλα αυτά και άλλα ζητήματα που απασχολούσαν τον κόσμο:

· Πήραν  και στήριξαν πρωτοβουλίες για  τη μείωση των δημοτικών τελών, για τους φουσκωμένους λογαριασμούς του νερού που είχαν ως αποτέλεσμα έστω τις μικρές μειώσεις. Ενάντια  στις διακοπές υδροδότησης σε λαϊκά νοικοκυριά που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν. Αντιτάχθηκαν ξεκάθαρα στη λογική να πληρώνονται διπλά δηλαδή και τοπικά τα έργα υποδομής όπως στην ύδρευση και την αποχέτευση μέσα από το 80% και τα τέλη σύνδεσης και διακλάδωσης. Έκαναν  προτάσεις να πληρώσουν την δραστική μείωση των τελών αυτοί που κερδίζουν δηλαδή οι μεγάλοι επιχειρηματικού όμιλοι της περιοχής και της χώρας 

· Για δωρεάν παιδικούς σταθμούς, άθληση και πολιτισμό για το λαό και τη νεολαία ανάπτυξη  και συντήρηση των υποδομών τους  την ενίσχυση των συλλόγων, εναντιώθηκαν στο πετσόκομμα της. 

· Ενάντια στα χαράτσια, και τους πλειστηριασμούς, για την ουσιαστική ανακούφιση των δανειοληπτών . 

· Για  το ζήτημα της μεταφοράς των μαθητών, για νέα σχολική στέγη με βάση τις αυξημένες ανάγκες και την ουσιαστική συντήρηση της υπάρχουσας,  ενάντια τις αντιδραστικές αλλαγές στο Λύκειο και ειδικά στα ΕΠΑΛ με την κατάργηση ειδικοτήτων. 

· Για μόνιμη και σταθερή δουλειά των εργαζομένων στα πολιτιστικά, για τους απολυμένους της COCA COLA . Εναντιώθηκαν στην επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων που επεκτείνονται στο δήμο στα προγράμματα της λεγόμενης κοινωφελούς εργασίας, στις απολύσεις και τις διαθεσιμότητες, στα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης, στην κατάργηση των νομικών προσώπων των δήμων.
· Διεκδίκησαν  τα αναγκαία έργα υποδομής που ουσιαστικά είναι παγωμένα. Πίεσαν και με ερωτήσεις στη βουλή για την υλοποίησή τους τέτοιων έργων, όπως τα αντιπλημμυρικά στη Θέρμη και το αποχετευτικό στα Βασιλικά. 

· Καταψήφισαν μια σειρά αντιλαϊκές αποφάσεις, όπως την αύξηση των δημοτικών τελών το 2011, την παραχώρηση της δημόσιας περιουσίας, τους προϋπολογισμούς, την προσπάθεια να φορτωθεί η μεταφορά των μαθητών στους γονείς. Αντιτάχθηκαν στη χωροθέτηση του ΧΥΤΙ  Αγ. Αντωνίου και την καύση των απορριμμάτων χωρίς ναι μεν αλλά και υποσημειώσεις όπως άλλοι.  

· Διεκδίκησαν τη στήριξη μέσα από τις κοινωνικές δομές του δήμου όλων των δημοτών που έχουν ανάγκη και όχι μόνο των απόλυτα εξαθλιωμένων όπως συμβαίνει.  Στήριξαν τις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης και την ένταξή της  εθελοντικής δράσης στις δημόσιες  και δημοτικές δομές, αλλά αντιτάχθηκαν στην προώθηση της ιδιωτικοποίησης υπηρεσιών όπως η πολιτική προστασία με όχημα τον εθελοντισμό όπως συμβαίνει με το πρόγραμμα OUTLAND.  

· Πρωτοστάτησαν ενάντια  στις φασιστικές επιθέσεις της Χρυσής Αυγής, όπως στη Ν. Ραιδεστό. 

Γιατί πρέπει να υπερψηφιστεί μαζικά η Λαϊκή Συσπείρωση σε αυτές τις εκλογές;
Γιατί η ενίσχυση των ψηφοδελτίων της Λαϊκής Συσπείρωσης στο Δήμο και την Περιφέρεια, του ΚΚΕ στις Ευρωεκλογές, θα δώσει ανάταση  στο λαό. Θα είναι ισχυρή η λαϊκή αντιπολίτευση στην αντιλαϊκή καταιγίδα. Γιατί έχουμε υποχρέωση να οργανώσουμε την αντίσταση, να μπλοκάρουμε μέτρα και αποφάσεις που θα χειροτερεύσουν ακόμη περισσότερο τη ζωή μας.  Γιατί  είναι εγγύηση αφού απέδειξαν με πράξεις όλα τα προηγούμενα χρόνια ότι  ήταν μπροστά σε όλους στους μεγάλους κοινωνικούς αγώνες, και τους τοπικούς, ενάντια στην εφαρμοζόμενη πολιτική προς όφελος των μονοπωλιακών ομίλων, αποκάλυψαν τους υπευθύνους. Η ενίσχυση τους σημαίνει ότι αυτοί οι αγώνες μπορούν να γίνουν περισσότεροι, πιο μαζικοί και πιο αποτελεσματικοί, ότι  ο λαός θα έχει πιο αποτελεσματικό  το σταθερό συμπαραστάτη  του μέσα από αυτά τα όργανα.  Γιατί προβάλουμε την ανάγκη για μια πανίσχυρη Λαϊκή Συμμαχία που θα διεκδικήσει έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης με τα κλειδιά της εξουσίας και της οικονομίας στα χέρια του λαού, για την ανατροπή προς όφελος του λαού και όχι την ενναλαγή στην ίδια ρότα με διαφορετικά πρόσωπα η σχήματα αλλά άθικτες τις αιτίες των προβλημάτων όπως τάζουν παλιοί και νέοι «σωτήρες».