Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ «ΜΙΣΘΩΣΗ» 202 ΣΤΡ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ, ΜΕ «ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ» ΣΤΟΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ ΙΒΑΝ ΣΑΒΒΙΔΗ



Η Λαϊκή Συσπείρωση του Δήμου Θέρμης διαφωνεί με την παραχώρηση υπό τη μορφή της μακροχρόνιας εκμίσθωσης 40 τουλάχιστον ετών δημοτικής έκτασης 201655,72τ.μ. για τη    δημιουργία  αθλητικών εγκαταστάσεων, εγκαταστάσεων αναψυχής τουριστικών εγκαταστάσεων, ξενώνων ξενοδοχείων κλπ. σε ιδιωτικό επιχειρηματικό όμιλο.
 Με  ευτελές μάλιστα για την αξία της περιοχής τίμημα και συνολικά αντισταθμιστικά οφέλη. Που δεν επαρκεί να ανακουφίσει καν στοιχειώδεις ανάγκες του δήμου.
Ανεξάρτητα από το αν η παραχώρηση αυτή γίνεται με τη μορφή δημόσιου διαγωνισμού, όπως προκύπτει από δημοσιεύματα του τύπου και συνεντεύξεις του Θ. Παπαδόπουλου δημάρχου της Θέρμης, πρόκειται για παραχώρηση της εν λόγω έκτασης σε εταιρία συμφερόντων του μεγαλοεπιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη, ιδιοκτήτη μεγαλομετόχου της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, της ΣΕΚΑΠ, της επιχείρησης του Μακεδονία Παλλάς κλπ.


Η διαφωνία μας αυτή δεν έχει να κάνει με διαφωνία για την αξιοποίηση των δημόσιων και δημοτικών εκτάσεων, του πλούσιου γεωθερμικού πεδίου της περιοχής, για τη δημιουργία αθλητικών εγκαταστάσεων αλλά και άλλων δραστηριοτήτων ακόμα και συναφών με αυτές που διαφαίνονται με την προκύρηξη του διαγωνισμού.

 Αυτές όμως οι επενδύσεις πρέπει να είναι δημόσιες να είναι στην ιδιοκτησία και το κουμάντο του ίδιου του λαού. Γιατί μόνο έτσι μπορούν  να αξιοποιήσουν ορθολογικά τις δυνατότητες αυτών των εκτάσεων να αναπτυχθούν προκειμένου   να υπηρετούν την ικανοποίηση  των σύγχρονων αναγκών των λαϊκών στρωμάτων του δήμου και ευρύτερα της περιοχής της Θεσσαλονίκης, να  συνοδεύονται και από δημιουργία θέσεων μόνιμης και σταθερής εργασίας με σύγχρονα δικαιώματα για τους εργαζόμενους σε αυτές. Όμως κάτι τέτοιο δεν είναι στην πρόθεση αυτού του είδους της αξιοποίησης και κινείται σε μια λογική που η διοίκηση και η μείζονα μειοψηφία αντιπαλεύει στην πράξη.

Οποιοσδήποτε ιδιώτης επενδυτής έχει όμως κριτήριο την απόσπαση κερδών από την επένδυση του και την αξιοποίηση αυτού του πλούτου και όχι την ικανοποίηση των   κοινωνικών λαϊκών αναγκών.

Η επένδυση λειτουργεί στην παραπέρα προώθηση της λογικής της εμπορευματοποίησης του ήδη εμπορευματοποιημένου αθλητισμού. Μιας λογικής που δεν έχει να προσφέρει τίποτα στις ανάγκες του λαού και της νεολαίας.
Δε θα λύσει τις ανάγκες σε αθλητικές υποδομές στο δήμο και στην ευρύτερη περιοχή. Ούτε το πρόβλημα της εγκατάλειψης από τις κυβερνήσεις των εθνικών αθλητικών κέντρων και των εργαζόμενων σε αυτά.

Επίσης κινείται στη λογική της εκμετάλλευσης των δυνατοτήτων της δημιουργίας υπηρεσιών ανάπαυσης και αναψυχής τουρισμού αθλητισμού κλπ  όχι για τις αντίστοιχες ανάγκες του λαού αλλά για τα επιχειρηματικά κέρδη.  Την στιγμή που η πλειοψηφία των λαϊκών οικογενειών δεν μπορεί να κάνει ούτε μια βδομάδα διακοπές. Που παρά την αύξηση του εισαγόμενου τουρισμού οι εργαζόμενοι στις τουριστικές επιχειρήσεις στην πλειοψηφία τους εργάζονται σε συνθήκες είλωτα με εξευτελιστικά μεροκάματα χωρίς ΣΣΕ.

Όπως και στη λογική της παράδοσης των ενεργειακών πηγών στο μεγάλο κεφάλαιο. Και όχι στην αξιοποίησης τους για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Πχ της θέρμανσης δημοσίων κτιρίων, θερμοκηπίων κλπ

Η «επένδυση» δεν λύνει το γηπεδικό και προπονητικό πρόβλημα του ΠΑΟΚ, και κυρίως των ερασιτεχνικών τμημάτων του, δε θα αφορά όλα τα αθλήματα αλλά τα πιασάρικα εμπορικά, γιατί αυτά θα φέρνουν κέρδη. Γιατί  η εκμετάλλευση των γηπέδων δε θα ανήκει στον κόσμο και την ομάδα αλλά στον ιδιώτη επιχειρηματία. Που δε θα διστάζει όπως έχει αποδειχτεί και σε άλλες περιπτώσεις να φορτώνει το κόστος στο φορολογούμενο λαό και να πετά έξω τις ομάδες αν δεν ικανοποιούν τις απαιτήσεις του για κέρδη.
Ο κόσμος του ΠΑΟΚ «να μην τσιμπήσει». Θα χρησιμοποιηθεί η αγάπη του για την ομάδα για να κάνουν για άλλη μια φορά τα παιχνίδια και τις μπίζνες τους οι μεγαλομέτοχοι.

 Στην προκειμένη περίπτωση η παραχώρηση γίνεται με ενοίκιο που είναι υποτριπλάσιο πχ του ενοικίου του ξενοδοχείου ΗΑΥΤΤ(300.000), που είχε γίνει πριν περίπου μια 20ετία. Για  διπλάσια έκταση περίπου. Πρόκειται ουσιαστικά και από την σκοπιά της λογικής της παραχώρησης σε ιδιώτες δημόσιας περιουσίας, με την οποία εμείς διαφωνούμε,  για σκανδαλώδεις όρους παραχώρησης.

Το κόστος του κολυμβητηρίου που υποτίθεται πως θα εξοικονομηθεί από τις προκαταβολές των μισθωμάτων αλλά και το ενοίκιο συνολικά, θα είναι πολύ χαμηλότερο από το κόστος που θα κληθεί να πληρώσει ο λαός μας για τις επιδοτήσεις, τις φοροαπαλλαγές και τα κέρδη σε βάρος του από την εκμετάλλευση της γης που του ανήκει, από μια σειρά άλλες αρνητικές συνέπειες αλλά και από την λεηλασία του φυσικού γεωθερμικού πεδίου της περιοχής.
Το κολυμβητήριο που θα κατασκευαστεί από τον  δήμο αν και αναγκαία υποδομή δεν διασφαλίζει σε καμιά περίπτωση την δωρεάν χρήση του από τους δημότες αφού το κόστος λειτουργίας του θα μετακυλίεται στους χρήστες. Αφού  δεν διασφαλίζεται καμιά χρηματοδότηση της λειτουργίας του. Το ενοίκιο είναι αμφίβολο αν φτάνει έστω και για αυτό.

Οι θέσεις εργασίας που εμφανίζεται ότι θα δημιουργηθούν (περίπου 100-150 αρχικά) θα είναι θέσεις εργασίας τύπου γαλέρας. Αξιοποιώντας  όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο της κυβέρνησης και της Ε.Ε..
Αυτό αποδεικνύουν όχι μόνο μια σειρά από αντίστοιχες επενδύσεις στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Αλλά  και οι λεγόμενες επενδύσεις του ενδιαφερομένου επενδυτή στη ΣΕΚΑΠ πχ όπου  πριν καλά-καλά πατήσει το πόδι του άρχισαν οι καθυστερήσεις πληρωμών (3μήνες) οι απολύσεις ακόμα και πολυτέκνων και οι διαθεσιμότητες (16 και 11 αντίστοιχα), απειλές για νέες απολύσεις αν δεν αποδεχτούν οι εργαζόμενοι την εθελουσία έξοδο, τις ατομικές συμβάσεις, όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Και ενώ στην Ξάνθη είχε παρουσιαστεί όπως και στην δική μας περίπτωση η εξαγορά της ΣΕΚΑΠ περίπου ως σωτηρία και ο επενδυτής ως Μεσσίας.

Και φυσικά δε θα λύσει το τεράστιο πρόβλημα ανεργίας στην χώρα μας ούτε και ειδικά στην περιοχή μας. Από αυτή την άποψη φαντάζει κοροϊδία όροι που προτάθηκαν όπως πχ οι εργαζόμενοι σε μη στελεχικές θέσεις να είναι από το δήμο και πολύ περισσότερο να γίνεται και διαμάχη για τα δημοτικά διαμερίσματα που θα ανήκουν.

Η «επένδυση» επίσης θα συμβάλλει στην ακόμα μεγαλύτερη συμπίεση του εισοδήματος και τον αφανισμό των μικροεπαγγελματιών της περιοχής μας πριν από όλα αυτών που δραστηριοποιούνται στους τομείς που σχετίζονται με αυτήν. Το γεγονός ότι δεν μπαίνει κανείς ουσιαστικά όρος για το είδος και το μέγεθος των δραστηριοτήτων, αντίθετα προβλέπεται ρητά κάθε εμπορική δραστηριότητα που επιτρέπει το προβλεπόμενο γενικό πολεοδομικό, όπως και παράθυρα που υπάρχουν η μπορεί να ανοίγουν από τη νομοθεσία, δείχνει ότι  μπορούν να αναπτυχθούν και μια σειρά από συναφείς εμπορικές δραστηριότητες η ακόμα και κέντρα. Και αυτό είναι εν δυνάμει  απειλή που αφορά το σύνολο των μικροεπαγγελματιών του δήμου. Είναι δεν αμφίβολα και πενιχρά τα αντισταθμίσματα από μια υποτιθέμενη αύξηση της κίνησης. Το αντίθετο αποδεικνύει η πείρα και στην περιοχή μας οπού λειτουργούν ήδη εμπορικά κέντρα μεγαθήρια.
Επίσης η προβλεπόμενη εκμετάλλευση του ακινήτου δεν συνεκτιμά τουλάχιστο τις επιπτώσεις στην αγροτική παραγωγική δραστηριότητα. Ούτε  τις δυνατότητες ανάπτυξης της αξιοποιώντας πχ το γεωθερμικό πεδίο της περιοχής σε όφελος των στην πλειοψηφία τους βιοπαλαιστών αγροτών της περιοχής μας.

Ακόμα,  όπως φαίνεται και από τους όρους της διακύρηξης  αλλά και με βάση τις δυνατότητες της ισχύουσας νομοθεσίας θα γίνει και με μια σειρά πολεοδομικούς όρους (τοπικά ρυμοτομικά, συντελεστές εκμετάλλευσης της γης) προνομιακούς για τον επιχειρηματικό όμιλο παραγνωρίζοντας τις ευρύτερες επιπτώσεις στο περιβάλλον. Τη στιγμή μάλιστα που η μικρή ακίνητη ιδιοκτησία αστική και αγροτική βρίσκεται μπροστά στη λαιμητόμο της φορολεηλασίας. 

 Τέλος τίποτα δεν διασφαλίζει ακόμα και το τίμημα της παραχώρησης αφού όπως έχει αποδειχθεί και στο πρόσφατο ακόμα παρελθόν αυτό μπορεί να ανατραπεί προς το χειρότερο με νομοθετική ρύθμιση κάτω από τις πιέσεις του επιχειρηματικού ομίλου που θα αναλάβει την επένδυση και μάλιστα από πλεονεκτική θέση.  Το ίδιο ισχύει και για το χρόνο μίσθωσης.